"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


Πριγκίπισσες και µάγισσες

Για τη δηµοκρατία στη Βιρµανία η τελευταία ελπίδα είναι οι «τρεις πριγκίπισσες». Ελπίδα αµυδρή. Αλλά πάντως ελπίδα.

«Εάν και πολλοί µάς αποκαλούν "οι τρεις πριγκίπισσες της Βιρµανίας", η κυβέρνηση µάς χαρακτηρίζει οι "τρεις µά γισσες"», διηγείται η Τσο Τσο Κιάου Νιεΐν στον απεσταλµένο της εφηµερίδας «Γκάρντιαν». Με τις Νάι Γιε Μπα Σουέ και Μία Θαν Θαν Νου, αυτή η θαρραλέα γυναίκα έχει µοιραστεί δεκαετίες φιλίας και διώξεων: φυλακή, εξορία, απειλές από το παρακράτος του καθεστώτος. Η παλιά τους φιλία, εξάλλου, µε την Αούνγκ Σαν Σούου Κι, τη βραβευµένη µε Νοµπέλ Ειρήνης πολιτικό που βρίσκεται εδώ και 20 χρόνια σε κατ οίκον περιορισµό, θα αρκούσε για να τους δηµιουργήσει πολλά προβλήµατα. Οι «πριγκίπισσες» οφείλουν το προσωνύµιό τους στο γεγονός ότι και οι τρεις τους είναι κόρες πρωθυπουργών, οι οποίοι ανατράπηκαν βίαια από το πραξικό πηµα που από το 1962 έχει ρίξει την πρώην βρετανική αποικία στα χέρια των στρατιωτικών.

Σήµερα ελεύθερες αλλά υπό ασφυκτικό έλεγχο, οι τρεις γυναίκες δέχθηκαν την πρόκληση του καθεστώτος και ανακοίνωσαν τις υποψηφιότητές τους για τις προσεχείς εκλογές, η ηµεροµηνία των οποίων δεν έχει καθοριστεί ακόµη και ήδη χαρακτηρίζονται ως φάρσα από τη διεθνή κοι νότητα. Κι αυτό γιατί η ψήφος που υποτίθεται ότι θα σηµατοδοτήσει την επιστροφή στη δηµοκρατία γι αυτήν τη χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας υπονοµεύεται από την πρόβλεψη του εκλογικού νόµου ότι σε κάθε περίπτωση το 25% των εδρών της νέας Βουλής θα καταλήξει στους στρατιωτικούς, όπως και τα πιο σηµαντικά υπουργεία. Ο ίδιος νόµος αποκλείει από τις λίστες των υποψηφίων την Αούνγκ Σαν Σούου Κι, τη νικήτρια των εκλογών του 1990 που το καθε στώς κρατά από τότε φυλακισµένη στο σπίτι της.

«Είναι σαν αδελφή µας», δηλώνει η Τσο Τσο Κιάου Νιεΐν για τη νοµπελίστα πολιτικό. «Οι πατεράδες µας ήταν οι καλύτεροι φίλοι του πατέρα της». Ο Αούνγκ Σαν, θεωρούµενος και πατέρας της σύγχρονης Βιρµανίας, δολοφονήθηκε το 1948, λίγους µήνες πριν γιορτάσει η χώρα την ανεξαρτησία της από τη Βρετανία. Για τη Βιρµανία, ακολούθησαν δώδεκα χρόνια µιας εύθραυστης δηµοκρατίας κι έπειτα ο εφιάλτης της δικτατορίας που διαρκεί έως σήµερα.

Οι τρεις «πριγκίπισσες» θα διεκδικήσουν την ψήφο των συµπατριωτών τους µε έναν νέο πολιτικό σχηµατισµό, το Δηµοκρατικό Κόµµα. Αντίθετα, από τις φίλες της, η Αούνγκ Σαν Σούου δεν πιστεύει σε αυτές τις εκλογές και ζήτησε από το κόµµα που έχει ιδρύσει, την Εθνική Συµµαχία για τη Δηµοκρατία, να µη συµµετάσχει στη διαδικασία. «Για να δηµιουργήσουµε ένα αξιόπιστο δηµοκρατικό σύστηµα θα χρειαστεί τουλάχιστον µια δεκαετία», δηλώνει η Νάι Γιε Μπα Σουέ. «Πρέπει να προχωρή σουµε βήµα βήµα. Χρειάζεται χρόνος και θυσίες για να πετύχουµε τον στόχο µας». Αυτά, ασφαλώς, δεν είναι τα λόγια µιας µάγισσας.

πηγη ΤΑ ΝΕΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια: