Ε-Ξ-Α-Ι-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο
Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Βαριά η καλογερική που επιβάλλουν στη μουδιασμένη από τον φόβο και
την ανασφάλεια σκέψη τα πάσης φύσεως ταμπού. Οταν δεν ξέρεις τι θα σου
ξημερώσει, αρπάζεσαι από την πρώτη πρόχειρη βεβαιότητα και την
αναγορεύεις σε σηματοδότη της φαιάς ουσίας σου. Πρωτοκλασάτο ταμπού το
περί «εθνικής κυριαρχίας». Και όπως κάπου έγραψε ο Παπαδιαμάντης, «η
Ελλάς απέκτησε την ανεξαρτησία της για να αποδείξει ότι δεν δύναται να
αυτοκυβερνηθεί» - παραθέτω από μνήμης και παραφράζω, ως συνήθως.
Λες και
η «εθνική κυριαρχία» είναι αναλλοίωτο μέταλλο που διατρέχει την Ιστορία
και διατηρεί πάντα την ίδια αξία. Λες και σήμερα η «εθνική κυριαρχία»
έχει την ίδια σημασία, και την ίδια αξία, με αυτήν που είχε όταν οι
πατεράδες μας έπαιζαν τη ζωή τους απέναντι στις ιταλικές και στις
γερμανικές μεραρχίες. Σήμερα τη φωνάζουν όλοι, σε πρώτη ευκαιρία, όταν
έχουν ευτελίσει όλα τους τα επιχειρήματα, όταν πια δεν έχουν τι να πουν.
Πόσα εγκλήματα έχουν διαπραχθεί, και πόσες τυραννίες έχουν
εγκατασταθεί στο όνομα της εθνικής ανεξαρτησίας, για την προστασία της
εθνικής κυριαρχίας;
Οσα εγκλήματα διαπράχθηκαν, και όσες τυραννίες
εγκαταστάθηκαν και για την κατάλυσή της. Και αν η σημερινή Ευρώπη
κινδυνεύει να διαλυθεί, αυτό το οφείλει σε ένα μεγάλο μέρος στο πείσμα
της «εθνικής κυριαρχίας» που δεν πρόδωσε ποτέ τα συστατικά της. Αλήθεια,
έχετε σκεφθεί ποτέ με ποια περιφρόνηση θα αντιμετωπίζαμε τους Γερμανούς
αν ήμασταν εμείς στη θέση τους και ήταν αυτοί στη δική μας;
Για ποια αξιοπρέπεια μιλάμε; Για την αναξιοπρέπεια που αισθάνεσαι
όταν ακούς κάποιον βουλευτή της Χρυσής Αυγής να αγορεύει στη Βουλή χάρη
στην εθνική κυριαρχία; Ή μήπως για την αξιοπρέπεια του τελευταίου
μοντέλου ιαπωνικής τεχνολογίας που το αγόρασες μόλις χθες, το οποίο, αν
μπορούσαν να σου το εξασφαλίσουν, με όσο επαχθείς όρους και αν στο
εξασφάλιζαν, θα ξεχνούσες και ανεξαρτησία και κυριαρχία και αξιοπρέπεια,
αρκεί να πετύχαινες την κατάλληλη τιμή.
Ή μήπως όσοι διαρρηγνύουν τα
ιμάτιά τους περί εθνικής ανεξαρτησίας υποστηρίζουν τα δικαιώματα της
Παιδείας μας; Ούτε την ελληνική γλώσσα δεν είναι σε θέση να
υπερασπιστούν για λογαριασμό των νεότερων γενιών.
Θα μου πείτε, υπάρχει και το κράτος προνοίας, αυτό που όσο ήμασταν
εθνικώς ανεξάρτητοι σε ξάπλωνε σε ράντζα και μας υποσχόταν πως θα
εξόντωνε τις κατσαρίδες. Και το εξόντωσαν οι κατσαρίδες, αφού του
τέλειωσαν τα ράντζα.
Εθνική ανεξαρτησία όμως είναι να σε ληστεύουν τα
Ταμεία με τις εισφορές τους, χωρίς να μπορούν να σου ανταποδώσουν ούτε
γάζα. Ή μήπως θέλεις να υπερασπιστείς την εθνική κυριαρχία γιατί θίγεσαι
που νομάρχης ή περιφερειάρχης δεν θα είναι πια κάποιος από την
οικογένεια Ψωμιάδη;
Από το πολύ να την υπερασπιζόμαστε, από τα πολλά τα
χάδια την κατσιάσαμε την εθνική μας κυριαρχία. Φτάσαμε να μπερδέψουμε
την εθνική κυριαρχία με το κράτος της Πλατείας Εξαρχείων.
Οταν δεν είχαμε πήξει στους μετανάστες, δεν ήμασταν ρατσιστές· και
όταν τσακίζαμε τις πιστωτικές κάρτες, δεν είχαμε, μακριά από μας,
Ακροδεξιά. Και τώρα γίναμε το μόνο ευρωπαϊκό κράτος με νεοναζιστική
εκπροσώπηση στη Βουλή και φοβόμαστε μην εγκατασταθούν στα νησιά μας
τούρκοι επιχειρηματίες. Και υπερασπιζόμαστε την εθνική κυριαρχία για να
μπορούμε να αντικαταστήσουμε τον κ. Στυλιανίδη με τον κ. Λαφαζάνη.
Δυστυχώς επτωχεύσαμεν. Και μαζί μας πτώχευσε και το ταμπού της
εθνικής κυριαρχίας.
Ποιος ξέρει, μπορεί κάπου εκεί να βρίσκεται και η
καλύτερή μας ευκαιρία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου