Toυ ΝΙΚΟΥ ΜΕΛΕΤΗ
Η υπόθεση πλέον παίρνει άλλα, ψυχολογικά
χαρακτηριστικά. Κάθε καλόπιστος πίστευε ότι οι ψευδαισθήσεις τις οποίες
καλλιεργούσε η κυβέρνηση και της πρόσφεραν ένα δελεαστικό προεκλογικό
αφήγημα θα διαλύονταν μετά τις εκλογές. Θα ξαναγινόμασταν κανονικοί
άνθρωποι, θα βλέπαμε όλοι το ίδιο πράγμα, θα διαβάζαμε και θα
καταλαβαίναμε το ίδιο.
Ενα πρώτο δείγμα
δραπέτευσης από τον κόσμο των ψευδαισθήσεων φάνηκε να είναι η Συμφωνία
της 20ής Φεβρουαρίου, όπου η κυβέρνηση αποδέχθηκε τις υποχρεώσεις που
υπήρχαν και συμφώνησε να μην πάρει ευρώ μέχρι να υπάρξει πλήρης
αξιολόγηση του προγράμματος. Μεγάλη νίκη όπως μας είπαν. Βεβαίως σε
κάποιες όλο και πιο σπάνιες αναλαμπές, όπως αυτή χθες του κ. Τσακαλώτου,
ο υπουργός παραδέχτηκε δύο μήνες μετά ότι είχαν δίκιο όσοι ασκούσαν
κριτική λέγοντας ότι ήταν λάθος που η συμφωνία δεν προέβλεπε και
χρήματα, παρά μόνο υποχρεώσεις...
Κύλησε ο καιρός και η εντύπωση περί
προσγείωσης της κυβέρνησης αποδείχτηκε σύντομα ακόμα μία ψευδαίσθηση.
Σταδιακά η κυβέρνηση άρχισε να συγχέει την επιθυμία της με την
πραγματικότητα. Και τότε άρχισαν τα μπλεξίματα. Μπήκαμε βαθιά στην εποχή
των παραισθήσεων. Αρχισαν, σε πείσμα της διαφορετικής πραγματικότητας,
οι διαρροές περί αισιοδοξίας και προόδου, περί αποδοχής των ελληνικών
θέσεων και των «κόκκινων γραμμών» μας.
Και καθώς δεν
θέλαμε να στριμώξουμε άλλο τους δανειστές, τους κάναμε τη χάρη να
δεχτούμε έστω και μια ενδιάμεση συμφωνία, που θα μας ξεκλείδωνε μια
υποδόση μερικών δισ. για να έχουμε να πορευόμαστε. Εμείς θα αναγνωρίζαμε
την ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Εσόδων, δεν θα ακυρώναμε τις
ιδιωτικοποιήσεις της προηγούμενης κυβέρνησης, θα πιάναμε γενικώς τη
φοροδιαφυγή και θα εφαρμόζαμε το προεκλογικό πρόγραμμά μας. Και μόλις
ερχόταν ο Ιούνιος, θα τους βάζαμε κάτω να μας κουρέψουν το χρέος, πριν
προλάβουν να καταλάβουν ότι τους τη σκάσαμε με την 20ή Φεβρουαρίου.
Βάλαμε και ολίγη πολιτική διαπραγμάτευση, και πάπαλα.
Μεταφράσαμε κατά
το δοκούν τα χαμόγελα της Μέρκελ, και αισιόδοξοι για το ξεκλείδωμα της
ρευστότητας, στείλαμε τον υπουργό Οικονομικών στη Ρίγα. Και ο πρώτος που
πλήρωσε τη νύφη ήταν ο κ. Βαρουφάκης.
Για το ποιοι θα είναι οι επόμενοι
δεν χρειάζονται μάντεις:
Θα το αισθανθούμε όλοι γερά και όχι μόνο με
μπινελίκια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου