Η Φώφη Γεννηματά μου θυμίζει μαθήτρια που
ετοιμάζεται να περάσει Πανελλαδικές. Καλή μαθήτρια, οφείλω να πω. Εχει
αποστηθίσει τα θέματα SOS που της υπέδειξε ο φροντιστής της και, όταν
έρθει η ώρα της προφορικής εξέτασης, αισθάνεται τέτοια αυτοπεποίθηση,
που δεν μπορεί να την κρύψει.
Γιατί φωνάζει τόσο πολύ όταν βγάζει λόγους;
Νόμιζα ότι προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της για αυτά που λέει. Προχθές όμως στο ΣΕΦ, ακούγοντάς την κατάλαβα ότι ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Της αρέσουν τόσο πολύ αυτά που λέει και είναι τόσο ευχαριστημένη που τα λέει, ώστε να μην μπορεί να συγκρατήσει τον τόνο της φωνής της. Το νιώθεις ότι η ψυχή της ανατριχιάζει από συγκίνηση όταν η ίδια φωνάζει ότι θα κρατήσει ίσες αποστάσεις και από τη Ν.Δ. και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ας φροντίσει να επαναπατρίσει όσους το έβαλαν στα πόδια πριν από τρία χρόνια και μας έφεραν τον Τσίπρα και για τις υπόλοιπες αποστάσεις ας φωνάζει όσο θέλει.
Εκθεση ιδεών: «Τι είναι και τι θέλει η Κεντροαριστερά». Η κυρία Γεννηματά αρίστευσε. Τι ανάπτυξη θα φέρει, τι φροντίδα της νεολαίας, τι «προοδευτική και λαϊκή προοπτική» μάς έδειξε – συγκεκριμένη, παρακαλώ. Τέλος, υποσχέθηκε προάσπιση των ατομικών ελευθεριών και εξάλειψη κάθε είδους διακρίσεων. Αν προσπαθήσεις να τα μεταφράσεις αυτά τα τελευταία στον πραγματικό κόσμο, το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα: προάσπιση των ατομικών ελευθεριών σημαίνει μείωση της τυραννίας του Δημοσίου. Γιατί να μην εμπιστευθείς περισσότερο τη Ν.Δ. για τη μείωση του Δημοσίου; Εξάλειψη κάθε είδους διακρίσεων; Ο ΣΥΡΙΖΑ το κάνει καλύτερα. Δεν κάνει διακρίσεις ούτε απέναντι στους μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων. Τι κάνεις τότε για να κρατήσεις τις αποστάσεις; Ομιλείς την πασοκικήν, τη γλώσσα του γενικόλογου περίπου.
Και βέβαια σε πασοκικόν περιβάλλον δεν μπορεί να μην προκύψει το μεγάλο εθνικό θέμα της ισότητος των δύο φύλων. Κάποτε πρέπει να τελειώνουμε και μ’ αυτό μπας και πάμε παρακάτω. Φεμινίστριες, γρηγορείτε μη σας πετύχει σαν τις μωρές παρθένες ο Σταύρος. Αμαζόνες σάς θέλω.
Διότι ο φίλος Σταύρος...
πήρε το θέμα, το επεξεργάστηκε έτι περαιτέρω και το μετέτρεψε σε συγκεκριμένη πολιτική. Δεν αρκούν τα ημίμετρα και δεν ταιριάζουν οι δισταγμοί σε έναν χώρο αποφασισμένο να υπάρξει. 151 «βουλεύτριες» πρέπει να είναι στη Βουλή γιατί οι γυναίκες πρέπει να έχουν την πλειοψηφία. Εδώ σιωπώ. «Βους μέγας επί γλώσση βέβηκεν».
Αναρωτιέμαι τι θα γίνει μια μέρα όταν ξυπνήσουν και συνειδητοποιήσουν ότι αυτά κι εκείνα με τις αποστάσεις, τις ισότητες και τις περίπου γενικολογίες, κοινώς την αδυναμία διατύπωσης πολιτικής προοπτικής, ευθύνονται κατ’ εξοχήν για την άνοδο του λαϊκισμού;
Ισως τότε ανακαλύψουν την πολιτική.
Γιατί φωνάζει τόσο πολύ όταν βγάζει λόγους;
Νόμιζα ότι προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της για αυτά που λέει. Προχθές όμως στο ΣΕΦ, ακούγοντάς την κατάλαβα ότι ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Της αρέσουν τόσο πολύ αυτά που λέει και είναι τόσο ευχαριστημένη που τα λέει, ώστε να μην μπορεί να συγκρατήσει τον τόνο της φωνής της. Το νιώθεις ότι η ψυχή της ανατριχιάζει από συγκίνηση όταν η ίδια φωνάζει ότι θα κρατήσει ίσες αποστάσεις και από τη Ν.Δ. και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ας φροντίσει να επαναπατρίσει όσους το έβαλαν στα πόδια πριν από τρία χρόνια και μας έφεραν τον Τσίπρα και για τις υπόλοιπες αποστάσεις ας φωνάζει όσο θέλει.
Εκθεση ιδεών: «Τι είναι και τι θέλει η Κεντροαριστερά». Η κυρία Γεννηματά αρίστευσε. Τι ανάπτυξη θα φέρει, τι φροντίδα της νεολαίας, τι «προοδευτική και λαϊκή προοπτική» μάς έδειξε – συγκεκριμένη, παρακαλώ. Τέλος, υποσχέθηκε προάσπιση των ατομικών ελευθεριών και εξάλειψη κάθε είδους διακρίσεων. Αν προσπαθήσεις να τα μεταφράσεις αυτά τα τελευταία στον πραγματικό κόσμο, το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα: προάσπιση των ατομικών ελευθεριών σημαίνει μείωση της τυραννίας του Δημοσίου. Γιατί να μην εμπιστευθείς περισσότερο τη Ν.Δ. για τη μείωση του Δημοσίου; Εξάλειψη κάθε είδους διακρίσεων; Ο ΣΥΡΙΖΑ το κάνει καλύτερα. Δεν κάνει διακρίσεις ούτε απέναντι στους μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων. Τι κάνεις τότε για να κρατήσεις τις αποστάσεις; Ομιλείς την πασοκικήν, τη γλώσσα του γενικόλογου περίπου.
Και βέβαια σε πασοκικόν περιβάλλον δεν μπορεί να μην προκύψει το μεγάλο εθνικό θέμα της ισότητος των δύο φύλων. Κάποτε πρέπει να τελειώνουμε και μ’ αυτό μπας και πάμε παρακάτω. Φεμινίστριες, γρηγορείτε μη σας πετύχει σαν τις μωρές παρθένες ο Σταύρος. Αμαζόνες σάς θέλω.
Διότι ο φίλος Σταύρος...
πήρε το θέμα, το επεξεργάστηκε έτι περαιτέρω και το μετέτρεψε σε συγκεκριμένη πολιτική. Δεν αρκούν τα ημίμετρα και δεν ταιριάζουν οι δισταγμοί σε έναν χώρο αποφασισμένο να υπάρξει. 151 «βουλεύτριες» πρέπει να είναι στη Βουλή γιατί οι γυναίκες πρέπει να έχουν την πλειοψηφία. Εδώ σιωπώ. «Βους μέγας επί γλώσση βέβηκεν».
Αναρωτιέμαι τι θα γίνει μια μέρα όταν ξυπνήσουν και συνειδητοποιήσουν ότι αυτά κι εκείνα με τις αποστάσεις, τις ισότητες και τις περίπου γενικολογίες, κοινώς την αδυναμία διατύπωσης πολιτικής προοπτικής, ευθύνονται κατ’ εξοχήν για την άνοδο του λαϊκισμού;
Ισως τότε ανακαλύψουν την πολιτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου