ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΣΟΥΡΓΕΛΟΨΩΝΑΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Σταμάτη μπας και είσαι με τον Μητσοτάκη;

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ

Ο νεοελληνικός σουρεαλισμός πορεύεται με ό, τι βρει και όποιον βρει. Μάλιστα ως φαίνεται ο Covid 19 χτυπάει παντού. Ενίοτε διεισδύει στη φαιά ουσία και έτσι μεταλλάσσει το λογικό και καταστρέφει, εντελώς, «τας φρένας» Αντε τώρα να ανταλλάξεις λογικά επιχειρήματα με κάποιον που τα έχει χάσει ολοσχερώς
 

Η καραντίνα έφερε εγκλεισμό. Ο εγκλεισμός έφερε απομόνωση. Η απομόνωση έφερε ταραχή. Η ταραχή κλόνισε τον φέροντα, υπαρξιακό, οργανισμό. Και ο κλονισμένος φέρων οργανισμός έφερε απογείωση σε ένα παράλληλο σύμπαν. Εν προκειμένω το ζήτημα αυτής της παθήσεως δεν αφορά λοιμωξιολόγους και επιδημιολόγους. Είναι αποκλειστικής αρμοδιότητας ψυχοθεραπευτών. Αξιότιμε κύριε Μωυσή Γιωσαφάτ ιδού μια από τις περιπτώσεις που πρέπει κάθε ψυχίατρος να μελετά και να ερευνά!

Εκπληκτος, όπως πάντα συμβαίνει σ αυτό τον τόπο των θαυμάτων, διάβασα πως ο οικονομικός διαχειριστής του Δήμου της Αθήνας ικανοποίησε το αίτημα του Σταμάτη Κραουνάκη. Ο οποίος επειδή διαφώνησε με την αυτοσχέδια συναυλία της Πρωτοψάλτη, απαίτησε από τον Δήμο, φορέα που οργάνωσε αυτή την «πρόχειρη» συναυλία, οκτακόσια ευρώ. Ως αποζημίωση πνευματικών δικαιωμάτων. Με το επιχείρημα, μάλιστα, πως μ αυτό το ποσό θα βοηθηθούν «πάσχοντες και αδυνατούντες καλλιτέχνες δημιουργοί». Τώρα ποιους ακριβώς εννοεί μόνο ο Σταμάτης γνωρίζει. Παρ’ τα του είπαν. Αντε γεια!

Η λογική υπακούει στην πολιτική. Και η πολιτική στην παραταξιακή, κομματική τακτική. Μεθερμηνευόμενο πα να πει πως αν η Πρωτοψάλτη, μαζί με τους τρεις μουσικούς της, έπιανε στασίδι έξω από το σπίτι του Αλέξη Τσίπρα η έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ κανένα πρόβλημα. Ούτε πνευματικά δικαιώματα, ούτε «αδυνατούντες καλλιτέχνες δημιουργοί»

Το ίδιο θα συνέβαινε αν η Πρωτοψάλτη με την παρέα της έπιαναν στασίδι έξω από την οικία του Μήτσου Κουτσούμπα. Ισως και της Φώφης Γεννηματά. Όμως η περίπτωση του Κυριάκου είναι σταμπαρισμένη. Είναι μολυσμένη. Είναι εχθρική. Είναι ολότελα αντιλαική

Με ένα λόγο ο Σταμάτης πορεύεται με το δικό του Face control. Γι αυτές τις περιπτώσεις. Όχι φυσικά για την είσοδο των πελατών του. Ποιος ξέρει άραγε αν ανάμεσα στην πελατεία του, στα στέκια των παραστάσεών του, βρέθηκαν ψηφοφόροι του Μιχαλολιάκου και του Ηλία Κασιδιάρη. Εκεί, σου λέει, ισχύει ο γνωστός και άγραφος κανόνας της Τέχνης. Κάθε μορφής, κατηγορίας και είδους. Οπου λέει πως η μουσική και τα τραγούδια ανήκουν σε όλους. Και μάλιστα ακόμα καλύτερα αν κάποιοι ακροδεξιοί τα ακούνε και τα σιγοτραγουδάνε. Και είναι καλύτερα γιατί μέσα από «προοδευτικά τραγούδια» ίσως κι αυτοί οι αμετανόητοι φασίστες να βάλουν μυαλό και να επανέλθουν στον δρόμο το σωστό!

Επομένως ο Σταμάτης είναι εκείνος που απαγορεύει η επιτρέπει. Ανάλογα με τα δικά του κομματικά κριτήρια.  

Θέλει ο Σταμάτης; Κανένα πρόβλημα. 

Δεν θέλει; Τότε ο παραβάτης να τιμωρηθεί, να διασυρθεί και η οργανωτική αρχή να καταβάλλει το αντίτιμο των πνευματικών δικαιωμάτων

Επομένως ο συνθέτης είναι ο απόλυτος άρχων. Καμία σημασία αν η φωνή της Πρωτοψάλτη ερμήνευσε τον στίχο «η σωτηρία της ψυχής είναι μεγάλο πράγμα». Ο τραγουδιστής είναι της Β Εθνικής. Τα τραγούδια αποκλειστικό περιουσιακό στοιχείο του συνθέτη. Μόνο του συνθέτη. Η Τέχνη έχει πάρει οριστικό διαζύγιο από την δημοκρατία. Η Τέχνη είναι δικτατορικό προνόμιο του συνθέτη. Σκάσε και κολύμπα

Και για να τελειώνω.

 Ο Σταμάτης με εκείνη την παροιμιώδη εξώδικη διαμαρτυρία του, πρόσφερε μέγιστη υπηρεσία στον Κυριάκο Μητσοτάκη: 

Αφού προσέξτε την διαφορά, ο Κυριάκος με τα μέτρα που πήρε κατάφερε να σώσει πολλές ανθρώπινες ζωές. Υψιστη πράξη ουμανισμού. Ενώ ο αριστερός, προοδευτικός Σταμάτης με τα οκτακόσια ευρώ αποκάλυψε ένα τεράστιο, αθεράπευτο, ασυγκράτητο Εγώ. 

Εν προκειμένω η κόντρα κατέληξε στην γνωστή αντιπαλότητα: το εμείς απέναντι στο Εγώ!