Του ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Οχι μόνο είχε δίκιο ο Θάνος Πλεύρης, αλλά και λίγα είπε. Η «θητεία» του Στέφανου Κασσελάκη ήταν ένας εξευτελισμός για τον Στρατό ως θεσμό. Κανονικός διασυρμός και πλήρης διακωμώδηση.
Ας μην το προσπεράσουμε τόσο εύκολα, επειδή σπάσαμε πλάκα με το ύφος του Στέφανου όταν παρήλαυνε. Ηταν μια κοροϊδία η όλη παράσταση που δεν γίνεται να αγνοήσουμε. Είναι ζήτημα συνέπειας, στο κάτω κάτω. Εφόσον μας ενοχλεί, λ.χ., ότι η κυβέρνηση προστατεύει πολιτικά τον Κώστα (Αχ-Βαχ) Καραμανλή, δεν μπορούμε να προσπερνάμε το γεγονός ότι ο Στρατός καταδέχεται να γίνει θεματικό πάρκο, για να παίξει ο Στέφανος τον στρατιώτη. Και στη μία περίπτωση και στην άλλη για προνομιακή μεταχείριση πρόκειται.
Θα μου πείτε, τι άλλο μπορούσαν να κάνουν οι αρμόδιοι;
Να «τον τρέξουν», όπως λένε στη γλώσσα της θητείας, επειδή είναι ο Κασσελάκης;
Οχι, βέβαια!
Απλώς, δεν θα έπρεπε να έχει πάει καθόλου. Το επεισόδιο αυτό ας γίνει λοιπόν η αφορμή για να αλλάξει ο ανόητος νόμος, που απαιτεί αυτό το δεκαπενθήμερο συμβολικής παρουσίας. Να πληρώνουν κάτι παραπάνω και να απαλλάσσονται όσοι εμπίπτουν στην κατηγορία του στρατεύσιμου Κασσελάκη.
Κατ’ αρχάς, το κόστος για το ντύσιμο, τη διατροφή και όλα τα συμπαρομαρτούντα υπερβαίνει το όποιο όφελος μπορεί να έχει για τον Στρατό η υποχρέωση να πρέπει να παραστήσει κάποιος τον στρατιώτη για ένα δεκαπενθήμερο.
Σίγουρα δε η αναπόφευκτη προνομιακή μεταχείριση των «επωνύμων» δεν ενισχύει το ηθικό των άλλων νεοσυλλέκτων που παρακολουθούν. Οι ένστολοι κομπάρσοι που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος Κασσελάκης στην παρέλαση θα αισθάνονται μάλλον αδικημένοι, όταν θα τελειώσει η παράσταση.
Επομένως, γιατί ανέβηκε το ωραίο κωμειδύλλιο στη Θήβα;
Ανέβηκε, επειδή – τι να κάνουμε – αυτός είναι ο ισχύων νόμος και ήταν καλύτερο να τηρηθεί. Δεν γινόταν να καταργηθεί με αναδρομική ισχύ, για χάρη του αρχηγού της αντιπολίτευσης.
Σύμφωνοι. Τότε όμως ο Στρατός όφειλε, ως θεσμός που σέβεται τον εαυτό του, να φροντίσει ώστε η μεταχείριση του Στέφανου Κασσελάκη να είναι ίδια (φαινομενικά έστω…) με των άλλων νεοσυλλέκτων.
Αυτό έπρεπε να έχει γίνει και δεν έγινε.
Κατά πάσα πιθανότητα, κρίθηκε ότι κινδύνευαν να μπλέξουν με έναν πολιτικό με ψυχοσύνθεση πριμαντόνας, οπότε πήραν βαθιά ανάσα, βούλωσαν τη μύτη και αφέθηκαν στο σκηνοθετικό ταλέντο του Στέφανου. Οπως αφήνεται…
η Εμα Στόουν στις εμπνεύσεις του Γιώργου Λάνθιμου.
ΠΑΕΙ ΑΥΤΟΣ
Δεν τον παρακολουθώ στις δημοσκοπήσεις, επειδή ξέρω τι να περιμένω. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν σκέφτομαι συχνά τον πρόεδρο Γιάν(ν)η Βαρουφάκη, διότι εγώ με τους καλούς και τακτικούς πελάτες της στήλης δένομαι συναισθηματικά.
Σκέφτομαι, λοιπόν, συχνά πόσο ξεπερασμένος είναι πια, μετά τον Κασσελάκη. Η πρόκληση που κάποτε εντυπωσίαζε έχει ξεθωριάσει μπροστά στο «shock and awe» που έφερε ο Κασσελάκης με την παρουσία του. Δυστυχώς, ο πρόεδρος του ΜέΡΑ25 είναι παρελθόν…
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου