Θα ήταν χρήσιμο, τώρα που πορεύεται στον τελευταίο κύκλο του, να κωδικοποιηθεί και η μεταμφιεσμένη φύση του και η αληθινή πολιτική του συνείδηση.
2. Τροφοδότης του βίαιου λόγου. Ο ΣΥΡΙΖΑ κατέφυγε στην αντιδημοκρατική μέθοδο του βίαιου λόγου. Ο βίαιος λόγος είναι μια μορφή καταστολής του άλλου. Είναι η καταστολή του άλλου. Σε ναζιστική παραλληλία, ο βίαιος λόγος τοποθετεί τον αντίπαλο στη θέση του προδότη, καλώντας τον λαό να τον αντιμετωπίσει ως εσωτερικό εχθρό και να του επιφυλάξει την τύχη του εσωτερικού εχθρού. Ως τροφοδότης του βίαιου λόγου συνειδητά τροφοδοτεί τη βίαιη πράξη. Ο βίαιος λόγος γίνεται το «πομπώδες συμπλήρωμα δικαίωσης» κάθε βίαιης πράξης. Σε κάποια μπροσούρα θα είχαν συναντήσει τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τη ρήση αυτή του Μαρξ για την ιδεολογία.
4. Εκχυδαϊσμός. Στις συνθήκες της πολλαπλασιαζόμενης κρίσης, του βίαιου λόγου και της συστηματικής εργασίας εναντίον της κριτικής σκέψης έρχεται να προστεθεί η χυδαιότητα στον δημόσιο λόγο. Ο χυδαίος είναι ο απρεπής. Ο ευτελής. Ο χυδαίος λόγος είναι ο παροξυσμός του βίαιου λόγου. Ο βίαιος λόγος είναι πάντα η άρνηση του άλλου. Ως άρνηση του άλλου ψηφίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο αντίπαλος είναι ένα τίποτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ – μας λέει – είναι το παν. Η ιστορία αρχίζει μαζί του.
5. Ταπείνωση. Ο μηχανισμός της ταπείνωσης του άλλου, του αντιπάλου, του λαού, αναπτύσσεται συστηματικά μέσα στον χρόνο. Πράξεις που εξωτερικά μοιάζουν ακατανόητες, έχουν την εξήγησή τους ως εξουσιαστικές πράξεις ταπείνωσης, όπου όλα ευτελίζονται σε ένα κλίμα απουσίας νοήματος και εγκατάστασης της ματαιότητας.
6. Αντι-φίλοι του λαού. Με τον υπερφίαλο εαυτό του να κολυμπάει μέσα στην αριθμητική νίκη του, ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοπροβάλλεται ως φίλος του λαού. Αυτοθαυμαζόμενος σωτήρας, προανήγγειλε την Κυβέρνηση Κοινωνικής Σωτηρίας, που τώρα πια συνειδητά έχει εγκαταλείψει, αφού ο μύθος των φίλων του λαού ολοκλήρωσε τον παραπλανητικό ρόλο του. Τα έργα του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν το ιστορικό δίδαγμα ότι οι «φίλοι του λαού» εργάζονται πάντα για έναν κύκλο εξουσίας εναντίον του.
7. Καταπατητής της αλήθειας. Η αλήθεια δεν είναι ηθικοπλαστική έννοια στην πολιτική. Η αλήθεια στην πολιτική σημαίνει αποδοχή των ορίων της πραγματικότητας. Αποδοχή των δυνατοτήτων, των αδυναμιών, των καταναγκασμών, ώστε με επίγνωση να πορευθείς, συγκρουόμενος, προς μια επιλεγμένη κατεύθυνση. Ως καταπατητής της αλήθειας ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε σήμερα...
αιχμάλωτος της πραγματικότητας που αγνόησε και αυτή με τη σειρά της τον κατατρόπωσε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου