Οσονούπω, ο Μητσοτάκης θα φέρει τους εφαρμοστικούς νόμους για τη Συμφωνία των Πρεσπών – αυτήν, ντε, για την οποία παίχτηκε μια φοβερή πολιτική κωμωδία, την οποία προσωρινώς κατάπιε σαν χάπατο ο μέσος ψηφοφόρος, αλλά τώρα κάθε κατεργάρης, μακεδονομάχος αληθής ή ντεμέκ, στον πάγκο του.
Θα κάνω μια γρήγορη ανασκόπηση.
Λέγεται πως Παππάς και Κοτζιάς είχαν μια φαεινή ιδέα για μεγάλο αεροπλανικό κόλπο άμεσης επίλυσης -τρομάρα μας- του ψευδομακεδονικού.
Αυτό θα γινόταν -έγινε- με αναγνώριση του κατσαπλιάδικου μορφώματος που έχτισε ιστορικά το VMRO, με προεξάρχοντα μια μυθιστορηματική εγκληματική μορφή, τον Ιβάν Μιχαΐλοφ, προσωπικό φίλο του Χίτλερ, του Χίμλερ και του Χάιντριχ, που μάλιστα λέγεται πως αυτός είχε την ιδέα ίδρυσης ακόμη και της αιμοσταγούς κροατικής Ουστάσα, την οποία ενεφύσησε στον αδελφοποιτό του, επίσης όργανο των ναζί, τον διαβόητο Άντε Πάβελιτς. Αυτός, ο ηγέτης του κράτους «μαριονέτα» του Ζάγκρεμπ, έστελνε κουβάδες με μάτια Σέρβων στους υψηλούς συμμάχους του. Φανταστείτε, υπάρχει έγγραφο των SS που χαρακτήριζε τους Ουστάσι βαρβάρους! Σαν να σε θεωρεί πολύ μοβόρο ο Τζένγκις Χαν.
Ο Μιχαΐλοφ, καταδικασμένος δεκάδες φορές σε θάνατο στον Μεσοπόλεμο, ένοχος και για τη δολοφονία του Βούλγαρου πρωθυπουργού Σταμπλίσκι, ήταν ο ιδρυτής των τριών δοσιλογικών βοηθητικών ταγμάτων των SS που στρατολογήθηκαν από σλαβόφωνους προδότες στη βόρεια Ελλάδα κατά την Κατοχή και καταδυνάστευσαν τους Ελληνες. Πέτυχε μάλιστα στην ίδρυση «μακεδονικού» κράτους με τζίφρα του Αδόλφου, αλλά στο μεταξύ το χιλιετές Ράιχ κλάταρε στα 13 χρόνια και έγινε λακκούβα με μπάζα και αίμα, κι έτσι ο Μιχαΐλοφ και οι «μαϊμού» Μακεντόνσκι έμειναν με το χαρτί στο χέρι. Ο Μιχαΐλοφ την κοπάνησε και τα τίναξε πλήρης ημερών στο εξωτερικό, αλλά πολλά συντρόφια του γύρισαν ανάποδα την τραγιάσκα τους και έγιναν ΝΟΦ, δηλαδή μπήκαν στο σλαβόφωνο ΕΑΜ, το οποίο, ύστερα από περιπέτειες στην τελική φάση της προδοτικής χωριστικής κομμουνιστικής ανταρσίας, τελικά κατέληξε να είναι η μόνη εφεδρεία του ΚΚΕ και του Ζαχαριάδη.
Οταν ο ανανήψας Μακρονησιώτης Μαργαρίτης Τζήμας σήκωνε ψηλά στο ντουφέκι του το κράτος και πανηγύριζε την κατάληψη του Γράμμου, το 75% των ανταρτών ήταν κατσαπλιάδες ΣΝΟΦίτες, το Αρχηγείο γεμάτο με συνθήματα σε αυτή τη βουλγαρική διάλεκτο, ενώ -προσέξτε το- είχαν κάνει και συνέδριο παρουσία του Ζαχαριάδη (πλούσιο το φωτογραφικό υλικό) σε ένα παραλίμνιο χωριό της λιλιπούτειας επικράτειας των προδοτών στασιαστών, οι οποίοι ήθελαν να επιβάλουν σταλινική δικτατορία στην Ελλάδα και να αποσπάσουν και να παραδώσουν εθνικό έδαφος, τη Μακεδονία μας, σε ξένους, στους Ψαράδες Πρεσπών.
Το πολιτικό αυτό κόλπο είχε μια ηθική, αριστερής διαστροφής, στόχευση, και μια πολιτικάντικη, δίκην σατανικού ευφυούς ελιγμού, όχι από τα Lidl, αλλά από άδειο σοβιετικό μπακάλικο, εκεί όπου περίμεναν δύο ημέρες για 200 γραμμάρια κρέας από γκοντζίλα Σιβηρίας, ξεθαμμένο στους παγετώνες.
Η πρώτη στόχευση ήταν η εξόφληση μιας παλαιάς συναλλαγματικής στους συνενόχους της στο έγκλημα που εκτέλεσε η Αριστερά κατά της Ελλάδας, αφού οι Σκοπιανοί κομμουνιστές ήταν τα συνεταιράκια τους στην απόπειρα διαμελισμού της χώρας και την επιβολή κομμουνιστικής δικτατορίας. Γι’ αυτό επελέγησαν οι Ψαράδες Πρεσπών, ο τόπος συνεδρίου του ΝΟΦ με την παρουσία Ζαχαριάδη. Παράλληλα, σύμπασα σχεδόν η Αριστερά στην Ελλάδα θεωρεί το ζήτημα κεφαλαιώδες στον «αγώνα» της για την ήττα του «εθνικισμού και σοβινισμού», αφού δεν αποδέχονται την ελληνική διαχρονία.
Η μικροκομματική στόχευση ήταν η διάσπαση της Ν.Δ., διότι γνώριζαν πως ο Μητσοτάκης και η ομάδα του συμφωνούν με επίλυση του θέματος όπως και να έχει και αποδέχονται σύνθετη ονομασία. Θυμηθείτε την αρχική στάση του Μητσοτάκη, το απαγορευτικό στα στελέχη για τη συγκέντρωση, την πρώτη συνέντευξη Καράογλου -μετά την έκανε γαργάρα με δεύτερη συνέντευξη- και βεβαίως τη διαχρονική στάση της οικογένειας, όπου στο τζάκι στα Χανιά υπάρχει μαρμάρινη πλάκα με τη φράση «Σε 10 χρόνια δεν θα το θυμάται κανείς». Guess what! Πέρασαν πάνω από 30 χρόνια και ακόμα αυτό συζητάμε.
Να το ξαναπώ: Το μόρφωμα αυτό έχει ημερομηνία λήξης. Εχουμε τεράστια μειονότητα, 200.000 τους μέτρησαν σε απογραφή οι Γερμανοί στην Κατοχή, δεν εξαερώθηκαν, τους οποίους ξέχασε ο ΣΥΡΙΖΑ στη διαπραγμάτευση της πλάκας, αλλά και η Ν.Δ. Πρωτοετής, δε, της Νομικής θα σας πει πως, όταν ο αντισυμβαλλόμενος παραβιάζει ουσιώδεις όρους, μπορείς να καταγγείλεις τη σύμβαση, διότι μια σύμβαση είναι.
Αρα, το δούλεμα να το κρατήσουν συναμεταξύ τους.
Και μια φιλική και με σεβασμό υπόμνηση σε δύο Ελληνες ηγέτες που έδειξαν ανάστημα στο ζήτημα αυτό για όταν έρθουν οι εφαρμοστικοί νόμοι: Αντώνη, Κώστα, η υστεροφημία και το εθνικό συμφέρον δεν διασφαλίζονται διά παραλείψεως.
Το καθήκον είναι...
μπροστά μας. Κρυστάλλινο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου