Μυστήριο πράγμα η εξουσία. Κατάλαβε κανείς πώς και γιατί ο αρχηγός της ΕΥΠ μιας δεξιάς κυβέρνησης έγινε αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης μιας αριστερής, η οποία μάλιστα διαλαλούσε ότι είναι και «ριζοσπαστική»;
Η χθεσινή ομιλία του κ. Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή για την παραπομπή του κ. Παπαγγελόπουλου ενισχύει αυτά τα ερωτήματα. «Πάνω απ’ όλα απαιτείται ενότητα», είπε. Σωστό, αλλά συνέχισε: «Την ενότητα τη διασφαλίζει πρωτίστως η ηγεσία της χώρας. Στην πράξη. Με έργα. Ποια ενότητα επικαλείται όταν ενάμιση μήνα τώρα έχετε ξεκινήσει, με δική του ευθύνη το γαϊτανάκι της σπίλωσης των πολιτικών του αντιπάλων; Ποια ενότητα, όταν με δική του επιλογή έχει οδηγήσει με σχέδιο την πολιτική ζωή του τόπου στον βούρκο; [...] Ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε, παρ’ όλα αυτά, δύο μήνες τώρα, ενώ γνωρίζει την κλιμάκωση της τουρκικής πλευράς, να δυναμιτίσει το πολιτικό κλίμα. Και σήμερα επιλέγει, την πιο κρίσιμη στιγμή με όλον τον τουρκικό στόλο στο νότιο Αιγαίο, να έρχεται εδώ να στήσει κάλπη για να δικάσει τον πολιτικό του αντίπαλο [...] Και τώρα μιλάτε για ενότητα; Για ποια ενότητα;» (Βουλή 22.7.2020).
Η ανήθικη αυτή (αν και έμμεση) πρόταση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης εγείρει ακόμη μεγαλύτερα ερωτήματα από εκείνα της προλογικής παραγράφου. Πόσο σημαντικός είναι τελικώς για τον ΣΥΡΙΖΑ ο τέως αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης, ώστε ο κ. Τσίπρας να τον βάζει στο ίδιο ζύγι με την αναγκαία συναίνεση για την τουρκική απειλή;
Είπαμε, είναι μυστήριο πράγμα η εξουσία. Εχει, μεταγραφές, ανηθικότητα και συναλλαγές. Ομως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου