Γράφει ο Γιάννης Νικολής
Ψυχίατρος, Ψυχαναλυτής Ομάδας, Διδάκτωρ
Ψυχιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και ιδρυτής της Λέσχης
Φιλελεύθερου Προβληματισμού στη Θεσσαλονίκη. Πρόσφατα ίδρυσε το "ΚΕΝΤΡΟ
ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ & ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ" εγκαταλείποντας την κρατική
υγεία και εξέδωσε το νέο του βιβλίο υπό τον τίτλο "ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ
ΑΦΗΓΗΣΕΙΣ στην ΕΛΛΑΔΑ της ΚΡΙΣΗΣ" από τις εκδόσεις "Θερμαϊκός"
Οι σχετικά λίγοι (αλλά όχι και τόσο λίγοι) Φιλελεύθεροι πολίτες φαίνεται να αποθαρρύνονται καθώς τα πράγματα μοιάζουν να "ξαναβρίσκουν" τη συνήθη σειρά τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως σχεδόν σοσιαλδημοκρατία, κρατικίστικης αντίληψης φαίνεται να υποκαθιστά το πάλαι ποτέ ισχυρό ΠΑΣΟΚ, το οποίο και πλαγιοκοπεί τείνοντας χείρα φιλίας και συνεργασίας.
Οι σχετικά λίγοι (αλλά όχι και τόσο λίγοι) Φιλελεύθεροι πολίτες φαίνεται να αποθαρρύνονται καθώς τα πράγματα μοιάζουν να "ξαναβρίσκουν" τη συνήθη σειρά τους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως σχεδόν σοσιαλδημοκρατία, κρατικίστικης αντίληψης φαίνεται να υποκαθιστά το πάλαι ποτέ ισχυρό ΠΑΣΟΚ, το οποίο και πλαγιοκοπεί τείνοντας χείρα φιλίας και συνεργασίας.
Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ φαίνεται να συγκεντρώνει τους παλιάς κοπής κρατιστές που πουλούσαν εξυπηρετήσεις και κοινωνική ανέλιξη δια των ευρωπαϊκών κονδυλίων, των κρατικών θέσεων και των χρημάτων των άλλων.
Οι υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι αυτοί που δεν μπορούν να αποδεχτούν πως τα ράκη του ΚΚΕ εσωτερικού είναι τώρα η κυρίαρχη κρατικίστικη πολιτική δύναμη κι’ αυτοί στην "απέξω". Μακάριοι αυτοί που μεταπήδησαν έγκαιρα. Από την άλλη μεριά οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ που πολύ εύκολα αφομοίωσαν τον κρατισμό αλλά και τους πρώην οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, διαπιστώνοντας το πόσο "γλυκιά" και νόμιμα προσοδοφόρα είναι η κατοχή κρατικών θέσεων.
Η ΝΔ εμφανώς πια βυθίζεται στον κρατισμό που υποτίθεται ότι θα "μάχονταν". Οι άνθρωποι που επανδρώνουν τον κρατικό μηχανισμό έχουν εμπειρίες για τα οφέλη των κρατικών θέσεων. Ξέρουν να δίνουν και στους οπαδούς τους, ή τους εν δυνάμει οπαδούς, διάφορες ελπίδες. Μιλούν για δάνεια, για κρατική φροντίδα, για ΣΔΙΤ* (φοβερή λέξη και κυρίως εύηχη... κατάλληλη για όλων των ειδών τους κρατιστές).
Στα (πιο) δεξιά τους ο Βελόπουλος που ο καθένας καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να πάει μακριά με τις επιστολές του Ιησού και άλλα παρόμοια.
Οι υποστηρικτές του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ είναι αυτοί που δεν μπορούν να αποδεχτούν πως τα ράκη του ΚΚΕ εσωτερικού είναι τώρα η κυρίαρχη κρατικίστικη πολιτική δύναμη κι’ αυτοί στην "απέξω". Μακάριοι αυτοί που μεταπήδησαν έγκαιρα. Από την άλλη μεριά οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ που πολύ εύκολα αφομοίωσαν τον κρατισμό αλλά και τους πρώην οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, διαπιστώνοντας το πόσο "γλυκιά" και νόμιμα προσοδοφόρα είναι η κατοχή κρατικών θέσεων.
Η ΝΔ εμφανώς πια βυθίζεται στον κρατισμό που υποτίθεται ότι θα "μάχονταν". Οι άνθρωποι που επανδρώνουν τον κρατικό μηχανισμό έχουν εμπειρίες για τα οφέλη των κρατικών θέσεων. Ξέρουν να δίνουν και στους οπαδούς τους, ή τους εν δυνάμει οπαδούς, διάφορες ελπίδες. Μιλούν για δάνεια, για κρατική φροντίδα, για ΣΔΙΤ* (φοβερή λέξη και κυρίως εύηχη... κατάλληλη για όλων των ειδών τους κρατιστές).
Στα (πιο) δεξιά τους ο Βελόπουλος που ο καθένας καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να πάει μακριά με τις επιστολές του Ιησού και άλλα παρόμοια.
Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ξεδοντιασμένη κι’ αυτή απ’ τα καμώματα των στελεχών της φαίνεται να πηγαίνει προς τη δύση της.
Που μπορούν να πάνε αυτοί οι ψηφοφόροι;
Μόνο προς τη ΝΔ… άρα το μέλλον προδιαγράφεται λαμπρό... ο κόσμος μας θέλει και μας ψηφίζει.
Υπάρχουν τέλος και οι pure κολεκτιβιστές του ΚΚΕ, που έχουν κι’ αυτοί τα δικά τους θέματα πέραν της αρτηριοσκλήρυνσης. Ένα παραδοσιακό κοινό, διαρκώς μειούμενο καθώς τα οράματα και τα ιδεολογήματα που προβάλλει μοιάζουν όλο και πιο ασαφή και δυστοπικά. Εδώ έφτασαν να μιλούν για "ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ" (το χρησιμοποίησε και ο ΓΑΠ) χωρίς ίχνος ντροπής. Ο εισηγητής της σχετικής φράσης (και ιδρυτής του ομώνυμου Γαλλικού περιοδικού), Κορνήλιος Καστοριάδης, ήταν βαθιά και απόλυτα πολέμιος της Σοσιαλιστικής Δυστοπίας που πρεσβεύει το Σοβιετικό μοντέλο του υπάρξαντος σοσιαλισμού.
Όλα λοιπόν ίδια με τις διαφοροποιημένες αποχρώσεις μιας εξέλιξης όπου "όλα αλλάζουνε και όλα ίδια μένουν".
Υπάρχουν τέλος και οι pure κολεκτιβιστές του ΚΚΕ, που έχουν κι’ αυτοί τα δικά τους θέματα πέραν της αρτηριοσκλήρυνσης. Ένα παραδοσιακό κοινό, διαρκώς μειούμενο καθώς τα οράματα και τα ιδεολογήματα που προβάλλει μοιάζουν όλο και πιο ασαφή και δυστοπικά. Εδώ έφτασαν να μιλούν για "ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ή ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ" (το χρησιμοποίησε και ο ΓΑΠ) χωρίς ίχνος ντροπής. Ο εισηγητής της σχετικής φράσης (και ιδρυτής του ομώνυμου Γαλλικού περιοδικού), Κορνήλιος Καστοριάδης, ήταν βαθιά και απόλυτα πολέμιος της Σοσιαλιστικής Δυστοπίας που πρεσβεύει το Σοβιετικό μοντέλο του υπάρξαντος σοσιαλισμού.
Όλα λοιπόν ίδια με τις διαφοροποιημένες αποχρώσεις μιας εξέλιξης όπου "όλα αλλάζουνε και όλα ίδια μένουν".
Οι φιλελεύθεροι πολίτες που τόσα περίμεναν από τον Κυριάκο φαίνεται να βρίσκονται σε αμηχανία και προβληματισμό.
Όμως τα πράγματα μόνο στατικά δεν είναι. Άλλωστε ποτέ δεν ήταν και δεν μπορούν να είναι.
Όμως τα πράγματα μόνο στατικά δεν είναι. Άλλωστε ποτέ δεν ήταν και δεν μπορούν να είναι.
Σ’ αυτό το τέλμα της πολιτικής στασιμότητας υπάρχουν τεράστιες κοινωνικές μετατοπίσεις και μετακινήσεις που δεν φαίνονται αλλά που ξεδιπλώνονται και προχωρούν αδιόρατα. Το πρόβλημα βρίσκεται για την ώρα στο ότι τα υπόγεια ρεύματα δεν βρίσκουν πολιτική έκφραση… αυτό είναι το πρόβλημα…
Ας δούμε αυτές τις υπόγειες κοινωνικές ανακατατάξεις και διαδρομές που συμβαίνουν μπρος τα μάτια μας και που ελάχιστα κατανοούνται.
Ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός είναι ότι η περίφημη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ καρκινοβατεί. Προσπάθειες γίνονται όμως τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Υπάρχουν αυτοί που σπρώχνουν για μια πασοκοποίηση και αυτοί που θέλουν να διατηρήσουν την κρατικίστικη αριστεροσύνη τους.
Ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός είναι ότι η περίφημη διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ καρκινοβατεί. Προσπάθειες γίνονται όμως τα αποτελέσματα είναι πενιχρά. Υπάρχουν αυτοί που σπρώχνουν για μια πασοκοποίηση και αυτοί που θέλουν να διατηρήσουν την κρατικίστικη αριστεροσύνη τους.
Οι αριστεροί του κρατισμού, απολειφάδια και ράκη του πάλαι ποτέ ΚΚΕ εσωτερικού "αγωνίζονται" για να εμφανίσουν ένα γκρίζο όραμα ενός μη υπάρξαντος σοσιαλισμού που δεν συγκινεί κανέναν.
Οι επιθυμούντες την πασοκοποίηση θέλουν να επιστρέψουν στις μέρες της "αξιοπρέπειας" των Συντάξεων ύψους 4000 ευρώ και άνω που φυσικά θα πληρώνουν οι άλλοι...
Οι κρατιστές της ΝΔ δεν είναι σε καλύτερη θέση. Τι έχουν να προτείνουν ως όραμα για την κοινωνία και τους πολίτες. Κρατικές παροχές, ΣΔΙΤ, υποσχέσεις για επενδύσεις σε ένα κράτος που μισεί την επιχειρηματικότητα. Εξυπηρετήσεις και βοήθεια στα δικά μας παιδιά… Που μπορούν να πάνε αυτά; Πουθενά, είναι η απάντηση.
Δεν χρειάζεται να ειπωθεί τίποτα παραπάνω για ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, Βελόπουλο και ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ… είναι στη δύση τους ούτως ή άλλως.
Αν παρατηρήσει κανένας προσεκτικότερα όλο και περισσότερος κόσμος δηλώνει καθαρά ότι η "πολιτική" δεν τον ενδιαφέρει. Εύκολα ο καθένας δηλώνει ότι είναι πολιτικά ανέστιος και ότι κανένα κόμμα δεν τον εκφράζει. Ότι όλοι θέλουν τις κρατικές θέσεις για πλουτισμό και κοινωνική άνοδο που φυσικά και εκ των πραγμάτων δεν επαρκούν… Μπορεί να ήταν "επαρκείς" στην εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου… αλλά τώρα είναι δυσεύρετες…
Τεράστιο μέρος των πολιτών ιδιαίτερα των νέων καταλαβαίνει ότι έχει μπροστά του ένα ζοφερό μέλλον στην Ελλάδα. Χαμηλοί μισθοί (Βουλγαρίας πια), υψηλή φορολογία και τεράστιες δυσκολίες στην επιχειρηματικότητα.
Ένα επίσης μεγάλο μέρος του πληθυσμού καταλαβαίνει πια ότι όλοι αυτοί οι ευαίσθητοι οικολόγοι, οι πονόψυχοι αλληλέγγυοι και υποστηρικτές των προσφύγων και μεταναστών είναι πολλοί διαφορετικοί απ’ ό,τι ισχυρίζονται ότι είναι. Συμμετέχουν σε διάφορες δράσεις για να πάρουν λεφτά απ’ όπου αυτά προκύψουν. Ας είναι απ’ τον ΟΗΕ, απ’ την ΕΕ δεν έχει σημασία. Οι πονεμένοι άνθρωποι είναι το πρόσχημα.
Ένα μεγάλο μέρος των πολιτών, οι πιο ικανοί και δημιουργικοί είναι ακόμη άνθρωποι που θα ήθελαν να ρισκάρουν επιχειρηματικά. Αλλά πώς να το επιχειρήσουν σ’ ένα κομματικό και ανελεύθερο κράτος. Άστο λένε… δεν γίνεται.
Όμως ποιος εκφράζει όλους αυτούς τους ανθρώπους;
Οι κρατιστές της ΝΔ δεν είναι σε καλύτερη θέση. Τι έχουν να προτείνουν ως όραμα για την κοινωνία και τους πολίτες. Κρατικές παροχές, ΣΔΙΤ, υποσχέσεις για επενδύσεις σε ένα κράτος που μισεί την επιχειρηματικότητα. Εξυπηρετήσεις και βοήθεια στα δικά μας παιδιά… Που μπορούν να πάνε αυτά; Πουθενά, είναι η απάντηση.
Δεν χρειάζεται να ειπωθεί τίποτα παραπάνω για ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ΚΚΕ, Βελόπουλο και ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ… είναι στη δύση τους ούτως ή άλλως.
Αν παρατηρήσει κανένας προσεκτικότερα όλο και περισσότερος κόσμος δηλώνει καθαρά ότι η "πολιτική" δεν τον ενδιαφέρει. Εύκολα ο καθένας δηλώνει ότι είναι πολιτικά ανέστιος και ότι κανένα κόμμα δεν τον εκφράζει. Ότι όλοι θέλουν τις κρατικές θέσεις για πλουτισμό και κοινωνική άνοδο που φυσικά και εκ των πραγμάτων δεν επαρκούν… Μπορεί να ήταν "επαρκείς" στην εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου… αλλά τώρα είναι δυσεύρετες…
Τεράστιο μέρος των πολιτών ιδιαίτερα των νέων καταλαβαίνει ότι έχει μπροστά του ένα ζοφερό μέλλον στην Ελλάδα. Χαμηλοί μισθοί (Βουλγαρίας πια), υψηλή φορολογία και τεράστιες δυσκολίες στην επιχειρηματικότητα.
Ένα επίσης μεγάλο μέρος του πληθυσμού καταλαβαίνει πια ότι όλοι αυτοί οι ευαίσθητοι οικολόγοι, οι πονόψυχοι αλληλέγγυοι και υποστηρικτές των προσφύγων και μεταναστών είναι πολλοί διαφορετικοί απ’ ό,τι ισχυρίζονται ότι είναι. Συμμετέχουν σε διάφορες δράσεις για να πάρουν λεφτά απ’ όπου αυτά προκύψουν. Ας είναι απ’ τον ΟΗΕ, απ’ την ΕΕ δεν έχει σημασία. Οι πονεμένοι άνθρωποι είναι το πρόσχημα.
Ένα μεγάλο μέρος των πολιτών, οι πιο ικανοί και δημιουργικοί είναι ακόμη άνθρωποι που θα ήθελαν να ρισκάρουν επιχειρηματικά. Αλλά πώς να το επιχειρήσουν σ’ ένα κομματικό και ανελεύθερο κράτος. Άστο λένε… δεν γίνεται.
Όμως ποιος εκφράζει όλους αυτούς τους ανθρώπους;
Η σκληρή απάντηση είναι ότι δεν τους εκφράζει κανείς. Κι’ όμως όλοι αυτοί οι άνθρωποι περιμένουν μερικές λέξεις, μερικές φράσεις που θα τους κάνουν να κινητοποιηθούν και να πουν είμαι και γω μ’ αυτές τις ιδέες, μ’ αυτό το όραμα. Και οι καταλυτικές αυτές λέξεις-φράσεις δεν λέγονται.
Δεν λέγονται γιατί δεν υπάρχει φιλελεύθερη ηγεσία που να ξέρει τις ιδέες της Ελευθερίας και να τις προβάλλει.
Δεν λέγονται γιατί δεν υπάρχει φιλελεύθερη ηγεσία που να ξέρει τις ιδέες της Ελευθερίας και να τις προβάλλει.
Και ποιες είναι αυτές οι μη εκφερόμενες λέξεις φράσεις;
Μα τα στοιχειώδη. Δηλαδή:
Μα τα στοιχειώδη. Δηλαδή:
ΜΙΚΡΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΧΑΜΗΛΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ ΦΙΛΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Ή
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΠΌ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΛΑΒΙΑ
Ή
Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ
Αυτά για να ειπωθούν απαιτείται να υπάρχει ένα Φιλελεύθερο Κόμμα, που θα κατέχει τις ΙΔΕΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και θα ξέρει να τις προβάλλει. Είναι καιρός οι δημιουργικοί πολίτες να το κτίσουν...
*ΣΔΙΤ: Σύμπραξη Δημόσιου (κρατικού δηλαδή) Ιδιωτικού Τομέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου