ΚΟΙΝΩΝΙΑ στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Σενάρια...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του ΚΩΣΤΑ ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ

 

Σενάριο πρώτο: Σε μια πολυκατοικία με σαράντα διαμερίσματα, όπου κατοικούν διακόσιοι άνθρωποι, γυναίκες, άντρες, παιδιά, γέροντες, άνεργοι, επιστήμονες και αλλοδαποί, κάποιοι απ' αυτούς κάτοικοι δύο διαμερισμάτων έχουν διαφορές με το διαχειριστή και ως εκ τούτου καταλαμβάνουν το οίκημα, εμποδίζοντας τους ενοίκους είτε να βγουν από τα διαμερίσματά τους ή, όσοι έτυχε να βρίσκονται έξω κατά τη στιγμή της κατάληψης, να απαγορεύεται από τους καταληψίες να μπουν, με αποτέλεσμα όσοι επιθυμούσαν να πάνε στη δουλειά τους ή, βρε αδερφέ, περίπατο ή τα παιδιά σχολείο να μην μπορούν, και όσοι βρίσκονταν απ' έξω να μην μπορούν να βρουν ένα πιάτο φαΐ ή ένα κρεβάτι στο σπίτι τους! Πώς σας φαίνεται η ιδέα;

 

Σενάριο δεύτερο: Πώς σας φαίνεται, όταν συμβαίνει, η κατάληψη εν πτήσει ενός αεροπλάνου της γραμμής; Εστω κι αν ο σκοπός του καταληψία είναι κατανοητός από την αλληλεγγύη μας, έστω κι αν συμμεριζόμαστε τα αιτήματά του. Σκεφτόμαστε πως ο σκοπός που επιδιώκει δεν μπορεί να βάζει σε κίνδυνο τη δική μας ασφάλεια ούτε μπορεί και πρέπει να καθυστερεί τους σκοπούς του δικού μας ταξιδιού. 

Σενάριο τρίτο: Πώς θα αντιδρούσαμε αν είχαμε μεταβεί στην Επίδαυρο για να παρακολουθήσουμε μία παράσταση διατρέχοντας μία διαδρομή 200 χιλιομέτρων και δύο ή τρεις θεατές ή ηθοποιοί ή φύλακες αρχαιοτήτων έκαναν κατάληψη του θεάτρου λίγο πριν την έναρξη και απαγόρευαν την παράσταση και επίσης την αναχώρηση των θεατών μπλοκάροντας τις εξόδους;

Επισημαίνω πως πιθανότατα να συμφωνούσαμε με τα αιτήματα των καταληψιών.

Γιατί η αντίδρασή μας στην κατάληψη της πολυκατοικίας, του αεροπλάνου, της παράστασης θα είναι διαφορετική από την κατάληψη ενός σχολείου ή ενός δημόσιου άλλου καταστήματος;