Toυ ΓΙΑΝΝΗ ΠΡΕΤΕΝΤΕΡΗ
Παρά τα όσα έχω δει ή ακούσει στην πολιτική χθες γνωρίστηκα με το ανήκουστο και το αδιανόητο.
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης ζήτησε (ευθέως και με αψύ ύφος) από τον Πρωθυπουργό να πάψει η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης Παπαγγελόπουλου ώστε η αξιωματική αντιπολίτευση σε αντάλλαγμα να παράσχει συναίνεση στα ελληνοτουρκικά!
Υποθέτω ότι στην ελληνική Βουλή δεν έχει διατυπωθεί ξανά τέτοια πρόταση.
Και μη νομίζετε ότι πρόκειται για παρερμηνεία. Σε χθεσινή συνέντευξή του ο Τσακαλώτος δήλωνε ότι «παρόλο που ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε μια συναίνεση στην περίοδο της πανδημίας (…) η κυβέρνηση τώρα δυναμιτίζει το πολιτικό κλίμα» (Left gr, 22/7).
Ερώτηση. Τι σχέση έχει η πανδημία ή τα ελληνοτουρκικά με τον Παπαγγελόπουλο, τον Παππά ή το Μάτι;
Απάντηση. Καμία.
Πίσω από τη συναλλαγή όμως κρύβεται η κυνική αντίληψη ότι η πολιτική είναι ένα ντιλάρισμα. Οτι δεν υπάρχουν νόμοι, διαδικασίες, αρχές, αξίες, συνειδήσεις. Υπάρχει μόνο ένα «σου δίνω, μου δίνεις».
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης ζήτησε δηλαδή από τον Πρωθυπουργό να παρέμβει στην κοινοβουλευτική διαδικασία και τη δικαιοσύνη για να απαλλάξει τους πρώην υπουργούς και τους φίλους τους που διώκονται ή διερευνώνται.
Πώς γίνεται αυτό; Και ποια δημοκρατία θα ανεχόταν κάτι τέτοιο;
Αν όμως έτσι σκέφτονται, αν θεωρούν ότι όλα γίνονται κι όλα επιτρέπονται, είναι η καλύτερη επιβεβαίωση ότι όσα καταμαρτυρούν στον Παπαγγελόπουλο είναι απολύτως αληθή.
Είναι ακριβώς η ίδια λογική με την οποία επενέβαιναν για να πιέσουν τους εισαγγελείς να γίνει το δικό τους ή για «να τα βρουν» ο Μιωνής με τον Φιλιππάκη ή για να φτιάξουν δικά τους κανάλια.
Μιλάμε για γκανγκστερικές μεθόδους. «Μην μου πειράξεις το Σικάγο, να μη σου πειράξω το Μπρονξ».
Η δημοκρατία αντιθέτως δεν καταλαβαίνει από τέτοιες συναλλαγές. Διευθετεί τις διαφορές της με νομιμότητα και διαφάνεια. Με κανόνες και διαδικασίες.
Κανείς Πρωθυπουργός δεν κάνει τον εισαγγελέα. Αλλά και κανείς εισαγγελέας δεν παριστάνει τον Πρωθυπουργό.
Επιτέλους πάντως μια σκοτεινή υπόθεση οδηγείται στη δικαιοσύνη. Κι όλοι προσδοκούμε ότι κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του. Είτε είναι πολιτικός. Είτε δικαστικός. Είτε δημοσιογράφος. Είτε ακροβάτης στο Τσίρκο Μεντράνο.
Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν συνειδητοποίησε επαρκώς ότι τίποτα και κανείς δεν είναι υπεράνω της δημοκρατίας.
Αν πληρώνει κάτι σήμερα είναι...
Παρά τα όσα έχω δει ή ακούσει στην πολιτική χθες γνωρίστηκα με το ανήκουστο και το αδιανόητο.
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης ζήτησε (ευθέως και με αψύ ύφος) από τον Πρωθυπουργό να πάψει η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης Παπαγγελόπουλου ώστε η αξιωματική αντιπολίτευση σε αντάλλαγμα να παράσχει συναίνεση στα ελληνοτουρκικά!
Υποθέτω ότι στην ελληνική Βουλή δεν έχει διατυπωθεί ξανά τέτοια πρόταση.
Και μη νομίζετε ότι πρόκειται για παρερμηνεία. Σε χθεσινή συνέντευξή του ο Τσακαλώτος δήλωνε ότι «παρόλο που ο ΣΥΡΙΖΑ έδειξε μια συναίνεση στην περίοδο της πανδημίας (…) η κυβέρνηση τώρα δυναμιτίζει το πολιτικό κλίμα» (Left gr, 22/7).
Ερώτηση. Τι σχέση έχει η πανδημία ή τα ελληνοτουρκικά με τον Παπαγγελόπουλο, τον Παππά ή το Μάτι;
Απάντηση. Καμία.
Πίσω από τη συναλλαγή όμως κρύβεται η κυνική αντίληψη ότι η πολιτική είναι ένα ντιλάρισμα. Οτι δεν υπάρχουν νόμοι, διαδικασίες, αρχές, αξίες, συνειδήσεις. Υπάρχει μόνο ένα «σου δίνω, μου δίνεις».
Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης ζήτησε δηλαδή από τον Πρωθυπουργό να παρέμβει στην κοινοβουλευτική διαδικασία και τη δικαιοσύνη για να απαλλάξει τους πρώην υπουργούς και τους φίλους τους που διώκονται ή διερευνώνται.
Πώς γίνεται αυτό; Και ποια δημοκρατία θα ανεχόταν κάτι τέτοιο;
Αν όμως έτσι σκέφτονται, αν θεωρούν ότι όλα γίνονται κι όλα επιτρέπονται, είναι η καλύτερη επιβεβαίωση ότι όσα καταμαρτυρούν στον Παπαγγελόπουλο είναι απολύτως αληθή.
Είναι ακριβώς η ίδια λογική με την οποία επενέβαιναν για να πιέσουν τους εισαγγελείς να γίνει το δικό τους ή για «να τα βρουν» ο Μιωνής με τον Φιλιππάκη ή για να φτιάξουν δικά τους κανάλια.
Μιλάμε για γκανγκστερικές μεθόδους. «Μην μου πειράξεις το Σικάγο, να μη σου πειράξω το Μπρονξ».
Η δημοκρατία αντιθέτως δεν καταλαβαίνει από τέτοιες συναλλαγές. Διευθετεί τις διαφορές της με νομιμότητα και διαφάνεια. Με κανόνες και διαδικασίες.
Κανείς Πρωθυπουργός δεν κάνει τον εισαγγελέα. Αλλά και κανείς εισαγγελέας δεν παριστάνει τον Πρωθυπουργό.
Επιτέλους πάντως μια σκοτεινή υπόθεση οδηγείται στη δικαιοσύνη. Κι όλοι προσδοκούμε ότι κάθε κατεργάρης θα πάει στον πάγκο του. Είτε είναι πολιτικός. Είτε δικαστικός. Είτε δημοσιογράφος. Είτε ακροβάτης στο Τσίρκο Μεντράνο.
Η προηγούμενη κυβέρνηση δεν συνειδητοποίησε επαρκώς ότι τίποτα και κανείς δεν είναι υπεράνω της δημοκρατίας.
Αν πληρώνει κάτι σήμερα είναι...
η κυνική και θρασύτατη επιδίωξη να χρησιμοποιήσει την ποινική διαδικασία για να πλήξει τους αντιπάλους της.
Λάθος.
Λάθος.
Αλλά καλώς ή κακώς συγχωροχάρτια μοιράζει μόνο ο Πάπας. Και σίγουρα δεν ντιλάρει με Παππάδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου