ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Οπαδοί προβλημάτων, εχθροί των λύσεων

Του ΛΕΥΤΕΡΗ ΚΟΥΣΟΥΛΗ

Παρακολουθώντας την παράσταση των πολιτικών αρχηγών αυτές τις μέρες της προεκλογικής εκστρατείας, επιβεβαιώνεται η πρόταση που κατ’ εξοχήν ισχύει τα τελευταία πέντε χρόνια της κρίσης, ότι όλοι οι διεκδικητές της εμπιστοσύνης του λαού είναι οπαδοί των προβλημάτων και εχθροί των λύσεων.

Αυτή είναι η ήττα της πολιτικής που έχει εγκατασταθεί στη χώρα πολλά χρόνια τώρα. Αυτή τη φιλοσοφία της μη δράσης, της άρνησης της δράσης, αποδέχονται και συχνά σε αυτή στρατεύονται και οι πολίτες. Ετσι, προκύπτει μια ατμόσφαιρα πολιτικής δυσκινησίας, όπου μέσα στον φαύλο κύκλο που γεννιέται κερδίζει η στασιμότητα.

Η περιγραφή του κόσμου θα παραμένει πάντα πιο εύκολη από την αλλαγή του. Και η έμφαση στα προβλήματα, με αποσιώπηση των προϋποθέσεων και του κόστους των αναγκαίων λύσεων, θα αποδίδει πάντα καλά εκλογικά αποτελέσματα. Σε αυτή την παγίδα δεν έχουν εγκλωβιστεί απλώς οι πολιτικές ηγεσίες, αλλά έχουν στην πράξη αυτοκαταργηθεί.  

Ο ρόλος της πολιτικής, ο ρόλος των πολιτικών εκφραστών, έχει μέσα του μια οδηγητικότητα, έχει μέσα του την ανάγκη ενός προσανατολισμού, μιας πορείας και, φυσικά, ό,τι η πορεία αυτή συνεπάγεται ως κόστος ή ακόμη και ως οδύνη.
 

Η ήττα της πολιτικής στην Ελλάδα είναι η άρνηση αυτής της αναγκαίας οδηγητικότητας.
 

Ποτέ, ιδιαίτερα όμως στις εποχές της κρίσης, δεν μπορεί να νοηθεί πολιτική δράση χωρίς απέναντι και εναντίον. Στο απέναντι και εναντίον θεμελιώνεται κάθε πολιτική πρόταση. Στο μέτωπο αυτό ηττήθηκαν και οι πολιτικοί εκφραστές της χώρας. Αντί να αναδεχθούν το κόστος της σύγκρουσης, το μόνο που φροντίζουν ακόμη και σήμερα είναι το πώς θα διασώσουν το δικαίωμα στην ανευθυνότητα.  

Και πώς να «απελευθερωθεί» η ευθύνη των πολιτών, όταν αυτοί που έχουν από τη φύση τους τον οδηγητικό ρόλο την έχουν ήδη αρνηθεί;
 

Στο ίδιο αυτό μέτωπο, στον φόβο μπροστά στην ευθύνη που συνεπάγεται η υπεράσπιση των λύσεων, χάνεται και η εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη είναι μια γέφυρα σχέσης. Και στην πολιτική, η εμπιστοσύνη είναι η γέφυρα για μια επόμενη φάση. Και όταν χρειάζεται, όπως σήμερα, η εμπιστοσύνη είναι η μόνη γέφυρα προς μια νέα εποχή.
 

Στο ίδιο αυτό μέτωπο της άρνησης της ευθύνης και της διάρρηξης της εμπιστοσύνης, που διαποτίζει το κοινωνικό σώμα και διαχέεται από την κορυφή ώς τη βάση, έχει μέχρι σήμερα χαθεί και χάνεται η δυνατότητα κάθε συνεννόησης. Η πολιτική συνεννόηση που είναι σήμερα όσο ποτέ αναγκαία για να υπάρξει προσανατολισμός και πορεία, προϋποθέτει την ευθύνη και απαιτεί την εμπιστοσύνη.

 Οι οπαδοί των προβλημάτων και οι εχθροί των λύσεων, έχουν ώς σήμερα, με τη συνυπογραφή των πολιτών, εργασθεί συστηματικά για να ανατινάξουν και ευθύνη και εμπιστοσύνη.

Στο αδιέξοδο αυτό της χώρας, που με βραδύτητα συνειδητοποιείται, μόνο στην κάλπη μπορεί να δοθεί μια απάντηση. Και αυτό που οι οπαδοί των προβλημάτων και οι εχθροί των λύσεων ανεμίζουν ως πολιτική φιλοσοφία, μόνο οι πολίτες με τη δική τους ευθύνη μπορούν να διαγράψουν.  

Και όσο οι παραδοσιακοί πολιτικοί εκφραστές αρνούνται τις γέφυρες της ευθύνης και της εμπιστοσύνης, καλό θα ήταν να τους σπρώξουμε από την όχθη στο ορμητικό ρεύμα της ανάγκης. Και τότε, μπορεί να γίνουν οπαδοί των λύσεων.