Της ΛΗΔΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ
Ανακηρύσσοντας τα δικαιώματα των γυναικών σε προϋπόθεση της παγκόσμιας ειρήνης, η νορβηγική επιτροπή του Νόμπελ Ειρήνης απονέμει το φετινό βραβείο σε τρεις γυναίκες που πάλεψαν ενάντια στον πόλεμο και την καταπίεση.
Η πρόεδρος της Λιβερίας και πρώτη δημοκρατικά εκλεγμένη γυναίκα πρόεδρος στην Αφρική, Ελέν Τζόνσον-Σέρλιφ, η συμπατριώτισσά της ακτιβίστρια της ειρήνης Λέιμα Γκμπόουι και μια πρωταγωνίστρια των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων στην Υεμένη, η Ταγουάκουλ Καρμάν, τιμώνται για «τον μη βίαιο αγώνα τους για την ασφάλεια των γυναικών και για το δικαίωμα των γυναικών στην πλήρη συμμετοχή στις προσπάθειες οικοδόμησης της ειρήνης».
Οπως χαρακτηριστικά τονίζει στο σκεπτικό της απόφασής της η βραβεύουσα επιτροπή, «δεν μπορούμε να επιτύχουμε τη δημοκρατία και τη διαρκή ειρήνη στον κόσμο εάν οι γυναίκες δεν αποκτήσουν τις ίδιες δυνατότητες με τους άνδρες να επηρεάζουν τις εξελίξεις σε όλους τους τομείς της κοινωνίας».
Ο πρόεδρος της επιτροπής Θορμπγιόρν Γιάγκλαντ εξέφρασε την ελπίδα ότι το φετεινό Νόμπελ θα προσελκύσει την προσοχή στο βιασμό και άλλες βιαιότητες κατά των γυναικών, καθώς και στο ρόλο των γυναικών στην προώθηση της ειρήνης στην Αφρική και στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο.
Καθεμιά από τις φετινές νικήτριες -είναι η πρώτη φορά που το Νόμπελ Ειρήνης απονέμεται από κοινού σε τρεις γυναίκες- έχει αφήσει το δικό της ξεχωριστό σημάδι στην κοινωνία της χώρας της.
Η Ελέν Τζόνσον-Σέρλιφ
Η 72χρονη σήμερα Ελέν Τζόνσον-Σέρλιφ έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής της στην ανασυγκρότηση μιας χώρας ρημαγμένης από 14 χρόνια εμφυλίων πολέμων, που άφησαν πίσω τους περίπου 250.000 νεκρούς και μια καθημαγμένη οικονομία. «Από το 2006 που ανέλαβε τα καθήκοντά της», δήλωσε ο κ. Γιάγκλαντ, «έχει συμβάλει στη διασφάλιση της ειρήνης στη Λιβερία, την προώθηση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης και την ενίσχυση της θέσης των γυναικών».
Η Λέιμα Γκμπόουι
Αγωνιζόμενη για τους ίδιους στόχους από άλλο μετερίζι, η επίσης Λιβεριανή Λέιμα Γκμπόουι βρίσκεται πίσω από την οργάνωση γυναικών που αψήφησαν τους πολεμάρχους και διεκδίκησαν τον τερματισμό του πολέμου. Με όπλα της την προσευχή και, ως άλλη Λυσιστράτη, την αποχή από το σεξ, η Γκμπόουι «κινητοποίησε και οργάνωσε τις γυναίκες πέρα από εθνοτικές και θρησκευτικές διαχωριστικές γραμμές για να φέρει ένα τέλος στον μακροχρόνιο πόλεμο στη Λιβερία και να διασφαλίσει τη συμμετοχή των γυναικών στις εκλογές».
Η Ταγουάκουλ Καρμάν
Εξίσου ατρόμητη και αποφασισμένη να συμβάλει στην αλλαγή της χώρας της η 32χρονη Ταγουάκουλ Καρμάν, επικεφαλής της οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων «Γυναίκες Δημοσιογράφοι Χωρίς Αλυσίδες» έχει αναδειχθεί σε εμβληματική φυσιογνωμία της λαϊκής εξέγερσης κατά του αυταρχικού καθεστώτος Σάλεχ στην Υεμένη. Εκ των πρωταγωνιστών των φοιτητικών διαδηλώσεων που έδωσαν το σήμα του ξεσηκωμού τον περασμένο Ιανουάριο, σε μια χώρα όπου οι γυναίκες δεν διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην πολιτική, η Καρμάν είχε ξεκινήσει την προσπάθειά της πολύ πριν από τον ερχομό της Αραβικής Ανοιξης.
Οπως δήλωσε ο Θ. Γιάγκλαντ: «Πολλά χρόνια πριν από την έναρξη των επαναστάσεων ύψωσε το ανάστημά της ενάντια σε ένα από τα πιο αυταρχικά καθεστώτα του κόσμου». Ο ίδιος διέψευσε, πάντως, τους υπαινιγμούς περί ανάμειξης της επιτροπής στην εσωτερική πολιτική των χωρών, δεδομένων των πολιτικών ζυμώσεων στην Υεμένη, αλλά κυρίως των επικείμενων προεδρικών εκλογών στη Λιβερία την ερχόμενη Τρίτη, στις οποίες η Σέρλιφ διεκδικεί την επανεκλογή της. Και ίσως δεν έχει άδικο. Ποια είναι άλλωστε η πραγματική επιρροή αυτής της βράβευσης όταν ο περσινός νομπελίστας Ειρήνης, Κινέζος αντιφρονών Λιου Σιαομπό, βρίσκεται ακόμη στη φυλακή;
(Πηγές: Ασ. Πρες - Γαλλικό - Ρόιτερ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου