Ο κ. Τσίπρας περισσότερο από τους άλλους αποτυχημένους πρωθυπουργούς που προηγήθηκαν και δεν κατάφεραν να βγάλουν τη χώρα από το τέλμα της κοινωνικής και οικονομικής χρεοκοπίας, είναι ο μόνος που δεν μπορεί να εγγυηθεί πολιτική και οικονομική σταθερότητα.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα η οποία προέκυψε από τις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου διαθέτει μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία 5 βουλευτών. Ήτοι, λιγότερους από τους μισούς των 12 βουλευτών με τους οποίους ξεκίνησε η προηγούμενη κυβέρνηση που άντεξε 5-6 μήνες. Στην προηγούμενη Βουλή ξεκίνησε με 162 βουλευτές και στην τωρινή με 155. Αν κρίνουμε από δηλώσεις σαν κι αυτές του κ. Νικολόπουλου που διαμαρτύρεται γιατί δεν υπουργοποιήθηκε, καλό είναι να είναι φειδωλοί στην κυβέρνηση στα περί κυβέρνησης τετραετίας, διότι ο χρόνος μοιάζει περισσότερο εγγύς από ποτέ...
Δεν μπορεί να εγγυηθεί λοιπόν την πολιτική σταθερότητα τόσο λόγω της οριακής πλειοψηφίας όσο και λόγω των ασύμβατων με τα ειωθότα των κοινοτυπιών στα οποία έχει γαλουχηθεί το στελεχιακό του δυναμικό σε σχέση με τους εφαρμοστικούς που θα κληθεί να ψηφίσει.
Πιστεύω πως παρά το δέλεαρ της εξουσίας και τα ιδιοτελή προνόμια της πολιτικής ως επάγγελμα, 5-10 αφελείς που πίστευαν τις αριστερές θολούρες που προπαγάνδιζαν θα προκύψουν λίαν συντόμως.
Ο κ. Τσίπρας δεν μπορεί να εγγυηθεί την οικονομική σταθερότητα γιατί είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός στην υφήλιο (ούτε στη Μαύρη Αφρική δεν συμβαίνουν αυτά) που σε διάστημα 8 μηνών εκφώνησε δυο φορές προγραμματικές δηλώσεις τετραετίας με εντελώς αντίθετο περιεχόμενο και στόχους.
Όταν ο ίδιος πρωθυπουργός μέσα στον ίδιο χρόνο μπορεί να προαναγγέλλει δυο διαφορετικές πολιτικές και το εκλογικό σώμα και η Βουλή να συνεχίζουν να τον παίρνουν στα σοβαρά, ποιος επενδυτής θα ρισκάρει την περιουσία του να επενδύσει σε αυτήν τη χώρα ή ποιος καταθέτης θα ρισκάρει να επιστρέψει το κομπόδεμά του στις τράπεζες;
Ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του διάλεξαν να στρέψουν την προσοχή του κοινού στην ακύρωση της αύξησης του ΦΠΑ στην εκπαίδευση, για να περάσει το υπόλοιπο μνημονιακό φορομπηχτικό πακέτο απαρατήρητο.
Αν είχαν την έγνοια των καθημερινών ανθρώπων για τα παιδιά, θα γνώριζαν πως γι’ αυτό το Νοέμβρη η αναστολή της αύξησης είναι δώρο άδωρον. Τα νοικοκυριά που δεν μπορούσαν να καλύψουν το κόστος πήραν τα παιδιά από τα ιδιωτικά σχολεία και τα φροντιστήρια. Μάλιστα, η λύση που επινόησαν πολλά εξ αυτών είναι να συστήσουν ομάδες 5-6 μαθητών που θα κάνουν μάθημα σε σπίτια, πληρώνοντας τον καθηγητή φυσικά με "μαύρα".
Η άλλη μεγάλη μελλοντική αποτυχία που προανήγγειλε ο πρωθυπουργός ήταν η σύσταση ειδικού δημόσιου φορέα προσέλκυσης επενδύσεων ο οποίος θα έχει την αρμοδιότητα για fast track κινήσεις όπως την έκδοση των απαραίτητων αδειών.
Ο κ. Τσίπρας είπε πως οι διαδικασίες θα προχωρούν είτε με την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος είτε απ' ευθείας από τη Βουλή.
Πόσες φορές έχουμε ακούσει αυτές τις ασυναρτησίες από ανεπάγγελτους κρατικοδίαιτους πολιτικούς τα τελευταία χρόνια;
Ποιο ήταν το αποτέλεσμα;
Στην Ελλάδα για να βοηθηθεί η επιχειρηματικότητα πρέπει να καταργηθούν δημόσιοι φορείς όχι να συσταθούν και άλλοι.
Θα ήμουν ευτυχής αν πίστευα αυτό που πιστεύουν πολλοί. Πως δηλαδή υπάρχει κάποιο κρυφό σχέδιο και πως όλα αυτά που λέγονται, αφορούν το χειρισμό της κοινής γνώμης προκειμένου να αποφευχθούν οι αντιδράσεις που εμποδίζουν την εφαρμογή του.
Η πεποίθηση στην οποία καταλήγω κάθε μέρα όλο και περισσότερο είναι πως δεν υπάρχει κανένα σχέδιο και ούτε καν η στοιχειώδης επάρκεια για να υπάρξει.
Για να αντιληφθούμε ποια θα είναι η τύχη αυτής της χώρας αρκεί μια ματιά στις προγραμματικές που εκφώνησε ο κ. Τσίπρας 8 μήνες νωρίτερα. Κυρίως στο ποιες από τις εξαγγελίες αυτές εφαρμόστηκαν.
Τουτέστιν, δεν υπάρχει σωτηρία ή αλλιώς στραβός πρωθυπουργός στραβό λαό οδήγαγε και αντάμα βρήκαν φως στο λάκκο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου