Ο κ. Αλέξης Τσίπρας σε συνάντηση που είχε με τον υπουργό Εξωτερικών κ. Δ. Αβραμόπουλο εξέφρασε την αγωνία του για αυτούς τους ανθρώπους. Ζήτησε «να παρέμβει η χώρα μας, προκειμένου να υπάρξει βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να διερευνηθεί η δυνατότητα φιλοξενίας, από τη δική μας την πλευρά, προσφύγων, που θα πρέπει να τους δοθεί η δυνατότητα να επαναπατριστούν, όταν θα αντιμετωπιστεί η κρίση στην περιοχή».
Για την παρέμβαση στους Ευρωπαίους έχει δίκιο_ τσάμπα είναι η παρέμβαση και στο κάτω κάτω ας αναλάβουν τις ευθύνες τους εκείνοι που έχουν ρυθμιστικό ρόλο στη διπλωματία. Επίσης να μπορούσε η Ελλάδα να ενθαρρύνει τη Ρωσία στη φιλοξενία προσφύγων, να προτείνει κονδύλια σε μορφή ανταποδοτικού τέλους: τόσα λεφτά έχει βγάλει εξοπλίζοντας τη Συρία. Δεν μιλάμε για τον εμφύλιο αλλά για τις αδιάκοπες μάχες ενός στρατού που επί δεκαετίες τρώγεται με τα ρούχα του.
Ζητεί λοιπόν ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ να διερευνηθεί η δυνατότητα φιλοξενίας προσφύγων. Κρίμα να μένει στα λόγια, θα μπορούσε να καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση.
Μισό λεπτό γιατί ακόμη δεν τελειώσαμε ούτε με τα βασικά της ανθρωπιστικής ιδέας του κ. Τσίπρα:
Τον ικανοποιεί η ιδέα της στέγασης κάτω από τεντόπανα, όπως γίνεται στα υπόλοιπα κράτη ή μετά θα αρχίσει τις διαμαρτυρίες και θα λέει ότι τους έχωσαν τους ανθρώπους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης; Ωραία, θα ήταν βολικό να μειώσουμε τον αριθμό και να παρέχουμε βοήθεια υψηλού επιπέδου. Να πούμε ότι φιλοξενούμε 128 άτομα, όσους δηλαδή ανέλαβε η Ιταλία όταν έφτασαν εκεί με καράβι δουλεμπόρων. Για αξιοπρεπή στέγαση, καλό φαγητό, ρούχα και τα παρελκόμενα υπάρχει σίγουρα ένας προϋπολογισμός.
Ας τον ακούσουμε λοιπόν και αν είναι στα μέτρα μας, θα συμφωνήσουμε. Είναι καλό να βοηθάμε τον συνάνθρωπο. Αρκεί να υπάρχει η δυνατότητα και αληθινή ανησυχία. Τα υπόλοιπα, τα μεγάλα λόγια, ανήκουν στους πολιτικούς που φτιάχνουν ανέξοδα ανθρωπιστικό προφίλ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου