Της ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΚΟΝΤΑΡΑΚΗ
OΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ από δημόσιο σχολείο, γνωρίζει καλά πως είναι σαν να αγοράζει καρπούζι. Μόνο όταν πιάσει το μαχαίρι, καταλαβαίνει αν του βγήκε μάπα. Διότι, πολύ απλά, τα ελληνικά σχολεία, εδώ και πολλές δεκαετίες, λειτουργούν αναλόγως των ικανοτήτων, της διάθεσης και του φιλότιμου των διευθυντών, των δασκάλων και φυσικά των συλλόγων γονέων.
Αν έχεις την ατυχία να πέσεις σε καθηγητή που σέρνεται και περιορίζεται στο να εκτελεί το ωράριό του και το… μέλλον των παιδιών σου, δεν έχεις καμία δυνατότητα να επέμβεις.
Ετσι θα συμβεί και τώρα με την περίφημη υπόθεση των βιβλίων. Κάποιοι θα πέσουν σε ανθρώπους που έχουν όρεξη και αντοχές να βοηθήσουν και θα σπάσουν το κεφάλι τους να βρουν τρόπους να φωτοτυπήσουν, χωρίς να επιβαρύνουν τους γονείς ή να εκπονήσουν ένα πρόγραμμα όσο το δυνατόν πιο ευέλικτο για τις πρώτες τουλάχιστον εβδομάδες. Αυτά οι τυχεροί.
ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να συνεννοηθούν με βαριεστημένους δημόσιους υπαλλήλους, οι οποίοι έχουν αποποιηθεί από καιρό την έννοια του δασκάλου, και θα πρέπει να τρέξουν να βρουν τα φθηνότερα βιβλιοπωλεία για φωτοτυπίες, όπως τρέχουν άλλωστε εδώ και χρόνια να βρουν μάστορα για το τζάμι της τάξης που έσπασε, να βάλουν πετρέλαιο πριν τελειώσουν τα αποθέματα και παγώσουν τα παιδιά, να πληρώσουν έξτρα για την καθαριότητα σε προαύλιο και τουαλέτες.
Οποιος έχει περάσει από δημόσιο σχολείο ξέρει πως πάντα βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη και κυρίως αναγκάζεται να πάρει πρωτοβουλίες για καταστάσεις που θα έπρεπε ένα σοβαρό κράτος και ένα σοβαρό υπουργείο Παιδείας να είχαν λύσει. Από τη λειτουργία των κυλικείων μέχρι τη φύλαξη του σχολείου.
Οποιος έχει περάσει από δημόσιο νηπιαγωγείο, έχει ακούσει να του ζητάνε «υγρά μαντηλάκια μιας χρήσης, μαρκαδόρους, χαρτιά γκοφρέ και κόλλες γλασέ για τις χειροτεχνίες των παιδιών, γιατί τα χρήματα των σχολικών επιτροπών δεν φθάνουν ούτε για τα βασικά».
Οποιος έχει περάσει από δημόσιο δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο, έχει βαρεθεί να ακούει το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων να ζητάει την εγγραφή του, γιατί με αυτή τη μικρή συνδρομή θα διοργανωθεί η χριστουγεννιάτικη γιορτή ή θα αγοραστούν δωράκια για την τάξη των αποφοίτων.
ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΟΛΩΝ είναι πως αυτή τη χρονιά, περισσότερο από ποτέ, θα έχουμε μαθητές δύο, τριών και τεσσάρων ταχυτήτων. Αλλοι θα έχουν φωτοτυπίες, άλλοι θα έχουν καινούργια βιβλία, άλλοι θα διαβάζουν σε μεταχειρισμένα, άλλοι θα τα πάρουν τέλος Σεπτεμβρίου, άλλοι τον Οκτώβριο. Σε κάποια σχολεία, κυρίως στα ευκατάστατα προάστια, θα υπάρχουν κομπιούτερ, άρα θα έχουν λόγο ύπαρξης τα DVD, ενώ στα άλλα, θα μαλώνουν τα παιδιά ποιος θα κάτσει στο PC.
Οποιος έχει περάσει από δημόσιο σχολείο, γνωρίζει πολύ καλά τι τον περιμένει, όταν ακούει πως «θα φροντίσει για αυτό το υπουργείο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου