Κι αν ο εχθρός είναι μέσα;
Προσπαθώντας ν΄ αλλάξεις τον κόσμο καμιά φορά ξεχνάς τον εαυτό σου απέξω.
Ανεβάζετε τον ΦΠΑ στα γηροκομεία. Φθηνοί! Απολύτως φθηνοί!
Τι τους περάσατε τους απόκληρους της ζωής; Γλέζους; Να φτάνει το τσεκ στον λογαριασμό τους ανελλιπώς;
Να σ΄ ακολουθεί μια ηρωική πράξη των νιάτων σου όλη σου τη ζωή και να μην αποσβένεται, ως φόρος τιμής της πατρίδας, με κανένα ποσόν;
Αντέχετε να κοιτάξετε στα μάτια ένα γερόντι γηροκομείου; Να δεις στο βλέμμα την ανημπόρια να σκάει σαν το λάδι στο καντήλι. Να τζιτζιρίζει.
Ως πού θα φτάσετε; Να δεις την ντροπή να πονάει σε κάθε αλλαγή pamper. Σε κάθε ατύχημα χωρίς pamper;
Να δεις τη ζήλια σε κάθε επίσκεψη που δέχεται ο διπλανός και για σένα κανείς;
Να δεις τη ματαιότητα; Να δεις την αγωνία;
Ν΄ ακούσεις φράσεις, μαχαιριές «Βάλε μου δυο φτερά στην πλάτη να φύγω», «Μόνο χώρο πιάνω, πια. Δεν αντέχω άλλο να ζω». Να ζυγίσεις σώματα βαρίδια. Όσο μικραίνει ο άνθρωπος, όσα κιλά φεύγουν από πάνω του, τόσο και πιο πολύ βαραίνει. Μεγάλο βάρος η ψυχή του ανθρώπου όταν δεν αντέχει πια να λογαριαστεί. Κι άλλο τόσο η συνείδηση όταν θεωρεί ότι γίνεται βάρος. Ο εαυτός σου απόκληρος έχει το πιο μεγάλο βάρος.
Φθηνοί! Απολύτως φθηνοί!
Έχετε σκεφτεί σε πόσα συναισθήματα τσαλαβουτάει η συνείδηση του τέκνου να πάρει αυτή την απόφαση για τον γονιό του; Νομίζετε χομπίστες είναι τα παιδιά που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις;
Σε μια χώρα που ως πράξη ρίχνει όλο το ανάθεμα και χρησιμοποιεί λέξεις όπως «εγκατάλειψη»;
Πίσω από κάθε ηλικιωμένο άνθρωπο σε οίκο ευγηρίας υπάρχει μια τραγικά λεπτεπίλεπτη ισορροπία των πάντων. Ιδίως των οικονομικών δυνατοτήτων.
Ως πού θα φτάσετε; Πού πήγε η ανθρωπιά σας, πού πήγε η αγωνία σας για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου;
Φθηνοί!
Υ.Γ.:
Στον αξιοθρήνητο προβληματισμό σας, αύξηση ΦΠΑ στο μοσχάρι ή στην ιδιωτική εκπαίδευση, εκ του αποτελέσματος είδαμε ότι δικαιώθηκε το μοσχάρι.
Αλήθεια, σε τούτη την αύξηση του ΦΠΑ τι ακριβώς ζυγίσατε;
Τι είχε αντίβαρο η αύξηση του ΦΠΑ στα γηροκομεία;
Να υποθέσω το γουρούνι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου