Της Δωρας Aντωνιου
Κοντά στην πραγμάτωσή του βρίσκεται το όνειρο των Ιμβρίων για επαναλειτουργία ελληνικού σχολείου στο νησί, έπειτα από ενημέρωση ότι το τουρκικό υπουργείο Παιδείας ενέκρινε το σχετικό αίτημα. Τα ελληνικά σχολεία της Ιμβρου και της Τενέδου, έκλεισαν το 1964, όταν ξέσπασε το κύμα διωγμού της ελληνικής μειονότητας. Μετά από 47 χρόνια, οι ελπίδες πολλών Ιμβρίων με μικρά παιδιά να μπορέσουν να επιστρέψουν στο νησί, αναπτερώνονται.
Η περιπέτεια της λειτουργίας ελληνικών σχολείων σε Ιμβρο και Τένεδο άρχισε αμέσως μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης, με την τουρκική ηγεσία να ερμηνεύει ότι τα ζητήματα των δύο νησιών ρυθμίζονται αποκλειστικά από το άρθρο 14 και δεν τους αφορούν τα άρθρα που αναφέρονται στη μειονοτική εκπαίδευση. Η ερμηνεία αυτή αποτυπώθηκε στον εκτελεστικό νόμο 1153/1927, με τον οποίο ορίσθηκε ότι η εκπαίδευση στα δύο νησιά δεν μπορεί να είναι μειονοτική. Το 1951, στο πλαίσιο της βελτίωσης των σχέσεων Ελλάδας - Τουρκίας, ανεστάλη ο νόμος 1153 και λειτούργησαν ελληνικά σχολεία μέχρι το 1964, οπότε και ετέθη σε εφαρμογή το σχέδιο αφελληνισμού των δύο νησιών. Ο επίμαχος νόμος επανήλθε σε ισχύ, απαγορεύθηκε η λειτουργία ελληνικών σχολείων, τα σχολικά κτίρια δημεύθηκαν, οι δάσκαλοι διώχθηκαν και τα παιδιά έπρεπε υποχρεωτικά να φοιτούν σε τουρκικά σχολεία. Στην Ιμβρο λειτουργούσαν ελληνικά δημοτικά σχολεία σε έξι από τα επτά ελληνικά χωριά, στην Παναγία, τα Αγρίδια, το Σχοινούδι, το Γλυκί, τους Αγίους Θεόδωρους και το Κάστρο και ένα κεντρικό Γυμνάσιο. Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’70, όπως αναφέρει ο κ. Πάρις Ασανάκης από τον σύλλογο Ιμβρίων, τα τελευταία παιδιά έφυγαν από το νησί και τα σχολικά κτίρια αφέθηκαν να ερημώνουν ή υπέστησαν αλλαγή χρήσης από εποίκους.
Η πρώτη αναφορά σε επαναλειτουργία ελληνικού σχολείου στην Ιμβρο έγινε το 2004, σε έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ ως συγκεκριμένη πρόταση συμπεριελήφθη το 2008 στο ψήφισμα του Συμβουλίου της Ευρώπης, με το οποίο ζητείται από την Τουρκία να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις για την αποκατάσταση των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας. Σε κρούση που έγινε τότε προς την Τουρκία δόθηκε η απάντηση ότι εφόσον βρεθούν 10 παιδιά στην Ιμβρο, θα επαναλειτουργήσει το σχολείο. Οταν το 2010 ο Οικουμενικός Πατριάρχης έθεσε το θέμα προς τις τουρκικές αρχές, έλαβε την απάντηση ότι δεν υπάρχει προϋπόθεση συγκεκριμένου αριθμού μαθητών για την επαναλειτουργία σχολείου. Ετσι, τον Μάιο του 2010 κινήθηκαν οι σχετικές διαδικασίες και τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου υποβλήθηκε επισήμως αίτημα για επαναλειτουργία του σχολείου από τον εκπρόσωπο Μειονοτικών Βακουφίων στην Κεντρική Διεύθυνση Βακουφίων της Τουρκίας, Λάκη Βίγκα.
Η προσπάθεια που θα καταβληθεί, εφόσον η απόφαση ανακοινωθεί και επίσημα, είναι από τον επόμενο Σεπτέμβριο να επαναλειτουργήσει σχολείο στην Ιμβρο. Σύμφωνα με τον κ. Ασανάκη, το ενδιαφέρον για επιστροφή Ιμβρίων στο νησί είναι μεγάλο και εάν λειτουργούσε σχολείο, θα είχε τουλάχιστον επτά μαθητές. Από τα κτίρια που λειτουργούσαν το 1964 ως σχολεία, υπάρχουν δύο που με μικρές παρεμβάσεις θα μπορούσαν να επαναλειτουργήσουν άμεσα.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου