ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Πού να φανταστεί ο Σβώλος...

Toυ ΓΙΑΝΝΗ ΜΕΪΜΑΡΟΓΛΟΥ

Πώς να το φανταζότανε ποτέ ο Αλέξανδρος Σβώλος ότι το όνομά του θα ακουγόταν ξανά στη Βουλή με αφορμή το νομοσχέδιο για τις πορείες; Και πώς να φανταζότανε ακόμα ότι η θετική αναφορά θα γινόταν από τον δεξιό πρωθυπουργό - «καλώ όλους τους συναδέλφους της αντιπολίτευσης να ξαναδιαβάσουν το νομοσχέδιο υπο το φως των λόγων του Αλέξανδρου Σβώλου, του έγκυρου θεωρητικού, ηγετικής μορφής της Εθνικής Αντίστασης και της Κεντροαριστεράς» - ενώ, η απαξιωτική και ανιστόρητη αναφορά - «ο κ. Μητσοτάκης μας ανέφερε, για να στηρίξει το νομοσχέδιό του, τον κ. Σβώλο, γνωστό υποστηρικτή σας (της Δεξιάς)» - από μια βουλευτή της αριστερής αντιπολίτευσης;
Ούτε θα μπορούσε βέβαια, ο αείμνηστος Σβώλος να φανταστεί ότι η Αριστερά, την οποία με συνέπεια και αξιοπρέπεια τίμησε και υπηρέτησε σε πολύ δύσκολους καιρούς, θα εξελισσόταν στη σημερινή «Αριστερά των μολότοφ και της ζαρντινιέρας» για την ικανοποίηση του Ρουβίκωνα και της υπόλοιπης εκλογικής της πελατείας. Κι ακόμα, ότι ο αρχηγός της θα θεωρούσε «ντροπή» την υπεράσπιση των συνταγματικών δικαιωμάτων των διαδηλωτών και των άλλων πολιτών από το καθεστώς της ανομίας και της αυθαιρεσίας. 

 Η προσωρινή ανακωχή που κήρυξε ο Αλέξης Τσίπρας με την -υποκριτική όπως αποδείχτηκε- παρουσία του στη Μαρφίν, έληξε σύντομα, τόσο μέσα όσο και έξω από τη Βουλή με την ρητορική ανοχής στους βανδαλισμούς, μεταξύ άλλων και του μνημείου των θυμάτων της Μαρφίν.

Πολύ περισσότερο δεν θα μπορούσε να διανοηθεί ο «πρωθυπουργός του βουνού», ο άνθρωπος που μαζί με τα άλλα ιστορικά στελέχη της Εθνικής Αντίστασης κατέβαλε συνεχείς και ειλικρινείς προσπάθειες για την επίτευξη της εθνικής ενότητας, ότι επτά δεκαετίες αργότερα η διακυβέρνηση της «Πρώτη φορά Αριστερά» θα διαχειριζόταν με τόση ανευθυνότητα τις τύχες της χώρας αδιαφορώντας για τις συνέπειες στη μελλοντική της πορεία και προοπτική.  

Πώς να φανταστεί ότι ο πολιτικός και κοινωνικός διχασμός που τόσο ακριβά πλήρωσε τότε ο τόπος, θα γινόταν το κυρίαρχο στοιχείο της αριστερής στρατηγικής και ότι ο απόλυτος και χωρίς κανένα δημοκρατικό ενδοιασμό, όπως αποκαλύπτεται καθημερινά, κομματικός έλεγχος των πυλώνων της εξουσίας θα αποτελούσε τη μόνιμη προτεραιότητά της;
Ο επιφανής σοσιαλδημοκράτης Αλέξανδρος Σβώλος «έφυγε» δυστυχώς νωρίς, προλαβαίνοτας ωστόσο...

 να τιμήσει με την παρουσία του το Ελληνικό Κοινοβούλιο, εκλεγόμενος δυο φορές βουλευτής του. 

Η χώρα όμως, βρίσκεται ξανά σε μια κρίσιμη καμπή της μεταπολεμικής της ιστορίας. Η αντιμετώπιση των συνεπειών των δύο τελευταίων διαδοχικών κρίσεων αλλά και των δυσμενών συνθηκών στην ευρύτερη περιοχή, απαιτεί τη προγραμματική συναίνεση όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων που προσβλέπουν στον θεσμικό της εκσυγχρονισμό και την σταθερή ευρωπαϊκή της πορεία.