Συμφωνα με το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο, οι Ελληνες είναι οι πιο απαισιόδοξοι από τους λαούς των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το μέλλον της Ενωσης. Μάλιστα, μαζί με τους Γάλλους είναι οι μόνοι λαοί όπου οι απαισιόδοξοι είναι περισσότεροι από τους αισιόδοξους.
Γιατί άραγε;
Γιατί είμαστε εμείς πιο απαισιόδοξοι από τους Ούγγρους, τους Πορτογάλους ή τους Κροάτες; Μήπως ξέρουμε κάτι που δεν ξέρουν αυτοί; Ή μήπως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο;
Τα τελευταία δύο χρόνια είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω σε πολλά μέρη της Ελλάδας και να μιλήσω σε πολλούς για την Ευρωπαϊκή Ενωση, σε εκδηλώσεις των ελληνικών γραφείων των ευρωπαϊκών θεσμών και με άλλες αφορμές. Και είχα και την ευκαιρία να ακούσω από αυτούς σκέψεις και απορίες πάνω στο θέμα.
Ηταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία που επιβεβαίωσε κάτι που υπονοούν τα αποτελέσματα των διαφόρων ερευνών αλλά και το περιεχόμενο του δημόσιου διαλόγου, ιδιαίτερα μέσα στην κρίση: δεν ξέρουμε τι είναι η Ε.Ε. και τι κάνει, τι ρόλο παίζει στις ζωές μας. Γνώμες έχουμε, και μάλιστα πολλές, αλλά βασισμένες κυρίως στο συναίσθημα.
Πριν από λίγα χρόνια είχα δει ένα απόσπασμα από ένα ελληνικό τηλεπαιχνίδι το οποίο είναι απόλυτα ενδεικτικό της εικόνας που έχουν οι Ελληνες για την Ε.Ε. Ηταν ένα παιχνίδι ερωτήσεων, στο οποίο οι παίκτες προσπαθούν να μαντέψουν τις απαντήσεις που έδωσαν 100 άνθρωποι σε διάφορα ερωτήματα. Σε ένα επεισόδιο του 2015, μέσα στην κορύφωση της κρίσης, ζητήθηκε από τους 100 ερωτηθέντες να αναφέρουν έναν θεσμό της Ε.Ε. Στη συνέχεια οι παίκτες των ομάδων εκλήθησαν να μαντέψουν τι είχαν απαντήσει οι 100.
Οι δύο ομάδες αποτελούνταν από πέντε νέους Ελληνες η κάθε μία. Καμία από τις δύο πρώτες παίκτριες, μία από κάθε ομάδα, που ανέβηκαν στο πόντιουμ δεν ήθελε να πατήσει το κουμπάκι. Οταν η μία τελικά το πάτησε διστακτικά, ο θεσμός που σκέφτηκε να πει ήταν «ελεύθερη είσοδος». Οπότε τον λόγο πήρε η άλλη νεαρή κυρία, η οποία απάντησε «τίποτε», καθώς δεν γνώριζε κανέναν θεσμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Στη συνέχεια ο λόγος πήγε στους άλλους παίκτες.
Ο πρώτος είπε «τρόικα» που επίσης δεν είναι θεσμός της Ε.Ε., αλλά θυμηθείτε, σε αυτό το παιχνίδι δεν αναζητούνταν οι σωστές απαντήσεις, αλλά αυτές που είχαν δώσει οι 100 ερωτηθέντες. Οπότε ναι, υπήρχε το «τρόικα» στις απαντήσεις. Ηταν η 5η δημοφιλέστερη.
Η επόμενη παίκτρια απάντησε «Eurogroup», που μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι είναι –περίπου– ένας θεσμός της Ε.Ε., και ήταν και η δημοφιλέστερη από τις απαντήσεις που έδωσε ο κόσμος.
Η επόμενη παίκτρια είπε «Τσάμπιονς Λιγκ». Η επόμενη είπε «Γιουροβίζιον».
Η επόμενη παίκτρια είπε, επιτέλους, κάτι που είναι κανονικός θεσμός της Ε.Ε.: Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Και έχασε! Κανένας από τους 100 δεν το είχε αναφέρει. Οπότε τον λόγο πήραν οι παίκτες της άλλης ομάδας, οι οποίοι είπαν κατά σειρά «ΔΝΤ», «Ευρωκοινοβούλιο» και «ΕΟΚ», ο αρχηγός της ομάδας επέλεξε το «Ευρωκοινοβούλιο», και η ομάδα κέρδισε.
Αν κάποιος ρωτούσε αυτούς τους νέους Ελληνες τη γνώμη τους για το μέλλον της Ευρώπης, πιθανότατα θα έπαιρνε μιαν απάντηση. Θα ήταν μάλλον μια τυχαία, συναισθηματική και λανθασμένη απάντηση, καθώς αυτοί οι νέοι, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι, δεν έχουν ιδέα για το θέμα.
Εχουν όμως συναισθήματα. Εδώ και 37 χρόνια συνδιαμορφώνουμε ως χώρα...
ένα πρωτοποριακό διακρατικό εργαλείο, παραχωρώντας του ολοένα και περισσότερες αρμοδιότητες. Εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια το βρίζουμε επειδή νομίζουμε ότι φταίει για την οικονομική μας κρίση και/ή για την κακή μας μοίρα. Και δεν ξέρουμε κάτι που με το Google και μιάμιση ώρα ψάξιμο θα μπορούσαμε να μάθουμε λεπτομερώς και αναλυτικά: τι είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου