Του Πάσχου Μανδραβέλη
Θα περάσουν πολλά χρόνια πριν η ελληνική κοινωνία επουλώσει τα τραύματα από τις αντιλήψεις που διακινεί μια χαχαμπούχα εκδοχή της Αριστεράς, και η οποία λέει ότι «ο σκοπός αγιάζει τη βία».
Βεβαίως απέχουμε από την εποχή τού «γεια στα χέρια τους», που γράφτηκε για μια δολοφονία της «17 Νοέμβρη», αλλά ακόμη και σήμερα μειράκια καίνε λεωφορεία νηπιαγωγείου για να διαμαρτυρηθούν, λέει, για την κατάσταση στα πανεπιστήμια.
Να σημειώσουμε ότι η εκδοχή ότι κάποιοι απλώς διαμαρτύρονται, έστω βιαίως, είναι –τρόπος του λέγειν– η πιο καλή. Πολλάκις αυτή η βία έχει απλώς μόνο λεοντή, πολιτικής. Υπάρχουν πλέον συμβάντα του κοινού εγκλήματος που μασκαρεύονται ως «επανάσταση».
Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργεί μια άλλη –ευτυχώς πιο ήπια– άποψη ανομίας. Πολλά στελέχη του λένε ότι η συνέχιση της επιχειρηματικής δραστηριότητας του κ. Κασσελάκη στην Αμερική οφείλεται στην άγνοια νόμου που είχε ο ίδιος και το επιτελείο του.
Θα τους πιστέψουμε· αν ήθελε να αποκρύψει την επιχειρηματική δραστηριότητα στο εξωτερικό, δεν θα τη διαφήμιζε στο εσωτερικό, ούτε θα δάνειζε τα ΜΜΕ του κόμματος από την εταιρεία Osios.
Αλλά από την άλλη, άγνοια νόμου δεν συγχωρείται, εκτός κι αν πέσουν σε κάποιο δικαστήριο της Ξάνθης, όπου το 2009 αθωώθηκαν φοιτητές που έσυραν τον πρύτανη από τον γιακά και μετά έχτισαν την πόρτα του γραφείου του. Ο εισαγγελέας διαπίστωσε ότι «τα αδικήματα της άσκησης βίας και της διατάραξης οικιακής ειρήνης φαίνεται από τις καταθέσεις και τα στοιχεία της δικογραφίας ότι έχουν αντικειμενικά διαπραχθεί», αλλά οι χτίστες φοιτητές «τελούσαν υπό νομική πλάνη, θεωρώντας ότι στο πλαίσιο της διαμαρτυρίας αντίστοιχες ενέργειες καταγράφονται συχνά».
Αν όμως τους πιστέψουμε, τίθεται ένα άλλο ζήτημα. Πώς ο αρχηγός και τα στελέχη ενός κόμματος –που, ως αξιωματική αντιπολίτευση, είναι κυβέρνηση εν αναμονή– μπορούν να αγνοούν ένα νόμο, όταν μάλιστα ήταν η δική τους κυβέρνηση που τον πρότεινε;
Δεν βρέθηκε ένας χριστιανός να πει στον επιχειρηματία –όπως έλεγε ο ίδιος– κ. Κασσελάκη ότι «ο νόμος εδώ στην Ελλάδα δεν επιτρέπει στους αρχηγούς κομμάτων να κρατούν επιχειρήσεις στο εξωτερικό»;
Το πρωτοπαλίκαρό του, ο κ. Παύλος Πολάκης, μόνο φασαρία για τη Δικαιοσύνη ξέρει να κάνει; Δεν γνώριζε τον νόμο, που μάλιστα είναι της δικής του αντίληψης, ήτοι για την καταπολέμηση της διαπλοκής;
Βεβαίως, το πνεύμα του νόμου είναι όπως το παρουσίασε ο κ. Κασσελάκης: θέλει να αποτρέψει να κρύβονται πιθανές μίζες των πολιτικών σε επιχειρήσεις του εξωτερικού. Είναι αντίμετρο για την εγχώρια διαπλοκή. Ομως η Δικαιοσύνη δεν λειτουργεί με το εικαζόμενο πνεύμα του νόμου, αλλά με το γράμμα του. Εκτός …
–πάλι λέμε– αν πέσουν σε κανένα δικαστήριο σαν εκείνο της Ξάνθης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου