Του Κώστα Στούπα
Αυτά που συμβαίνουν στις ΗΠΑ, εξ αιτίας της δολοφονίας του Τζώρτζ Φλόιντ, ενός εγχρώμου με ιστορικό παραβατικής συμπεριφοράς και εγκληματικών πράξεων είναι άνευ προηγουμένου.
Οι κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας είναι τεράστιες, το ίδιο και οι βανδαλισμοί. Οι κοινωνικές ταραχές λόγω της πρωτοφανούς έκτασης που έχουν λάβει ενδέχεται να επηρεάσουν σημαντικά τις πολιτικές εξελίξεις.
Πριν και στην αρχή των ταραχών οι δημοσκοπήσεις έφεραν τον υποψήφιο των Δημοκρατικών Τζο Μπάιντεν να προηγείται με σημαντική διαφορά έναντι του Προέδρου Τραμπ.
Υπάρχουν πλέον εκτιμήσεις πως οι ταραχές μπορεί να ανατρέψουν τους συσχετισμούς.
Μόλις πριν από λίγους μήνες ο Τραμπ θεωρούνταν αδιαφιλονίκητο φαβορί για μια δεύτερη θητεία στον Λευκό Οίκο. Μετά την "τραγική" διαχείριση της επιδημίας Covid-19 φαινόταν πως χάνει τις εκλογές καθώς έχασε το "καλό του χαρτί", η οικονομία βυθίστηκε σε ύφεση και η ανεργία εκτοξεύτηκε.
Η δολοφονία του Φλόιντ και η έκρηξη αντιρατσιστικών εκδηλώσεων ενδέχεται να αλλάξουν όμως και πάλι τα δεδομένα.
Κατά τον Εκόνομιστ της περασμένης εβδομάδας το σκηνικό θυμίζει τα τέλη της δεκαετίας του ’60 όταν οι κοινωνικές ταραχές συσπείρωσαν τους συντηρητικούς ψηφοφόρους και έδωσαν τη νίκη στον Νίξον.
"Το 1967, ξέσπασε ένα 'μακρύ καυτό καλοκαίρι' βίας σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ καθώς διαδηλωτές οι οποίοι διαμαρτύρονταν ενάντια στην αστυνομική βαρβαρότητα και τη φυλετική αδικία συγκρούονταν με την αστυνομία και την Εθνοφρουρά.
Οι ταραχές συνεχίστηκαν και το επόμενο Καλοκαίρι το οποίο όπως και σήμερα ακολουθούσαν οι προεδρικές εκλογές.
Οι ταραχές του 1968 θυμίζουν τις σημερινές. Ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Ρίτσαρντ Νίξον με αντιπρόεδρο τον ελληνικής καταγωγής Σπύρο Αγκνιου ήταν υποψήφιοι του 'νόμου και τάξης' καθώς δεσμεύονταν να αντιμετωπίσουν τη βία με πυγμή και βαριές ποινές για τους ταραξίες.
Οι Νίξον και Άγκνιου κέρδισαν τις εκλογές του ’68…"
Σε μια έρευνα του Ομάρ Γουόρσοου πολιτικού επιστήμονα του Πρίνστον οι ταραχές του ’68 "προκάλεσαν πιθανότατα μετατόπιση 1,5-7,9% μεταξύ των λευκών ψηφοφόρων προς τους Ρεπουμπλικάνους με αποτέλεσμα να κρίνουν τις εκλογές".
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσίευσε το Pew Research Center στις 2 Ιουνίου, το 81% των Ρεπουμπλικανών ψηφοφόρων είναι λευκοί, έναντι μόνο το 59% των Δημοκρατικών.
Μεταξύ του Τζο Μπάιντεν και του Τραμπ, οι Αφρο-Αμερικανοί επιλέγουν τον υποψήφιο των Δημοκρατικών σχεδόν κατά 90%, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις του The Economist από το YouGov.
Ασχέτως με το ποιος θα κερδίσει τις επόμενες αμερικάνικες εκλογές το δομικό πρόβλημα των ΗΠΑ είναι η πόλωση. Σε αμφότερα τα δυο μεγάλα κόμματα ενισχύονται τα άκρα και αποδυναμώνεται το κέντρο, γεγονός που διαλύει την κοινωνική και πολιτική ισορροπία που χρειάζεται μια χώρα για να είναι ισχυρή.
Όταν η χώρα αυτή είναι η ισχυρότερη χώρα του Δυτικού Κόσμου, το θέμα αφορά ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Το πρόβλημα γίνεται ακόμη σοβαρότερο καθώς η αποδυνάμωση των ΗΠΑ λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο που η Κίνα αναδύεται σαν υπερδύναμη και αναζητεί ζώνες οικονομικής και πολιτικής επιρροής.
Η κατάσταση αυτή κάνει τις ΗΠΑ νευρικές και επιθετικές με αποτέλεσμα την αύξηση του ρίσκου μιας γεωπολιτικής αντιπαράθεσης.
Αν προσθέσουμε στα παραπάνω την εκτίναξη του χρέους, την "φούσκα" των χρηματιστηρίων ελέω εκτύπωσης φρέσκου χρήματος και τον κίνδυνο ενός δευτέρου γύρου της επιδημίας σε λίγους μήνες τότε...
το υπόλοιπο 2020 και το 2021 φαίνεται να κρύβουν ακόμη πολλές εκπλήξεις.
Όπως αναφέρει και ένα ευφυολόγημα στα κοινωνικά δίκτυα "Το σενάριο για το 2020 φαίνεται να το έγραψε ο Στίβεν Κίνγκ και την σκηνοθεσία να έκανε ο Κουέντιν Ταραντίνο….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου