ΚΟΙΝΩΝΙΑ και ΠΟΛΙΤΙΚΗ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Το χέρι της ανάγκης

Toυ ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΣΟΥΛΗ

Από εκλογές σε εκλογές αλλάζουν συμπεριφορές, συνήθειες και στάσεις.

Πέρα από το περιεχόμενο κάθε φορά της αναμέτρησης, υπάρχει ένα ύφος που τη συνοδεύει. Ένα ύφος που συνδέεται μαζί της, προκύπτει από τις επιλογές και χρωματίζεται από τους πρωταγωνιστές

Αν το ύφος είναι ο άνθρωπος, το ύφος μιας εκλογικής αναμέτρησης γίνεται στοιχείο της εποχής.
Ταυτόχρονα όλα ξεδιπλώνονται σε μια ατμόσφαιρα. Από τις οθόνες, μέχρι το μεγάλο σκηνικό της πόλης. Πρόκειται κάθε φορά για μια «αυθόρμητη» κοινωνική σκηνοθεσία, που αντανακλά την εποχή και τη χαρακτηρίζει. Φέρει μέσα της με αόρατο τρόπο τις συνθήκες και την ανάγκη.
Η πόλη μοιάζει σήμερα να απέχει από την εκλογική αναμέτρηση. Λίγα μόλις χρόνια πριν, ο απόηχος της εκλογικής έντασης την διαπερνούσε, οι αφίσες διεκδικούσαν αλλαγή της όψης της, εκλογικά κέντρα και μεγάφωνα διεκδικούσαν την επιβολή του τελευταίου λόγου.
Αν και μέχρι χθες ο καταγγελτικός και βίαιος πολιτικός λόγος κομπορρημονούσε με ένταση στη Βουλή και στα πέριξ, σήμερα η αναμέτρηση έχει μέσα της μια ηπιότητα, μια αποδοχή των συνθηκών, κάτι σαν υποταγή στο πολιτικά μοιραίο.
Από τους ψευδοαγανακτισμένους της πλατείας φτάσαμε στους συμφιλιωμένους με την ανάγκη. Αυτή η συμφιλίωση έχει πολλές όψεις και μας καλεί σε πολλαπλή ανάγνωση:

 

Είναι ήττα αν δεχθεί κανείς ότι είναι υποχώρηση και παραίτηση.

Είναι νίκη αν διαβάσει τις νέες συμπεριφορές ως εκδήλωση συνειδητοποίησης και άρνηση του τυφλού καταγγελτικού και βίαιου λόγου.
Είναι επόμενο βήμα, ως απόρριψη και αποστροφή μιας επικοινωνίας επιβολής και μιας πολιτικής που διεκδικεί απαντήσεις καθολικής αξίας. 

Το ματωμένο χέρι της ανάγκης ανοίγει το μονοπάτι.