Αρεοπαγίτη ε.τ., πρώην Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης
Η σκηνή της υπογραφής της
προκαταρκτικής συνθήκης μεταξύ της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ από τους
πρωθυπουργούς των δύο χωρών στην ελληνική πλευρά της όχθης της
λίμνης της Πρέσπας κοντά στο Ποσίδερι μου θύμισε -όχι μόνο κατ’
εικόνα- τη συνθήκη του Τιλσίτ.
Η συνθήκη του Τιλσίτ καταρτίστηκε
μεταξύ του αυτοκράτορα της Γαλλίας Μεγάλου Ναπολέοντα και του
αυτοκράτορα της Ρωσίας Αλεξάνδρου Α’ τον Ιούλιο του 1807 και τερμάτισε
τον μεταξύ τους πόλεμο. Η συνάντηση των δύο αυτοκρατόρων και η υπογραφή
της συνθήκης έγινε σε σκηνή, που στήθηκε σε νησίδα του ποταμού Νέμαν,
που χώριζε την Πρωσία από την Πολωνία κοντά στην προσωπική πόλη Τιλσίτ.
Για τη συνάντηση αυτή υπάρχει πλούσια
εικονογράφηση με πίνακες διάσημων ζωγράφων της εποχής και χαρακτικά, που
αν εξαιρέσει κάποιος τις μεγαλοπρεπείς στολές νομίζει ότι βρίσκεται
στη λίμνη Πρέσπα κατά την πρόσφατη υπογραφή της συνθήκης.
Δεν γνωρίζω
γιατί επιλέχθηκε η λίμνη της Πρέσπας για την υπογραφή της συνθήκης, το
πιθανότερο λόγω της αστικής παιδείας του κ. Κοτζιά η εικόνα της
υπογραφής της συνθήκης του Τιλσίτ να είχε εντυπωθεί στο υποσυνείδητό
του οι άλλοι παράγοντες της συνάντησης μάλλον είχαν εικόνες από
ταινίες του Αγγελόπουλου.
Οι δύο παραπάνω συνθήκες, εκτός από το
σκηνικό που στήθηκε στην Πρέσπα για να παρουσιασθεί ως θρίαμβος
εκατέρωθεν, δημιούργησαν περισσότερα προβλήματα απ’ όσα επέλυσαν.
Η συνθήκη του Τιλσίτ κράτησε μόνο πέντε
χρόνια και μετά ο Μ. Ναπολέων εισέβαλε στη Ρωσία και καταστράφηκε.
Η
συνθήκη των Πρεσπών, εάν επικυρωθεί από τα κοινοβούλια και των δύο
χωρών και αναθεωρηθεί το Σύνταγμα της ΠΓΔΜ με δημοψήφισμα, δεν θα
κρατήσει τόσο, γιατί αντικειμενικά εξεταζόμενη είναι ετεροβαρής σε
βάρος της Ελλάδας, όχι μόνο στην ονομασία, που είναι το έλασσον, αλλά
στους λοιπούς 14 όρους, που κάποιοι απ’ αυτούς είναι λίαν επαχθείς για
τη χώρα μας όταν εφαρμοσθούν.
Ο κ. Κοτζιάς δήλωσε, ότι δεν πήραμε
τίποτε, αλλά και δεν δώσαμε τίποτα. Αυτή είναι μια σύνθετη ομολογία, που
είναι αληθής κατά το πρώτο μέρος, διότι δεν πήραμε τίποτα. Αλλά όχι
κατά το δεύτερο επειδή κάναμε τόσες παραχωρήσεις, που τις συνέπειές τους
δεν μπορεί να υπολογίσει από τώρα κανένας και όταν κάποτε ζητηθεί ο
λογαριασμός η απάντηση θα είναι "είχαμε άλλη μια αυταπάτη”.
Δεν γνωρίζω εάν η συνθήκη έχει μυστικούς
όρους ή εάν οι μεγάλοι μας σύμμαχοι, που παρενέβησαν πιεστικά υπέρ της
λύσεως υποσχέθηκαν κάποια οικονομικά ανταλλάγματα, όπως έξοδος στις
αγορές, ελάφρυνση και επιμήκυνση του χρέους κλπ
Προανέφερα ότι η ονομασία της ΠΓΔΜ σαν
Βόρεια Μακεδονία είναι το έλασσον, καθώς το παιχνίδι είχε χαθεί, ήδη,
λόγω της επί μακρόν μη επιλύσεως του ζητήματος και της αναγνωρίσεως από
140 κράτη των Σκοπίων ως Μακεδονία. Όχι, όμως, λόγω του δικαιώματος
αυτοπροσδιορισμού, που επικαλούνται μερικοί, επειδή το 32ο\ο του
εδάφους δεν μπορεί να επικρατήσει του 68ο\ο, που είναι η ελληνική
Μακεδονία.
Είναι, όμως, πολύ επικίνδυνο να
αναγνωρίζονται σε μειονότητες ίσα δικαιώματα, όπως έγινε με τη συνθήκη
της Ζυρίχης για την Κύπρο με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα.
Τρεις
είναι οι πλέον επικίνδυνοι συμφωνηθέντες όροι:
Πρώτον, η αναμόρφωση της ιστορίας των
τελευταίων χρόνων κυρίως στα σχολικά βιβλία. Η αρχαία ιστορία παρά τις
γελοιότητες των αγαλμάτων και ονοματοδοσιών, δεν αμφισβητείται με
παράλειψη τον Μακεδονικό Αγώνα. Ο Παύλος Μελάς θεωρείται και
κατανομάζεται από τους Σκοπιανούς στα σχολικά τους βιβλία ως
αρχιεγκληματίας, ενώ εμείς τον θεωρούμε -και είναι- εθνικός ήρωας και
τον έχομε τιμήσει παντοιοτρόπως. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσω, ότι η
οικία του Παύλου Μελά στην Κηφισιά καταρρέει ακατοίκητη χωρίς ούτε η
κυβέρνηση ούτε άλλος αρμόδιος φορέας να έχει επιτύχει μέχρι τώρα να την
συντηρήσει.
Δεύτερον, η μακεδονική γλώσσα, που κατά
τη γνώμη εγκύρων γλωσσολόγων και με απόφαση της Ολομελείας του Αρείου
Πάγου δεν υπάρχει, αλλά είναι παρακλάδι της βουλγαρικής
Τρίτον, το μακεδονικό έθνος είναι
τεχνικό κατασκεύασμα χωρίς ιστορικές καταβολές και κατά την παραπάνω
απόφαση του Α.Π. δεν υπάρχει. Υπάρχουν και κάποιες άλλες εκκρεμότητες,
όπως οι εμπορικές επωνυμίες που μπορεί να επιλυθούν με καλή θέληση.
Γεγονός όμως είναι ότι έχομε μακρύ δρόμο μπροστά μας, που επιφυλάσσει
πολλές εκπλήξεις ακόμα και πολιτικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου