"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Πλανεύτρα συνείδηση!


Εντάξει! Κάναμε λάθος.

Άφρονες, ανόητοι και κομπορρήμονες, δεν ακούσαμε το ηχηρό μήνυμα που έστειλε η μισοάδεια κάλπη στα κόμματα. Θεωρήσαμε την αποχή μαλακία ενώ, τελικά, αποδείχτηκε βροντερό το πολιτικό της μήνυμα.

Οι εξελίξεις που κινητοποίησε η εκλογική παραίτηση των πολιτών ήταν ραγδαίες. Οι χειρότεροι πολιτικοί μετανιωμένοι παραιτήθηκαν των αξιωμάτων τους από ντροπή, οι πιο ανίκανοι αποσύρθηκαν οριστικά κιόλας απορρίπτοντας τους δεκάδες χιλιάδες σταυρούς που τους χάρισαν τα «κομματόσκυλά» τους.

Επιτέλους, στην Ελλάδα ανέτειλε μια υπέροχη μέρα στην οποίαν όλοι οι πολιτικοί ανήσυχοι – όπως μαζικά δήλωσαν – από την αποχή αποφάσισαν να αλλάξουν. Κάποιοι μάλιστα, ζήτησαν άφεση αμαρτιών από τον παπα-Τσάκαλο να στην πλατεία Συντάγματος.

Έπειτα, κάθιδρος ο Έλληνας ξύπνησε και διαπίστωσε ότι, όπου δεν έχει εκλεγεί ήδη δήμαρχος ή περιφερειάρχης, έχει μπροστά του ένα ακόμα ψευτοδίλημμα. Πιο εύκολο, βέβαια, θέλει και λιγότερη μελέτη. Δεν θα χρειαστεί να ψάξει μεταξύ πολλών υποψηφίων, δεν θα χρειαστεί καν να κοιτάξει ποιους συμβούλους θα «σταυρώσει». Τη βρωμοδουλειά, την πρώτη διαλογή την έκαναν οι άλλοι, την πρώτη Κυριακή. Αρκεί να διαλέξει έναν από τους δύο. Μόνο έναν από τους δύο.

Πλέον δεν θα χρειαστεί να στείλει μήνυμα μνημονίου, δεν θα ορίσει τις κεντρικές πολιτικές όπως πολύ αποτελεσματικά έκανε απέχοντας.

Απλά, θα πρέπει να βρει τον καταλληλότερο να μαζέψει τα σκουπίδια, τον καταλληλότερο να οργανώσει τις συγκοινωνίες, τον καταλληλότερο να διαμορφώσει τις πολεοδομικές προτεραιότητες, να επιληφθεί ορισμένων θεμάτων ασφάλειας, να διαφυλάξει το τοπικό φυσικό περιβάλλον, να κλείνει τις λακκούβες στους δρόμους, να προωθήσει τα μικρομεσαία αναπτυξιακά έργα και να αναζητήσει νέους τρόπους χρηματοδότησης των χρεοκοπημένων ΟΤΑ και, γενικώς, τον καταλληλότερο να κάνει τα "μικρά και ανιαρά", πλην όμως διόλου ασήμαντα, της καθημερινότητάς μας.

Τα μεγάλα πολιτικά μηνύματα, λοιπόν, εστάλησαν, έφτασαν κι αποκρυπτογραφήθηκαν από τους (καθόλου πρωτότυπους, βέβαια) κομματικούς διερμηνείς. Ο μέσος απέχων ψηφοφόρος έκανε το «συνειδητό» του καθήκον.

Τώρα θα βοηθήσει να διαλέξουμε ανάμεσα από τους δύο ή η «συνείδηση» συνεχίζει να τον βασανίζει;

Δεν υπάρχουν σχόλια: