Πολλά διαθέτει η εορταστική περίοδος, εκτός από ένα, το σημαντικότερο.
Πολλά αγαθά θυμούνται να εξασφαλίσουν οι άνθρωποι για τούτες τις ημέρες, εκτός από το πολυτιμότερο. Ολοι σπεύδουν να προλάβουν κάτι, αλλά τελικά οι περισσότεροι χάνουν τον χρόνο και τον δρόμο τους. Αυτά συμβαίνουν αν αφαιρεθεί από τον τόπο και τον χρόνο ο Χριστός.
Ετούτες οι ημέρες, οι εορταστικές, χαρακτηρίζονται από μια κατάσταση έξαρσης, εποχικού χαρακτήρα. Είτε η οικονομία βρίσκεται σε ύφεση είτε ακολουθεί ρυθμούς ανάπτυξης, η κατάσταση δεν αλλάζει. Τουλάχιστον στις χώρες της λεγόμενης Δύσης είναι αρκετά αυξημένη έως αφόρητη η κίνηση στους δρόμους.
Ο τζίρος στα εμπορικά καταστήματα ανεβαίνει. Οι περισσότεροι απ’ όσους δύνανται να το πράξουν σπεύδουν να κάνουν αγορές. Σχεδόν όλοι σκέφτονται τα δώρα που θα δώσουν ή θα λάβουν. Τα γλυκά, τα ποτά, οι ηλεκτρονικές συσκευές και τα κοσμήματα, οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κάποιος γίνεται πρόσκαιρο αντικείμενο του πόθου.
Η ίδια ή ακόμα και μεγαλύτερη κίνηση σημειώνεται στα καταστήματα που προσφέρουν μουσική και αλκοόλ. Η πλειονότητα προσπαθεί να ξεφαντώσει. Το κυνήγι της διασκέδασης βασίζεται στην αυταπάτη ότι ο διονυσιασμός εκτονώνει την πίεση που νιώθει ο άνθρωπος εξαιτίας της μέριμνάς του για πολλά και της έλλειψης επαρκούς νοήματος για τον βίο. Κι όταν τελειώνει το ξεφάντωμα, το μακροβούτι στη θλίψη είναι ακόμη πιο μεγάλο. Και η αλληλεγγύη, εποχική κι αυτή. Πολλοί θυμούνται για λίγο όσους έχουν ανάγκη, προσφέρουν φιλοδωρήματα (συνήθως μπροστά σε τηλεοπτικές κάμερες για να φανούν ελεήμονες), για να τους λησμονήσουν μετά τα Θεοφάνια. Οποιαδήποτε μέρα δίχως τον Χριστό δεν περιλαμβάνει τίποτε από όλα όσα δίδαξε και θέλησε να μεταδώσει στην ανθρωπότητα, αλλά διαθέτει σε αφθονία τα αντίθετα.
Χρησιμοποιούμε προσχηματικά τη θρησκευτική εορτή και αντιστρέφουμε την εικόνα της για να την... τιμήσουμε. Κι όμως, το σωστό δεν χρειάζεται να μας το πει κάποιος, να το διαβάσουμε, να το παρακολουθήσουμε σε τηλεοπτική εκπομπή ή να το ακούσουμε σε ραδιοφωνική μετάδοση. Ήδη το γνωρίζουμε.
Η καλύτερη και πληρέστερη γιορτή είναι η επικοινωνία με τον Θεό μέσω της αγάπης προς τον πλησίον και της συμμετοχής στα θρησκευτικά δρώμενα. Δεν γιορτάζουμε Χριστούγεννα αν δεν αγαπάμε, αν δεν φροντίζουμε, αν δεν επικοινωνούμε με τους ανθρώπους κι αν απέχουμε από την Εκκλησία.
Πώς θα γιορτάσουμε την ενσάρκωση του Λόγου του Θεού, αν δεν οδηγήσουμε τα βήματά μας στον πλησιέστερο ναό για να παρακολουθήσουμε τη θεία λειτουργία, να προσευχηθούμε, να μεταλάβουμε;
Μεθυσμένοι, αλαζόνες, παραφαγωμένοι και μόνοι σ’ ένα ξέφρενο πλήθος θα «γιορτάσουμε» τα Χριστούγεννα;
Η αληθινή γιορτή είναι...
ο Ιησούς Χριστός.
Τα άλλα είναι περιττός κι επιβλαβής θόρυβος, αποπροσανατολισμός, απώλεια νοήματος, ματαιότητα.
Καλά Χριστούγεννα!
Editorial της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου