Toυ ΚΩΣΤΑ ΡΕΣΒΑΝΗ
Πριν ακριβώς ένα χρόνο, ο Γιάννης Πανούσης ανακοίνωνε την αποχώρησή
του από την πολιτική σκηνή δηλώνοντας: «Εγώ είμαι δάσκαλος, δεν μου
ταιριάζει η πολιτική με τον τρόπο που γίνεται».
Είναι γνωστό στο
πανελλήνιο ότι μέσα σ’ αυτούς τους δώδεκα μήνες η πολιτική προσαρμόστηκε
στα μέτρα που ήθελε και φεύγοντας από τη ΔΗΜΑΡ προσελήφθη από τον
ΣΥΡΙΖΑ ως υπουργός Δημοσίας Τάξεως και Προστασίας του Πολίτη.
Βαρύς ο ρόλος για έναν ευαίσθητο αριστερό, όταν οι λέξεις νόμος και
τάξη έχουν δαιμονοποιηθεί και προσδιορίζονται ως έννοιες αυταρχισμού από
τους κυβερνητικούς με τους οποίους σήμερα συνυπάρχει.
Το πρώτο σοβαρό
crash test για τον νέο υπουργό έγινε με την κατάληψη της Νομικής από
μπαχαλάκηδες πάσης φύσεως. Τα γεγονότα γνωστά: Εισέβαλαν στο κτίριο της
Σόλωνος, πέταξαν έξω με γροθιές και ρόπαλα άτυχους φοιτητές που βρέθηκαν
στον δρόμο τους και τις επόμενες έξι ημέρες κατέστρεψαν και βρόμισαν τα
πάντα, απαιτώντας μεταξύ των άλλων να απελευθερωθεί ένας κατά συρροή
δολοφόνος.
Η εισαγγελία ζήτησε από τις αστυνομικές αρχές την ανακάλυψη και
σύλληψη των δραστών, στα πλαίσια του αυτόφωρου, όπως γίνεται σε όλα
κράτη που η δημοκρατία λειτουργεί στοιχειωδώς. Την τελική εντολή έπρεπε
να δώσει ο υπουργός και του Νόμου και της Τάξης και της Προστασίας του
Πολίτη. Όμως ο Γ. Πανούσης είχε έτοιμη μιαν άλλη λύση, που απορεί κανείς
πώς δεν την είχαν σκεφθεί τόσοι και τόσοι άλλοι: «Να πάνε στη Σχολή 500
καθηγητές του Πανεπιστημίου και οι 30.000 φοιτητές για να λυθεί το
πρόβλημα».
Μπορεί να αστειευτήκαμε στις παρέες με αυτή την μπαρούφα, αλλά ο
υπουργός θέλησε να δείξει ότι η πρότασή του δεν ήταν ευκαιριακή:
«Δηλαδή, κάθε φορά που θα γίνεται κατάληψη θα φωνάζουν την αστυνομία;»
Μα βεβαίως όχι. Θα υπάρχουν πάντα στις θέσεις τους, ετοιμοπόλεμοι, οι
500 καθηγητές και οι 30.000 φοιτητές.
Η κατάληψη έληξε μετά έξι μέρες «με ακαδημαϊκό και δημοκρατικό τρόπο»
κατά τον υπουργό. Τα «παιδιά» έφυγαν, ξαναγύρισαν στον δρόμο,
αποκεφάλισαν και μουτζούρωσαν αγάλματα, έκαψαν κινητές και ακίνητες
περιουσίες και όταν βαρεθούν -παιδιά είναι- θα ξαναμπούν στη Σχολή, θα
διακόψουν τα μαθήματα, πάλι θα λεηλατήσουν και θα αποχωρήσουν όποτε
θέλουν, προφανώς με «ακαδημαϊκό και δημοκρατικό τρόπο».
Κάτι άλλα «παιδιά» στο Αριστοτέλειο μπούκαραν στην Πρυτανεία,
έστειλαν στο νοσοκομείο με γροθιές έναν φύλακα, έβαλαν φωτιά σε μοκέτες,
με τους πανεπιστημιακούς να κινδυνεύουν άμεσα και άραξαν στην
Πρυτανεία. Θα φύγουν όποτε θέλουν βεβαίως! Το μόνο που με παρηγορεί
είναι ότι ο Γ. Πανούσης δεν διδάσκει Εγκληματολογία στο Πανεπιστήμιο…
Όμως, τέτοιου είδους μαθήματα δημοκρατίας απαιτούν μια προηγούμενη
άσκηση, ώστε μεγαλώνοντας με γερή σκευή τα «παιδιά», να αντιμετωπίσουν
τις αδικίες της κακούργας κοινωνίας.
Αυτό το πρωτοποριακό εκπαιδευτικό
όραμα έχει αναλάβει να πραγματοποιήσει με αυτοθυσία ο πρόεδρος της ΟΛΜΕ,
στέλεχος και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θέμης Κοτσιφάκης. Το
πρόγραμμα σπουδών που πρότεινε για τους μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου
μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, περιλαμβάνεται συνοπτικά σε μια
δήλωσή του:
«Με τις καταλήψεις οι μαθητές γίνονται καλύτεροι και
ενεργότεροι πολίτες».
Θα μπορούσε να του πει κάποιος πως εγκληματεί όταν προτρέπει 14χρονα
και 16χρονα παιδιά να σπουδάσουν το μπάχαλο και την ανομία - μόνο
καλύτεροι πολίτες δεν θα γίνουν. Αντίθετα, νομιμοποιεί την
παραβατικότητα και εθίζει στη βία νεαρά άτομα, οδηγώντας τα με σίγουρα
βήματα στο κτίριο της Νομικής με ρόπαλα στα χέρια. Αλλά εκεί βεβαίως θα
αφήνονται ελεύθερα, πάντοτε «με ακαδημαϊκό και δημοκρατικό τρόπο»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου