Ηταν ξεκάθαρος προχθές ο Γερμανός κυβερνητικός εκπρόσωπος στο Βερολίνο
αναφερόμενος στην υπόθεση των δύο στρατιωτικών που κρατούνται στην
Τουρκία και το σύνολο των ελληνοτουρκικών σχέσεων: η Γερμανία, είπε, δεν
θέλει εντάσεις μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας.
Μίλησε ως τρίτος, ως ουδέτερος, ως να έχει ίση απόσταση η χώρα του και
από τη μία και από την άλλη χώρα, την Ελλάδα και την Τουρκία. Και,
φυσικά, ωσάν τα δύο μέρη να έχουν τις ίδιες ευθύνες για την κλιμάκωση
που εξελίσσεται πλέον πολύ απειλητικά στα ελληνοτουρκικά θαλάσσια και
χερσαία σύνορα.
Ωραίοι εταίροι! Να τους χαιρόμαστε και αυτούς και τους άλλους στις
Βρυξέλλες, όπως τον υπέροχο Γιουνκέρ που, κατά δήλωση του ιδίου φυσικά
μιλώντας για τον εαυτό του, έχει σώσει προσωπικά στο παρελθόν και την...
Ελλάδα και την Ευρώπη από τη διάλυση.
Η Τουρκία έχει ξεσαλώσει. Τα σύνορα της Ελλάδας, που υποτίθεται είναι
και σύνορα της Ευρώπης, αμφισβητούνται καθημερινά από την Αγκυρα και
λεκτικά και πραγματικά. Κάθε μέρα και πιο πολύ. Οι εντάσεις ανεβαίνουν
διαρκώς. Το διεθνές δίκαιο και μείζονες διεθνείς συμβάσεις παραβιάζονται
κατάφωρα. Οι απειλές και η επιθετικότητα δεν έχουν τελειωμό. Και, η
στάση του Βερολίνου και των Βρυξελλών σε όλα αυτά, είναι επί της ουσίας
“δεν είδαμε, δεν ακούσαμε, βρείτε άκρη, αφήστε μας στην ησυχία μας”.
Ωραίοι εταίροι!
Εξίσου ωραία όμως και η κυβέρνηση: πήγε ο υπουργός
Αμυνας Καμένος να φέρει στις Βρυξέλλες το θέμα των δύο στρατιωτικών που
κρατούνται στην Τουρκία. Τι κατάφερε; Χωρίς ίχνος υπερβολής, έκανε μία
τρύπα στο νερό. Και αυτό, αφού πρώτα ούτε ο ίδιος ούτε ο πρωθυπουργός
κατάλαβαν τι συνέβαινε: γέμιζαν τα μέσα με εκτιμήσεις της κακιάς ώρας,
ότι δήθεν πάνε όλα καλά και ότι τα πράγματα θα πάρουν σύντομα το δρόμο
τους. Και, αυτό, αφού πρώτα απέκρυψαν τα γεγονότα.
Ζει μέσα σε πλάνη όποιος φαντάζεται ότι η Ευρώπη πρόκειται να
συμπεριφερθεί με αλληλεγγύη στην Ελλάδα. Θα κάνει τον Πόντιο Πιλάτο,
όπως κάνει και τόσο καιρό με το μεταναστευτικό. Κοροϊδεύει και θα
εξακολουθήσει να κοροϊδεύει.
Τους δεσμούς της τους θυμάται και τους τιμά μόνον εκεί που η ίδια
επιθυμεί και τη βολεύει. Σε κάθε άλλη περίπτωση κάνει ότι δεν
καταλαβαίνει. Και, ειδικά τώρα, περισσότερο από ποτέ. Η μόνη διαφορά της
με την κυβέρνηση Τσίπρα – Καμένου, είναι ότι, τελικά, αυτή ενδεχομένως
και να μην καταλαβαίνει – ίσως να μην κάνει απλώς το βλάκα. Και δεν
ξέρει κανείς τι είναι χειρότερο από τα δύο.
Το μόνο σίγουρο, είναι ότι...
και τα δύο, ειδικά όταν συνυπάρχουν,
αποτελούν βέβαιη συνταγή καταστροφής. Και ότι όταν η Τουρκία επιλέξει να
κάνει επιθετική κίνηση εις βάρος της Ελλάδας, αν αποφασίσει να χτυπήσει
με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η μεν κυβέρνηση πιθανότατα θα ψάχνει να
κρυφτεί σε κανένα λαγούμι, οι δε εταίροι μας στις Βρυξέλλες και το
Βερολίνο θα εκφράσουν οπωσδήποτε τη στήριξή τους μέσω τουίτερ ή
φέισμπουκ.
Μέχρι εκεί θα φτάσουν. Παραπέρα δεν έχει. Και, μετά, θα
ζητήσουν να τα βρούμε ήρεμα και ωραία.
Αυτά, για όποιους επιμένουν να έχουν αυταπάτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου