Η ανάδειξη ενός νεαρού μουσικάντη-αφηγητή (μέλους συγκροτήματος
αφροκυμβαλιστών του παρακμιακού είδους της «ταμ-ταμ» ηχορυπαντικής
μουσικής) σε γραμματέα της συριζαίϊκης νεολαίας, ανέδειξε παράλληλα και
την ταχυδακτυλουργική του δεινότητα σε αλματώδεις διορισμούς μητρός,
αδελφού και γκαρδιακής φίλης του στον εσμό των κολαούζων των τρεφόμενων
από τους παχυλούς χυμούς τους εκρέοντες από το θαλερό δέντρο της
κοιλοβο(υ)λευτικής μας δημοκρατίας.
Οι εναντίον του εκτοξευθείσες
αρές από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επικεντρώθηκαν όχι τόσο στο φαύλο
γεγονός αυτό καθεαυτό, καθότι ο ετσιθελικός διορισμός παρατρεχάμενων
θεωρείται κεκτημένο δικαίωμα των νομέων της εξουσίας, όσο στην
προσπάθεια τους να αποκαλύψουν το επίσης φαύλον της αριστεράς η οποία ως
αντιπολίτευση κατακεραύνωνε υποκριτικά την μπουρζουαζία για να κάνει τα
ίδια και χειρότερα ως κυβέρνηση.
Δύο είναι τα ενδιαφέροντα σημεία
που προέκυψαν στην πορεία της δημοσιογραφικής και τηλεοπτικής κάλυψης
του γεγονότος.
Το πρώτο αναδύεται από την αποδοκιμασία των
δημοσιολογούντων για το σκεπτικό που ο εν λόγω μουσικάντης ανέπτυξε,
καθότι προέβαλε τον ισχυρισμό ότι έτσι δικαιώνεται ο εαμίτης παππούς
του, η αγωνίστρια μητέρα του και ο καταληψίας αδελφός του. Όμως οι ίδιοι
αυτοί αστοί δημοσιογράφοι-επικριτές του θεώρησαν παράλληλα υποχρέωσή
τους να αντιδιαστείλουν τις επικρίσεις τους από την «ένδοξη ιστορία της
αριστεράς».
Καλά ακόμη δεν έμαθαν την πραγματική ιστορία της αριστεράς
στην Ελλάδα;
Τα απομνημονεύματα του πατέρα μου με τίτλο «Αίμα και Χώμα»,
όπως και το δίτομο δικό μου έργο «Τοτέμ και Ταμπού της Νεότερης
Ιστορίας μας» βασισμένο στο τι αποκαλύπτουν οι ίδιοι οι κορυφαίοι
αριστεροί για την ιστορία της αριστεράς στη χώρα μας (τα οποία πρόκειται
να κυκλοφορήσουν σε λίγες μέρες) θα τους είναι χρήσιμα, αν όντως
επιθυμούν να μάθουν, αντί να γλύφουν άκριτα και απροκάλυπτα μια παράταξη
της οποίας οι παλαιότεροι εκφραστές και ακτιβιστές, ανεξαρτήτως της
καλής πρόθεσης κάποιων ιδεολόγων τους, αιματοκύλισαν την πατρίδα μας.
Το
δεύτερο σημείο αφορά την σιωπή της αντιπολίτευσης γύρω από το θέμα, και
ιδιαίτερα της άρτι ανανεωθείσας νεοδημοκρατικής ηγεσίας, η οποία πολλά
υπόσχεται για μεταρρυθμίσεις και αναγεννητικές προοπτικές της χώρας μας.
Ιδού λοιπόν πεδίον δόξης λαμπρόν:
Να καταθέσει πάραυτα προς ψήφιση στη
Βουλή σχέδιο νόμου, αποτασσόμενη έμπρακτα το κηφηναριό των κυβερνητικών
κολαούζων το οποίο μέχρι τώρα και η ίδια κατά κόρον εξέτρεφε.
Θα το
αποτολμήσει για να καταδείξει ότι πράγματι εννοεί να επιβάλει την
αξιοκρατία όταν έλθει στην κυβέρνηση ή θα προτιμήσει να μας παίξει
μπαγλαμαδάκι διατεινόμενη το ελληνικότερον των μουσικών ήχων του, σε
σχέση με την αφροεπιληπτική κουλτούρα των ήχων του ταμ-ταμ που
συνεπαίρνει τον (τ)σύριζα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου