Καθηγητή (M.Sc) Φυσικών και Θετικών Επιστημών στη Δημόσια Εκπαίδευση
Βγήκε δημόσια ο Πρωθυπουργός της χώρας
μας και ανέλαβε ακέραια την πολιτική ευθύνη για τους νεκρούς και την
ανοργανωσιά του κράτους στην τελευταία φονική φωτιά στην Αθήνα.
Ανέλαβε
κάτι που ούτως ή άλλως είναι αυτογενές από την πρώτη μέρα ανάληψης της
πολιτικής εξουσίας.
Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια της ζωής μου
έχω ακούσει πολλές φορές κι άλλους Πρωθυπουργούς ή Υπουργούς, ακόμα και
Βουλευτές από προηγούμενες κυβερνήσεις, να αναλαμβάνουν την πολιτική
ευθύνη. Η αλήθεια επίσης είναι ότι τις προηγούμενες φορές δεν είχα
κάποιο δημόσιο βήμα για να θέσω κάποιους προβληματισμούς μου. Δράττομαι
λοιπόν της ευκαιρίας!
Η πολιτική ευθύνη που ανέλαβε ο
Πρωθυπουργός είναι ίδια με τις πολιτικές ευθύνες που αναλάμβαναν και οι
προηγούμενοι και πιθανόν θα αναλάβουν και οι επόμενοι, εφόσον η ανάληψη
της πολιτικής ευθύνης εδώ και δεκαετίες δεν κοστίζει τίποτα, ενώ
επιπλέον βγάζει τους πολιτικούς στην Ελλάδα από τη δύσκολη θέση ότι
αποφεύγουν να πάρουν θέση σε κάτι που δεν έκαναν καλά ή δημιούργησε
πόνο, ακόμα και θανάτους.
Δυστυχώς κ. Πρωθυπουργέ, αλλά και όλοι
εσείς οι προηγούμενοι πολιτικοί, που έχετε αναλάβει πολιτικές ευθύνες,
το συμπέρασμά μου, που το επιβεβαιώνει η πραγματικότητα 100% είναι ένα:
"Όσο οι πολιτικοί στη χώρα αναλαμβάνουν μόνο τις πολιτικές ευθύνες, τόσο
εμείς θα θρηνούμε θύματα".
Όποιος πολιτικός στην Ελλάδα έχει
αναλάβει μόνο πολιτική ευθύνη μετά από λάθος του, που μπορεί να κόστισε
και δεκάδες ζωές, δεν έχασε κάτι ή τιμωρήθηκε. Η ανάληψη πολιτικής
ευθύνης στην Ελλάδα είναι κάτι σαν την εφαρμοζόμενη πολιτική στη χώρα,
είναι αυτό που λέμε "όλα στο περίπου". Στην Ελλάδα όμως των διακρίσεων,
των εξαιρέσεων και της αναξιοκρατίας, δεν έχει σημασία τι λες, αλλά η
"γλώσσα του σώματος" και πώς το λες, δηλαδή όσα συνθέτουν το λεγόμενο
επικοινωνιακό χάρισμα.
Ας γνωρίζουν οι πολιτικοί μας ότι στην
πολιτική υπάρχει και ο όρος "ανάληψη ευθύνης", που αναφέρεται στο κόστος
που πρέπει να αναλαμβάνει ο πολιτικός για όλα όσα έκανε λάθος ή
παρέλειψε να κάνει, προκειμένου για παράδειγμα στην τελευταία φωτιά στην
Αθήνα να προστατεύσει πρώτα τις ανθρώπινες ζωές και μετά τις
περιουσίες.
Ανάληψη ευθύνης είναι το κόστος
παραδοχής ότι δεν φταίει για την τραγωδία με τους δεκάδες νεκρούς, πριν
μερικές μέρες στην Αθήνα, η κλιματική αλλαγή, όπως ισχυρίστηκε ο τωρινός
Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, αλλά η αδιαφορία πρόληψης, η απουσία
σχεδίων εκκένωσης που να λειτουργούν στην πράξη, τα πενιχρά μέσα, η
έλλειψη οργάνωσης, η ανεκτικότητα του κράτους στις αυθαιρεσίες των
πολιτών του. Όπως ο αποκλεισμός της διεξόδου προς τη θάλασσα από
ιδιοκτήτες που μαζί με το οικόπεδό τους στην πράξη πολλές φορές αποκτούν
με το έτσι θέλω την αποκλειστική χρήση του αιγιαλού.
Η χώρα πληρώνει αρμόδιους υπουργούς και
κρατικούς υπαλλήλους για να μπορούν να διαχειριστούν έκτακτες και
δύσκολες καταστάσεις. Η χώρα συγκεκριμένα πληρώνει τον Γενικό Γραμματέα
Πολιτικής Προστασίας, την Περιφερειάρχη Αττικής, τον Υπουργό Εσωτερικών,
που είναι οι κατ΄ εξοχήν ανώτατοι υπεύθυνοι για την πολιτική
προστασία.
Για ποιο λόγο στην Ελλάδα να πληρώνουμε
τόσους ανθρώπους να είναι σε υπεύθυνες θέσεις, όταν δεν μπορούν να
αποδοθούν ευθύνες, αλλά στην καλύτερη περίπτωση μόνο πολιτικές ευθύνες;
Φαίνεται ότι στην Ελλάδα, εκτός από το: "Δουλειές χωρίς παράδες" που
λέγανε οι παλιοί, θα πρέπει να προσθέσουμε και το: "Υπεύθυνες θέσεις
χωρίς ευθύνες".
Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στην Ελλάδα, σε
μια άλλη χώρα, στη Νότια Κορέα, τον Απρίλιο του 2014, ο πρωθυπουργός της
Τσουνγκ Χονγκ-Γουόν παραιτήθηκε, αναλαμβάνοντας την κυβερνητική ευθύνη
για την τραγωδία με το φέρι μποτ της 16ης Απριλίου, όταν η βύθισή του,
είχε ως τραγικό αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δεκάδες επιβάτες,
κυρίως νεαροί μαθητές.
Στην επιστολή παραίτησής του ο Νοτιοκορεάτης
Πρωθυπουργός έγραψε τα παρακάτω:
"Δεν ήθελα να παραιτηθώ πρόωρα,
καθώς η διαχείριση της κατάστασης ήταν η πρώτη προτεραιότητά μου και
σκέφτηκα ότι ήταν δική μου ευθύνη να παρέχω βοήθεια. Αλλά αποφάσισα να
παραιτηθώ τώρα για να μην επιβαρύνω άλλο την κυβέρνηση. Οι θρήνοι των
οικογενειών των αγνοουμένων με κρατούν ακόμη ξύπνιο τις νύχτες.
Εκ μέρους της κυβέρνησης, ζητώ
συγγνώμη για πολλά προβλήματα: από την μη πρόληψη του ατυχήματος, μέχρι
την αρχική διαχείριση της καταστροφής.
Υπάρχουν πολλές παρατυπίες, που
συνεχίζουν να υπάρχουν σε κάθε γωνιά της κοινωνίας μας και πρακτικές που
έχουν πάει στραβά. Ελπίζω ότι αυτά τα βαθιά ριζωμένα κακά θα διορθωθούν
αυτή τη φορά και ότι αυτού του είδους το ατύχημα δεν θα συμβεί ποτέ
ξανά."
Ας αναλογιστούμε για λίγο την πολιτική
νοοτροπία, που υπάρχει στη χώρα μας για δεκαετίες και την Ελλάδα που
δημιούργησε. Η Ελλάδα σήμερα παρά ποτέ χρειάζεται...
δικαιοσύνη και
ισονομία σε όλους τους τομείς. Οι Έλληνες διψούν, κι ας μην το έχουμε
κραυγάσει ακόμα, να μην είμαστε χωρισμένοι στους "πονηρούς" ή στους
"ηλίθιους/αγαθούς", να μην υπάρχουν οι προνομιούχοι χωρίς να καταβάλουν
κόπο και οι πληβείοι που καταβάλλουν κόπο και δεν τους αναγνωρίζεται.
Ας ευχηθούμε όλοι ότι η νέα εθνική
τραγωδία που ζήσαμε θα φέρει πιο κοντά την ώρα, που εμείς οι πολίτες θα
αναλάβουμε τις ευθύνες μας, διότι το πολιτικό σύστημα, το μόνο που
μπορεί να αναλάβει είναι οι πολιτικές ευθύνες και αυτές γιατί δεν έχουν
πραγματικές ευθύνες. Το χρωστάμε σε όσους ήρθαν, πέρασαν ή έφυγαν άδικα,
θα έρθουν, θα περάσουν.
Κριτές μας θα είναι οι αγέννητοι, οι νεκροί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου