Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΕΛΙΑ
Έχουν ήδη αρχίσει οι αναλύσεις για τον
παραμερισμό του Βαρουφάκη, ο οποίος τελεί πλέον υπό επιτροπείαν και όπου
να ‘ναι θα αρχίσουν οι προβλέψεις για το πότε θα έρθει η (οριστική)
εκπαραθύρωσή του.
Αυτή είναι η μοίρα των πολιτικών, έστω κι αν δεν είναι πολιτικοί με την κλασική έννοια του όρου, όπως ο περί ου ο λόγος. Δεν έχει νόημα αυτή τη στιγμή να υπενθυμίσουμε τις άστοχες δηλώσεις, κινήσεις και πράξεις του Βαρουφάκη. Τον δονκιχωτισμό, τον εγωκεντρισμό του, τους ακκισμούς του.
Η προσφορά του Βαρουφάκη θα αξιολογηθεί εν καιρώ. Διότι υπάρχει και προσφορά. Μέσα σε όλα τα αρνητικά της τρίμηνης εκρηκτικής παρουσίας σε κυβερνητική θέση (για τα οποία, πάντως, την πρώτη ευθύνη έχει ο Τσίπρας , που τον άφησε ανεξέλεγκτο), υπάρχει και ένα πολύ θετικό: έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο το ελληνικό πρόβλημα, σε διαστάσεις που μέχρι πρότινος δεν είχαν επισημανθεί.
Όμως, κακά τα ψέματα, ο Βαρουφάκης δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τους κλασικούς Eυρωπαίους υπουργούς Οικονομικών, διότι δεν είναι τέτοιος. Και αυτό ήταν εξαρχής το λάθος του Τσίπρα. Ο Βαρουφάκης θα ήταν καλός ως επικεφαλής μιας «δεξαμενής σκέψης», η οποία να παράγει ιδέες για την επίλυση του προβλήματος του χρέους. Αλλά ήταν εντελώς ακατάλληλος για την εφαρμοσμένη πολιτική. Οι διαλέξεις και οι θεωρίες δεν λύνουν προβλήματα. Με απλά λόγια ο Βαρουφάκης δεν ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να πάρει λεφτά από τον Σόιμπλε. Αλλά και γι’ αυτό την πρώτη ευθύνη φέρει ο Τσίπρας, που δεν το κατάλαβε εξαρχής.
Και η σημερινή μεσοβέζικη λύση δεν είναι η καλύτερη.
Τι θα πει ο Βαρουφάκης «έχει την ευθύνη», αλλά «τον συντονισμό» ο Τσκαλώτος;
Όσο κι αν ο πρωθυπουργός δεν αντέχει να τον «αδειάσει» εντελώς, η λύση πρέπει να είναι οριστική.
Ούτε είναι δικαιολογία ότι ο υπουργός Οικονομικών δέχεται «μεθοδευμένες επιθέσεις» από τον διεθνή Τύπο. Κανένα τηλεοπτικό κανάλι, κανένα πρακτορείο, καμιά εφημερίδα και καμιά ιστοσελίδα δεν μπορεί να «φάει» ένα υπουργό. Μπορούν, όμως, οι συνάδελφοί του της ευρωζώνης, εφόσον δεν μπορούν να συνεργαστούν μαζί του.
Αυτή είναι η αλήθεια και δεν πρέπει να φτιασιδώνεται:
Καλώς παραμερίζεται ο Βαρουφάκης, αν έτσι θα βρεθεί η πολυπόθητη συμφωνία. Αυτό απαιτεί το συμφέρον της χώρας, αλλιώς γιατί να κάνει ό,τι έκανε χτες ο πρωθυπουργός;
Η μπάλα τώρα είναι στα πόδια του Βαρουφάκη. Ο Τσίπρας του φέρθηκε πολύ καλά και δεν τον εξωπέταξε (ακόμα) με τη φράση «έγραψες ιστορία».
Ο ίδιος πρέπει να κάνει το οριστικό βήμα. Τώρα θα είναι «βήμα αξιοπρέπειας», αργότερα θα έλθει η απαξίωση.
Αυτή είναι η μοίρα των πολιτικών, έστω κι αν δεν είναι πολιτικοί με την κλασική έννοια του όρου, όπως ο περί ου ο λόγος. Δεν έχει νόημα αυτή τη στιγμή να υπενθυμίσουμε τις άστοχες δηλώσεις, κινήσεις και πράξεις του Βαρουφάκη. Τον δονκιχωτισμό, τον εγωκεντρισμό του, τους ακκισμούς του.
Η προσφορά του Βαρουφάκη θα αξιολογηθεί εν καιρώ. Διότι υπάρχει και προσφορά. Μέσα σε όλα τα αρνητικά της τρίμηνης εκρηκτικής παρουσίας σε κυβερνητική θέση (για τα οποία, πάντως, την πρώτη ευθύνη έχει ο Τσίπρας , που τον άφησε ανεξέλεγκτο), υπάρχει και ένα πολύ θετικό: έκανε γνωστό σε όλο τον κόσμο το ελληνικό πρόβλημα, σε διαστάσεις που μέχρι πρότινος δεν είχαν επισημανθεί.
Όμως, κακά τα ψέματα, ο Βαρουφάκης δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τους κλασικούς Eυρωπαίους υπουργούς Οικονομικών, διότι δεν είναι τέτοιος. Και αυτό ήταν εξαρχής το λάθος του Τσίπρα. Ο Βαρουφάκης θα ήταν καλός ως επικεφαλής μιας «δεξαμενής σκέψης», η οποία να παράγει ιδέες για την επίλυση του προβλήματος του χρέους. Αλλά ήταν εντελώς ακατάλληλος για την εφαρμοσμένη πολιτική. Οι διαλέξεις και οι θεωρίες δεν λύνουν προβλήματα. Με απλά λόγια ο Βαρουφάκης δεν ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος για να πάρει λεφτά από τον Σόιμπλε. Αλλά και γι’ αυτό την πρώτη ευθύνη φέρει ο Τσίπρας, που δεν το κατάλαβε εξαρχής.
Και η σημερινή μεσοβέζικη λύση δεν είναι η καλύτερη.
Τι θα πει ο Βαρουφάκης «έχει την ευθύνη», αλλά «τον συντονισμό» ο Τσκαλώτος;
Όσο κι αν ο πρωθυπουργός δεν αντέχει να τον «αδειάσει» εντελώς, η λύση πρέπει να είναι οριστική.
Ούτε είναι δικαιολογία ότι ο υπουργός Οικονομικών δέχεται «μεθοδευμένες επιθέσεις» από τον διεθνή Τύπο. Κανένα τηλεοπτικό κανάλι, κανένα πρακτορείο, καμιά εφημερίδα και καμιά ιστοσελίδα δεν μπορεί να «φάει» ένα υπουργό. Μπορούν, όμως, οι συνάδελφοί του της ευρωζώνης, εφόσον δεν μπορούν να συνεργαστούν μαζί του.
Αυτή είναι η αλήθεια και δεν πρέπει να φτιασιδώνεται:
Καλώς παραμερίζεται ο Βαρουφάκης, αν έτσι θα βρεθεί η πολυπόθητη συμφωνία. Αυτό απαιτεί το συμφέρον της χώρας, αλλιώς γιατί να κάνει ό,τι έκανε χτες ο πρωθυπουργός;
Η μπάλα τώρα είναι στα πόδια του Βαρουφάκη. Ο Τσίπρας του φέρθηκε πολύ καλά και δεν τον εξωπέταξε (ακόμα) με τη φράση «έγραψες ιστορία».
Ο ίδιος πρέπει να κάνει το οριστικό βήμα. Τώρα θα είναι «βήμα αξιοπρέπειας», αργότερα θα έλθει η απαξίωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου