 |
| Στα παιδιά φτωχών οικογενειών κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς προσφέρονται δωρεάν γεύματα. Οταν όμως κλείνουν τα σχολεία, τα παιδιά δεν διατρέφονται σωστά |
Ενα από τα πιο σημαντικά πειράματα της σύγχρονης εποχής ξεκίνησε
στο Μπράντφορντ της Αγγλίας στις 17 Απριλίου 1907: Κρατικοί αξιωματούχοι
πήγαν σε μία από τις πιο φτωχές περιοχές της πόλης, διάλεξαν 40 παιδιά
που προέρχονταν από τις πιο φτωχές οικογένειες και στερούνταν βασικά
αγαθά και άρχισαν να τους προσφέρουν πρωινό και βραδινό. Εδιναν στα
παιδιά πόριτζ από βρώμη, ψωμί και γάλα. Ο πόλεμος των Μπόερ αύξησε τα
περιστατικά υποσιτισμού στην εργατική τάξη, ιδίως ανάμεσα στα παιδιά των
βρετανών στρατιωτών που πολεμούσαν στη Νότια Αφρική. Αυτό οδήγησε το
κράτος στο να επιτρέψει στις τοπικές αρχές να δίνουν δωρεάν γεύματα σε
φτωχά παιδιά.
Το πρόγραμμα διήρκεσε τρεις μήνες και λειτούργησε ικανοποιητικά. Οι υπάλληλοι που συμμετείχαν σε αυτό ανέφεραν ότι τα 40 παιδιά άρχισαν να παίρνουν σταδιακά βάρος. Ωστόσο, το γράφημα για το βάρος των παιδιών παρουσίασε κάποια στιγμή κάθοδο. Η μείωση του βάρους τους σημειωνόταν κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών. Αυτό το διάστημα δεν υπήρχαν δωρεάν γεύματα και τα παιδιά πεινούσαν.
Από τότε έχει περάσει ένας αιώνας. Η Βρετανία είναι πλουσιότερη από ποτέ. Οι κάτοικοί της είναι πιο υγιείς από ποτέ και διατρέφονται σωστά. Αυτό δεν σημαίνει όμως πως δεν υπάρχουν τμήματα του πληθυσμού που αντιμετωπίζουν πρόβλημα σίτισης.
Αυτό είναι ένα παράδοξο της Βρετανίας του 2015, γράφει ο «Guardian».
Από τη μια συναντάμε όλα τα χαρακτηριστικά της σύγχρονης εποχής με την οικονομική ευημερία και την τεχνολογική ανάπτυξη.
Από την άλλη συναντάμε φτώχεια που θυμίζει τη βικτωριανή εποχή.
Σύμφωνα με τη φιλανθρωπική οργάνωση Magic Breakfast, σήμερα παρατηρούνται παρόμοια φαινόμενα με εκείνα του 1907:
Οικογένειες που βρίσκονται σε άσχημη οικονομική κατάσταση δεν μπορούν να θρέψουν σωστά τα παιδιά τους. Κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς τους προσφέρονται δωρεάν γεύματα. Κατά τη διάρκεια των σχολικών διακοπών όμως δεν διατρέφονται σωστά και χάνουν βάρος.
Ετσι δημιουργείται στη Βρετανία μια κοινωνία δύο ταχυτήτων. Τα πλουσιότερα μέλη της προχωρούν προς το μέλλον, ενώ τα φτωχότερα ζουν μια ζωή που θυμίζει το ζοφερό παρελθόν. Σε πολλά σχολεία λειτουργεί πρόγραμμα σίτισης των παιδιών και των γονιών τους. Αυτό γίνεται όμως μόνο κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Στις σχολικές διακοπές έρχονται στην επιφάνεια η φτώχεια πολλών οικογενειών και η αδυναμία τους να παρέχουν ακόμη και τα βασικά στα παιδιά τους.
Φιλανθρωπικές οργανώσεις
Στο Ντόρτσεστερ δραστηριοποιείται η φιλανθρωπική οργάνωση Make Lunch, η οποία προσφέρει γεύματα όταν δεν λειτουργούν τα σχολεία. Το δίκτυο έχει 40 κουζίνες σε ολόκληρη τη Βρετανία.
Στα γεύματα στο Ντόρτσεστερ τρώει και ο Αντι με τον 13χρονο Μάτι. Ο Αντι ήταν στρατιώτης στα Φόκλαντ, έγινε σεφ, είχε εστιατόριο, αλλά στη συνέχεια προβλήματα υγείας τον οδήγησαν στο να μην μπορεί να εργαστεί. Οπως και πολλοί άλλοι που τρώνε στα γεύματα αυτά, δεν ήθελε να δώσει περισσότερα προσωπικά στοιχεία. Ο Αντι συμφωνούσε με τις περικοπές του Ντέιβιντ Κάμερον ώσπου διαπίστωσε πόσο άσχημα τον απογοήτευσε το κράτος: η οικογένειά του έπρεπε να περιμένει μήνες για να λάβει χρηματική βοήθεια.
Προτού αρχίσουν να πηγαίνουν στα δωρεάν γεύματα που προσφέρει αυτό το πρόγραμμα, στη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών των προηγουμένων ετών οι γονείς παρέλειπαν γεύματα ακόμη και για ημέρες προκειμένου να φάνε τα παιδιά. Στα γενέθλιά τους έδιναν στα παιδιά δώρα από δεύτερο χέρι. Για τα γενέθλια, τις επετείους και τα Χριστούγεννα οι γονείς δωρίζουν ο ένας στον άλλον απλά κάρτες.
Οι εθελοντές του Make Lunch και άλλες οργανώσεις κάνουν πολύ καλή δουλειά. Βρίσκουν φαγητό, μαγειρεύουν, βρίσκουν κουζίνες και τραπεζαρίες. Από τη στιγμή που το κράτος δεν παρέχει τέτοιες υπηρεσίες, φιλανθρωπικές οργανώσεις και σχολεία καλύπτουν το κενό. Ωστόσο αυτό γίνεται αποσπασματικά. Υπάρχει ανάγκη για περισσότερα.
Η γυναίκα του Αντι εμφανίστηκε μία ημέρα προτού αρχίσει το πρόγραμμα και ντρεπόταν τόσο που βρισκόταν σε αυτή την κατάσταση που προσπάθησε να κάνει μεταβολή και να φύγει. Εκφράζει δυσαρέσκεια για την αδυναμία του κράτους να εξασφαλίσει επαρκή σίτιση σε όλους τους πολίτες. Ο Αντι πιστεύει ότι οι εθελοντικές κουζίνες θα αυξάνονται στη Βρετανία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου