Το άρθρο του πανεπιστημιακού και αναπληρωτή
υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση, φούντωσε την ένταση και
μεγάλωσε τη σύγχυση.
Τελικά τι αστυνομία θέλει η κυβέρνηση;
Και όταν
αποφασίσει τι αστυνομία θέλει, ποιος θα μας εξηγήσει γιατί τη θέλει;
Να
είναι άοπλοι οι αστυνομικοί, να είναι ένοπλοι, να εμφανίζονται στις
διαδηλώσεις, να κρύβονται στα ντου των αντιεξουσιαστών, να συνοδεύουν
διακριτικά όσους καταλαμβάνουν δημόσια κτίρια;
Η κυβέρνηση διευκρίνισε
ότι η κριτική που ασκούσε ο κ. Πανούσης δεν στρεφόταν εναντίον της
κυβερνητικής πολιτικής, ούτε εναντίον υπουργών ούτε των κομμάτων που
στηρίζουν την κυβέρνηση. Αλλά τότε ποιον φωτογράφιζε ο κ. Πανούσης ως
«Αριστερά του τίποτα» και ποιον είχε στο μυαλό του γράφοντας ότι
«αριστερή διακυβέρνηση δεν σημαίνει ανοχύρωτη χώρα»;
Αυτό που
μάθαμε τις τελευταίες ημέρες είναι ότι υπάρχει η συμπάθεια πολλών
στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στις ομάδες των αντιεξουσιαστών, που πριν από την
έλευση της «αριστερής διακυβέρνησης» έσπαγαν την Αθήνα, ενώ τώρα πιο
συστημικά διαμαρτύρονται, καταλαμβάνοντας δημόσια κτίρια ή μπουκάροντας
στο προαύλιο της Βουλής. Και μάλιστα είναι η ίδια η πρόεδρος της Βουλής,
Ζ. Κωνσταντοπούλου, η οποία δημόσια και θαρραλέα στήριξε τη θέση της
αυτή. Και ο κ. Βούτσης, όπως ακούγεται, δεν έχει ιδιαίτερη συμπάθεια
στην «αστυνομικοποίηση» της δημόσιας τάξης. Αλλά συγχρόνως μαθαίνουμε
ότι ο πρωθυπουργός συντάσσεται μεν με τον κ. Πανούση, αλλά, αντί να
πειστεί ο κ. Βούτσης να τα βρει μαζί του, μεταφέρεται το υπουργείο του
κ. Πανούση στον υπουργό Δικαιοσύνης, Ν. Παρασκευόπουλο... Ο οποίος, όταν
ρωτήθηκε για την εισβολή των αντιεξουσιαστών στο προαύλιο της Βουλής,
απάντησε πειστικά: «Δεν έχω γνώμη, γιατί δεν είδα το περιστατικό...» και
προφανώς μερικές ημέρες τώρα δεν βρήκε χρόνο ούτε τηλεόραση να δει.
Τελικά, ήταν
ο κ. Βούτσης και η κ. Κωνσταντοπούλου που εμπόδιζαν τον κ. Πανούση να
αντιμετωπίσει το θέμα της ασφάλειας και των καταλήψεων ή όχι;
Και ποια
θα είναι πλέον η πολιτική της κυβέρνησης;
Μέχρι να βρούμε απαντήσεις και
εξηγήσουμε τους χρησμούς του άρθρου Πανούση, η σκέψη μας είναι με τους
αντιεξουσιαστές που μέσα στην αφιλόξενη Πρυτανεία ετοιμάζουν τη σούβλα
για το αρνί...
Εκτός εάν αποφασίσουν:
Να τη στήσουν στον Αγνωστο
Στρατιώτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου