ΥΠΑΡΚΤΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΠΛΗΚΤΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ: Οι Γκοτζαμάνηδες και οι ιστορίες για αγρίους

Oι αριστεροί διανοητές θέλουν οι νέοι να γνωρίζουν ποιος δολοφόνησε τον Λαμπράκη, όμως αρνούνται την αλήθεια για τη Σμύρνη ή τη Μακεδονία

Από τον  Δημήτρη Ριζούλη

Οσο κι αν διαμαρτύρονται οι «ευαίσθητοι» της Αριστεράς, πράγματι δεν ενδιαφέρει έναν 17άρη τι έγινε στην Ελλάδα το 1963. Και μάλιστα δεν τον ενδιαφέρει καθόλου! Σωστό ή λάθος, αυτή είναι η πραγματικότητα κι ας αφήσουν τις εξυπνακίστικες κορόνες όσοι παριστάνουν ότι θίχτηκαν από τη σχετική δήλωση Μητσοτάκη.

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. σε αυτήν την περίπτωση είχε δίκιο και περιέγραψε τα πράγματα όπως ακριβώς έχουν. 

Οποιος ρωτήσει τους σημερινούς 17άρηδες για τη σύγχρονη πολιτική Ιστορία του τόπου το πιθανότερο είναι να απογοητευτεί οικτρά. Οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τους εθνικούς ήρωες και αδυνατούν να ξεχωρίσουν την 25η Μαρτίου από την 28η Οκτωβρίου, θα ξέρουν τον Λαμπράκη και τον Γκοτζαμάνη;  

Γιατί λοιπόν εξάπτονται όλοι οι υποκριτές που βγήκαν αυτές τις ημέρες σε έξαλλη κατάσταση να κατηγορήσουν τον Μητσοτάκη και να του χρεώσουν προσπάθεια διαγραφής της ιστορικής μνήμης; 

Επειδή είπε το προφανές;

Εχουν πάρει χαμπάρι όλοι αυτοί ότι τα παιδιά μας δεν διδάσκονται εδώ και χρόνια τη σύγχρονη ελληνική Ιστορία; 

Αλλά, βεβαίως, ποια Ιστορία να διδαχτούν; Αυτήν που έγραψαν οι αριστεροί ή την κανονική;  

Διότι σε αυτό τον τόπο ούτε για τα γεγονότα του παρελθόντος δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε.
 

Ας τα πάρουμε λοιπόν με τη σειρά. 

Το πρώτο πρόβλημα είναι ότι στην Ελλάδα έχει επιχειρηθεί και επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό η παραποίηση της Ιστορίας. Ειδικά για κρίσιμες περιόδους, όπως ο Εμφύλιος, έχει στηθεί ολόκληρο δίκτυο προπαγάνδας εδώ και δεκαετίες. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα, τόσα χρόνια μετά, λέγονται μισές αλήθειες και αποκρύπτονται εγκλήματα, τραγωδίες και εθνικές προδοσίες. Οποιος, μάλιστα, μιλά για τα λάθη των κομμουνιστών αυτομάτως χαρακτηρίζεται ακροδεξιός ή φασίστας προκειμένου να ακυρωθούν τα λεγόμενά του.

Το παράδοξο είναι ότι ειδικά για τον Εμφύλιο την Ιστορία έγραψαν οι ηττημένοι και όχι οι νικητές, καταφέρνοντας να αποκρύψουν όσα δεν τους βόλευαν.  

Μήπως, όμως, το ίδιο δεν έχει γίνει και σε μια σειρά άλλα ιστορικά γεγονότα; 

Ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν τελικά ο ήρωας του «Οχι» ή στυγνός δικτάτορας; 

Ο Ελευθέριος Βενιζέλος, υπερφιλόδοξος ιμπεριαλιστής ή εθνικός οραματιστής;

Ο Ιωάννης Καποδίστριας, μέγας ηγέτης ή πράκτορας των ξένων; 

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν αρχηγός ενός δεξιού παρακράτους ή ευρωπαϊστής εκσυγχρονιστής που διέβλεπε το μέλλον; 

Οι οπλαρχηγοί του 1821 ήταν αγνοί πατριώτες ή φιλοχρήματοι ψευτοεπαναστάτες; 

Θέλετε να πάμε ακόμα πιο πίσω; Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν σφαγέας ή μέγας στρατηλάτης;

 

Οσο μακριά κι αν πάμε και όσα πρόσωπα κι αν βάλουμε στο τραπέζι, άκρη δεν θα βρούμε. Εφόσον οι αριστεροί αντιμετωπίζουν υπό ιδεολογικό πρίσμα την Ιστορία, μονίμως θα διαφωνούν ακόμα και στα προφανή και θα επικαλούνται δικές τους «αναγνώσεις» στα γεγονότα.
 

Προσέξτε όμως το περίεργο που συμβαίνει με όλους αυτούς: Απαιτούν από τους πάντες να γνωρίζουν ποιος δολοφόνησε τον Λαμπράκη, όμως αρνούνται στις νέες γενιές την αλήθεια για τη Σμύρνη ή τη Μακεδονία. 

Υπερασπίζονται με πάθος τις εθνομηδενιστικές απόψεις περί «συνωστισμού», όμως για τα «ιερά και όσια» της Αριστεράς δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους. 

 Επιχειρούν την παραχάραξη της Ιστορίας, μόνο όταν έχει εθνικά χαρακτηριστικά. Αντίθετα, δίνουν ονόματα σφαγέων του Εμφυλίου σε γέφυρες και τούνελ! Προμοτάρουν ό,τι μας διχάζει και εξαφανίζουν όσα θα έπρεπε να μας ενώνουν.

Πάντα η αριστερή διανόηση με αυτά τα κόμπλεξ πορευόταν και κατάφερνε να τα επιβάλλει στον δημόσιο λόγο, γιατί το αντίπαλον δέος είτε ήταν ανύπαρκτο είτε δεν είχε τις σωστές προσβάσεις.  

Για ποια Ιστορία, λοιπόν, να ενδιαφέρεται ένας 17χρονος, όταν βλέπει τους γονείς και τους παππούδες του να μην μπορούν να συνεννοηθούν ούτε για τα βασικά;  

Και γιατί...

 

 η πολιτική να τον απασχολεί, όταν τα κόμματα και οι ιδεολογίες τον έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο από το ξεκίνημα κιόλας της ζωής του;

 

Επομένως, φίλτατοι αριστεροί της «ευαισθησίας» και της «προόδου», μην απορείτε που ο 17άρης αγνοεί τους Γκοτζαμάνηδες. 

Και κυρίως μην κάνετε το λάθος να τον επιπλήξετε γι’ αυτό. 

Θα σας βρίσει και θα έχει και δίκιο.  

Eχετε πάρει χαμπάρι ότι όλοι εμείς που παριστάνουμε τους... σοφούς και του κάνουμε μαθήματα του έχουμε στερήσει το μέλλον του;