ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ: Το ΜέΡΑ25 και τα μπουμπούκια του Γιάνη με το ένα νι προτείνουν ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΣΤΡΑΤΟΥ (!) και πολλές άλλες απολαυστικές παπαριές - Να τους χαιρόμαστε...

 

Toυ ΣΩΚΡΑΤΗ ΠΑΠΑΧΑΤΖΗ

Η εικονιζόμενη κυρία Μπακαδήμα είναι βουλευτής του κόμμματος ΜέΡΑ25, με αρχηγό τον Γιάνη Βαρουφάκη. 

Δεν ξέρω τι αισθήματα μπορεί να έχει ο καθένας γι’ αυτόν. Προσωπικά μου είναι αντιπαθής: ξέρω ότι είναι ο άνθρωπος εξ αιτίας του οποίου είμαι πολύ φτωχότερος από ότι ήμουν, και με ένα μέλλον πολύ πιο αβέβαιο. Όταν βλέπω το ύφος ικανοποιημένης αυταρέσκειας με το οποίο περιφέρεται, όταν τον ακούω να συμμετέχει σε συζητήσεις και να εκφωνεί ανακοινώσεις, είναι αδύνατο να συγκρατηθώ από το να ξεσπάσω σε βρισιές. Και ξέρω ότι το ίδιο θα έκανα αν μου απευθυνόταν ποτέ σε πρώτο πρόσωπο.  

Το ίδιο το φαινόμενο του ότι επανήλθε μετά δόξης, έφτιαξε κόμμα και μπήκε στη Βουλή …με ξεπερνάει. Το θεωρώ σύμπτωμα βαθειάς, ομαδικής πνευματικής κατάπτωσης.
 

Είναι αυταπόδεικτο ότι το κόμμα που έφτιαξε ένας τέτοιος άνθρωπος θα στελεχωνόταν από ανταξιά του στελέχη. Έχουμε δει ήδη και “απολαύσει” έναν από αυτούς, τον ηθοποιό-κλόουν Κλέωνα Γρηγοριάδη, ιδού τώρα η προαναφερθείσα κυρία εχθές, από βήματος Βουλής, να δηλώνει εν μέσω ενός πλήθους απιθανοτήτων τα εξής:
 

1. “Εμείς θα προτείναμε την κατάργηση του στρατού. Δεν είμαστε βέβαια τόσο εκτός πραγματικότητας ώστε να το κάνουμε σήμερα, σε μια περίοδο που η τουρκική επιθετικότητα είναι μεγάλη”.
Με το που θα κοπάσει η επιθετικότητα, με το που θα εξομαλυνθούν οι σχέσεις, πρέπει να αναμένουμε απ’ τον Γιάνη μ’ ένα νι την κίνηση…
 

2. “Δεν πρέπει να απαντάμε στις προκλήσεις της Τουρκίας”.
Να υιοθετήσουμε ας πούμε μια “αμπιγέ” στάση, κάτι σαν το αδιόρατο χαμόγελο του στιλ “ξέρω-πράγματα-που-δεν-ξέρεις” με το οποίο περιφέρεται ο κύριος Βαρουφάκης στα διεθνή φόρα. Το ίδιο φυσικά θα συνεχίσουμε και όταν η Τουρκία θα περάσει από τις λεκτικές προκλήσεις στο δια ταύτα…
 

3. “Δεν πρέπει να δενόμαστε με το άρμα του Ισραήλ”.
Να επαναφέρουμε δηλ. την πολιτική ελληνοπαλαιστινιακής φιλίας που είχε εγκαινιάσει ο αείμνηστος Ανδρέας Παπανδρέου. Την οποία φιλία, ως γνωστόν, “έχουν τιμήσει” οι Παλαιστίνιοι υποστηρίζοντας σθεναρά τις υποθέσεις μας.
 

4. “Είμαστε κάθετα αντίθετοι στην εξόρυξη υδρογονονθράκων. Πέρα από το ότι θα μεγιστοποιούσε τις γεωπολιτικές εντάσεις, θα δημιουργούσε πεδίον δόξης λαμπρό για την ελληνική και ξένη ολιγαρχία. Επιπλέον θα άνοιγε περισσότερο την όρεξη στους δανειστές, οι οποίοι θα απαιτούσαν την άμεση αποπληρωμή των δανείων τους [!!!] Περαιτέρω θα είχε επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην υπόθεση της απεξάρτησής μας από τα ορυκτά καύσιμα. Μια απεξάρτηση που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο και του δικού μας προγράμματος περί πράσινης μετάβασης”.
 

Οι τελευταίες προτάσεις είναι, υποθέτω, “αυτοσχολιαζόμενες”.
 

Απλώς, με αφορμή την “δικαστική επικαιρότητα” έχω μια απορία: 

Πόση απόσταση χωρίζει τα ανωτέρω, απ’ όσα έλεγε ο “γυιός του Απόλλωνα” Αρτέμης Σώρρας, ο οποίος έφαγε 6 χρονάκια χωρίς αναστολή και λίγα του ήτανε;