Του ΚΩΣΤΑ ΣΤΟΥΠΑ
Λίγο πριν την επιβολή των capital controls το Καλοκαίρι του 2015 τα οποία έφεραν την ελληνική οικονομία περί τα 40 χρόνια πίσω, έτυχε ευρείας δημοσιότητας η υπόθεση συγγενούς Υπουργού που είχε προλάβει να αποσύρει μεγάλο ποσό από τις τράπεζες.
Αν και πρόκειται για προφανή παρανομία ουδείς εισαγγελέας ασχολήθηκε με την περαιτέρω διερεύνηση της υπόθεσης. Ούτε η τότε κυβέρνηση αισθάνθηκε ποτέ την ευθιξία να ζητήσει να πέσει άπλετο φως στην υπόθεση προκειμένου να αποσείσει τις υποψίες περί συμπεριφορών "κατσαπλιαδισμού" μελών της.
Ουδείς ενδιαφέρθηκε να ασχοληθεί με την περίπτωση παραβίασης των ελληνικών capital controls γιατί η υπόθεση ενδεχομένως αφορούσε μέλος της συνδικαλιστοκομματικής νομενκλατούρας που κυβερνά τη χώρα εδώ και δεκαετίες.
Αντιθέτως η παραβίαση των capital controls της Κίνας (ναι όλες οι κομμουνιστικές χώρες διαθέτουν έλεγχο κεφαλαίων και προσώπων εκτός συνόρων) είναι βέβαιο πως θα κινητοποιήσει τους ταγούς της πολιτικής, της δικαιοσύνης και της δημοσιογραφίας της μικρής μας μακρινής "αποικιομπανανίας".
Τούτο αφορά το σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει εσχάτως με στέλεχος εισηγμένης που φέρεται σε συνεργασία με τράπεζες να είχε στήσει επιχείρηση πώλησης ακινήτων σε Κινέζους πολίτες με μεθόδους πληρωμής που φαίνεται πως παραβίαζαν τα capital controls της Κίνας.
Σίγουρα κάθε οικονομική δραστηριότητα που παραβιάζει τη νομοθεσία της μιας εκ των δυο πλευρών έχει αρνητικό αντίκτυπο στις οικονομικές σχέσεις μεταξύ δύο χωρών.
Η υπόθεση της αγοράς ακινήτων στην Ελλάδα από Κινέζους με μεθόδους για τις οποίες υπάρχουν υποψίες πως παραβιάζουν τα capital controls της Κίνας προς όφελος συν τοις άλλοις και της ελληνικής οικονομίας και των ελληνικών τραπεζών καταδεικνύει μερικά από τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας μας.
Εκτός του ήλιου, της θάλασσας και της ιστορίας στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας προστίθεται τα τελευταία χρόνια και η ευρωπαϊκή visa. Η ευκαιρία που αποκτά κάποιος οικονομικά εύπορος πολίτης τρίτης χώρας να αποκτήσει άδεια παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της αγοράς ενός ακινήτου άνω των 200-250.000 στην Ελλάδα.
Η χώρα δημογραφικά έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια πολύ μεγαλύτερη καταστροφή από την οικονομική χρεοκοπία του 2010 οι συνέπειες της οποίας πόρρω απέχουν από το να είναι οριστικές.
Η ελκυστικότητα που διαθέτει λόγω της γεωγραφικής της θέσης, του περιβάλλοντος, του τρόπου ζωής των Ελλήνων θα μπορούσε να συνεισφέρει στη μελλοντική της οικονομική ενδυνάμωση μέσω της προσέλκυσης υψηλής ειδίκευσης παραγωγικού δυναμικού που πιστεύει πως στην Ελλάδα και την Ε.Ε. θα έχει καλύτερες ευκαιρίες.
Δεν μιλάμε μόνο για επαγγελματικές ευκαιρίες αλλά για την ευκαιρία να ζει κάποιος σε μια δημοκρατική ανοιχτή κοινωνία όπως είναι οι κοινωνίες της Δύσης, ένα μεγάλο μέρος της οποία αποτελεί η Ε.Ε.
Οι περισσότεροι "οικονομολογούντες" και "γεωπολιτικολογούντες" εστιάζουν τα σημάδια της παρακμής της Δύσης στις προσαρμογές που αφορούν τις οικονομικές της επιδόσεις ή την αμυντική της ισχύ.
Ελάχιστοι δίνουν σημασία στο πολιτικό και πολιτιστικό κεφάλαιο που διαθέτει η Δύση και το μοντέλο της ανοιχτής κοινωνίας και της ανοιχτής οικονομίας. Εκτός από τα πανεπιστήμια, την ελευθεροτυπία, τον τρόπο ζωής και σκέψης ισχυρά όπλα της Δύσης είναι το Χόλιγουντ και εσχάτως το Netflix του οποίου οι τοπικές παραγωγές παντρεύουν την παγκοσμιοποίηση με την ανάδειξη των τοπικών εθνικών χαρακτηριστικών.
Ελάχιστοι δίνουν σημασία στο πολιτικό και πολιτιστικό κεφάλαιο που διαθέτει η Δύση και το μοντέλο της ανοιχτής κοινωνίας και της ανοιχτής οικονομίας. Εκτός από τα πανεπιστήμια, την ελευθεροτυπία, τον τρόπο ζωής και σκέψης ισχυρά όπλα της Δύσης είναι το Χόλιγουντ και εσχάτως το Netflix του οποίου οι τοπικές παραγωγές παντρεύουν την παγκοσμιοποίηση με την ανάδειξη των τοπικών εθνικών χαρακτηριστικών.
Οι ελίτ των εκτός Δύσης κοινωνιών στην αρχή προσπαθούν να μεταλαμπαδεύσουν τις δυτικές οικονομικές και πολιτικές αξίες στις κοινωνίες τους. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με τα ολοκληρωτικά καθεστώτα προσπαθούν να βρουν τρόπους οι ίδιοι και τα παιδιά τους να ζήσουν στη Δύση με τις αξίες της.
Το πρόβλημα βέβαια για την Ελλάδα και την Ε.Ε. δεν είναι πως μέσω της χρυσής visa προσελκύει παραγωγικά και δημογραφικά δυναμικό κοινό από άλλες οικονομίες, αλλά το γεγονός πως...
οι επιδοματικές πολιτικές του κοινωνικού κράτους σε συνδυασμό με τη φιλανθρωπική βιομηχανία των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων προσελκύουν πληθυσμούς που εχθρεύονται τις αξίες της Δύσης και τον τρόπο ζωής μας και εκμεταλλεύονται τα πλούσια επιδόματα για την ταχεία δημογραφική και πολιτισμική μας αλλοίωση.
Ο θεμέλιος λίθος της Δύσης...
Ἔχουμε δηλαδὴ πολίτευμα, τὸ ὁποῖο δὲν ἀντιγράφει τοὺς νόμους ἄλλων, μᾶλλον δὲ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι εἴμαστε ὑπόδειγμα σὲ μερικοὺς παρὰ μιμούμαστε ἄλλους. Καὶ ὀνομάζεται μὲν δημοκρατία, γιατὶ ἡ διοίκηση εἶναι στὰ χέρια τῶν πολλῶν καὶ ὄχι τῶν ὀλίγων, ἔναντι δὲ τῶν νόμων εἶναι ὅλοι ἴσοι στὶς ἰδιωτικές τους διαφορές, ἐνῶ ὡς πρὸς τὴν θέση τους στὸν δημόσιο βίο κάθε ἕνας προτιμᾶται γιὰ ἕνα ἀπὸ τὰ δημόσια ἀξιώματα ἀνάλογα μὲ τὴν ἐπίδοση τὴν ὁποία σημειώνει σὲ αὐτά, δηλαδὴ ἡ δημόσιά του σταδιοδρομία ἐξαρτᾶται μᾶλλον ἀπὸ τὴν ἀτομική του ἀξία καὶ ὄχι ἀπὸ τὴν κοινωνικὴ τάξη, ἀπὸ τὴν ὁποία προέρχεται, οὔτε πάλι ἕνας, ὁ ὁποῖος εἶναι μὲν φτωχὸς ἔχει ὅμως τὴν ἱκανότητα νὰ παράσχει κάποια ὑπηρεσία στὴν πατρίδα του, ἐμποδίζεται σὲ αὐτὸ ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι εἶναι ἄγνωστος. Ζοῦμε δὲ σὰν ἐλεύθεροι ἄνθρωποι, καὶ σὰν πολίτες στὸν δημόσιο βίο καὶ σὰν ἄτομα στὸν ἰδιωτικό, στὶς ἐπιδιώξεις μας τῆς καθημερινῆς ζωῆς, κατὰ τὶς ὁποῖες δὲν κοιτᾶμε ὁ ἕνας στὸν ἄλλον μὲ καχυποψία, δὲν θυμώνουμε μὲ τὸν γείτονά μας, ὅταν κάνει ὅ,τι τοῦ ἀρέσει, οὔτε παίρνουμε μία φυσιογνωμία σκυθρωπή, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ μὴν βλάπτει τὸν ἄλλο, πάντως ὅμως εἶναι δυσάρεστη. Ἐνῶ δὲ στὴν ἰδιωτική μας ζωὴ συναναστρεφόμαστε μεταξύ μας χωρὶς νὰ ἐνοχλεῖ ὁ ἕνας τὸν ἄλλον, στὴν δημόσιά μας ζωή, σὰν πολίτες, ἀπὸ σεβασμὸ πρὸ πάντων δὲν παραβαίνουμε τοὺς νόμους, ὑπακοῦμε δὲ στοὺς ἑκάστοτε κατέχοντες τὰ δημόσια ἀξιώματα καὶ στοὺς νόμους, πρὸ περισσότερο σὲ ἐκείνους ἀπὸ τοὺς νόμους, ποὺ ἔχουν θεσπιστεῖ γιὰ ὑποστήριξη τῶν ἀδικούμενων, καὶ σὲ ἄλλους, οἱ ὁποῖοι ἂν καὶ ἄγραφοι, ἡ παράβασή τους φέρνει πανθομολογούμενη ντροπὴ στοὺς παραβάτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου