της Ρίτας Ζαχαριάδου
Την ώρα που η διεθνής αγορά κλωστοϋφαντουργίας ανακάμπτει, η ελληνική βιομηχανία πωλεί έναντι πινακίου φακής τον βιομηχανικό εξοπλισμό παραγωγικών μονάδων στις Τουρκία, Πακιστάν και Ινδία για την αποπληρωμή χρεών και την καταβολή μισθοδοσίας.
Η ελληνική κλωστοϋφαντουργία, ο άλλοτε μεγαλύτερος παραγωγός και προμηθευτής διεθνών brands όπως οι Benetton, Adidas, Nike, Levis, σήμερα αδυνατεί να εξυπηρετήσει ακόμη και τις ανάγκες του ελληνικού στρατού και εισάγει έτοιμα ενδύματα από την Κίνα.
Ως η χειρότερη μεταπολεμικά χαρακτηρίστηκε η περυσινή χρονιά για την εγχώρια κλωστοϋφαντουργία σύμφωνα με τα στοιχεία του Συνδέσμου των βιομηχάνων του κλάδου (ΣΕΒΚ). Η αναλογία των ξένων κεφαλαίων προς τα συνολικά κεφάλαια ανήλθε στο 72%. Οι εισηγμένες του κλάδου, όπως οι Βαρβαρέσσος, Ελληνική Υφαντουργία, Ελφίκο, και Φιερατέξ, παρά τα ζημιογόνα αποτελέσματα πρώτου εξαμήνου, δείχνουν να περιορίζουν τις ζημιές χάρη σε ένα πρόγραμμα εξωστρέφειας. Σήμερα ο κλάδος απασχολεί 85.000 άτομα και εξάγει το 30% της παραγωγής. Αδυνατεί να σταθεί με αξιώσεις στη διεθνή αγορά, καθώς οι ελληνικές εταιρείες έχουν πολύ υψηλό εργασιακό κόστος. Το οποίο ξεπερνά ακόμη και αυτό της Μ. Βρετανίας κατά 14%, της Πορτογαλίας κατά 113% και της Βουλγαρίας κατά 1%, σύμφωνα με στοιχεία της Werner International.
Τα σημάδια ανάκαμψης του κλάδου είναι εμφανή από το πρώτο τρίμηνο του 2010 σύμφωνα με στοιχεία και της Textile World. Οι χώρες της Ε.Ε. παρουσίασαν τζίρο αυξημένο κατά 4,88% ενώ οι τιμές της πρώτης ύλης φέτος αφήνουν επιπλέον περιθώριο κέρδους 55 σεντς στις μονάδες μεταποίησης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι αγορές θα επανέλθουν στα προ της απελευθέρωσης μεγέθη. Σε σύνολο 234 χιλ. ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, η άνοδος των εξαγωγών κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες αναδεικνύει την τάση ανάκαμψης και το σταδιακό περιορισμό των εισαγωγών σε υφάσματα και είδη ένδυσης.
Εντούτοις οι χώρες-παραγωγοί έχουν περιθώρια να επιβιώσουν στο διεθνή ανταγωνισμό όπως δείχνουν οι οικονομικές αναλύσεις. Σε χώρες όπως οι Κίνα, Ινδία, Πακιστάν, έχει πλέον αυξηθεί η ζήτηση στην εσωτερική αγορά, με αποτέλεσμα να καθυστερούν οι παραδόσεις προς τρίτες χώρες. Παράλληλα οι αγορές της Ευρώπης και της Αμερικής δείχνουν στροφή σε πιο ποιοτικά προϊόντα προστιθέμενης αξίας.
Η απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου από το 2002 και η τελωνειακή σύνδεση της Τουρκίας με την Ε.Ε., το ενισχυμένο ευρώ έναντι του δολαρίου, και το υψηλό εργατικό κόστος έθεσαν τα τελευταία χρόνια την ελληνική όπως και την ευρωπαϊκή παραγωγή σε ασφυκτικό κλοιό. Η γειτονική Τουρκία, από τις μεγαλύτερες παραγωγούς στο χώρο της κλωστοϋφαντουργίας, διεκδικεί σήμερα πρωταγωνιστικό ρόλο στην παραγωγή προϊόντων κλωστής. Μία δεύτερη ευκαιρία αναζητούν πλέον οι ελληνικές επιχειρήσεις κλωστοϋφαντουργίας ώστε να ανακάμψουν.
Μόλις 35 έχουν κέρδη
ΟΙ 65 μεγαλύτερες επιχειρήσεις του κλάδου, που πραγματοποιούν πωλήσεις άνω των 3 εκατ. ευρώ, έχουν συνολικές πωλήσεις 691 εκατ. ευρώ. Απ’ αυτές μόλις 35 ήταν πέρυσι κερδοφόρες. Οι καθαρές ζημιές ξεπέρασαν τα 114 εκατ. ευρώ. Το πεντάμηνο Ιαν.-Μαΐου 2010 η παραγωγή μειώθηκε κατά 19%. Αναλόγως οι εξαγωγές κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων και ειδών ένδυσης μειώθηκαν κατά 15% και 19% αντίστοιχα.
Το πράσινο σκουλήκι που «κατάπιε» τις αυξήσεις στο βαμβάκι
«ΔΩΡΟΝ ΑΔΩΡΟΝ» καθίσταται για τους Έλληνες παραγωγούς βάμβακος το ράλι στις διεθνείς τιμές του προϊόντος, λόγω των μεγάλων ζημιών που έχει προκαλέσει στην καλλιέργεια η προσβολή από το πράσινο σκουλήκι.
Έτσι ενώ η τιμή παραγωγού στο σύσπορο θα φτάσει σε επίπεδα που ελάχιστες φορές έπιασε το προϊόν στο παρελθόν -και αυτές ανάγονται στη δεκαετία του ‘90- η φετινή εκκοκκιστική περίοδος θα είναι τελικά η καλύτερη των τελευταίων ετών μόνο για εκείνους που μπόρεσαν να καταπολεμήσουν έγκαιρα τον ύπουλο εχθρό.
Ήδη στο Λίβερπουλ η τιμή του βαμβακιού ξεπέρασε το ένα δολάριο (1,02 σεντς η λίμπρα), ενώ στο παλαιότερο χρηματιστήριο εμπορευμάτων του κόσμου, αυτό του Σικάγου, οι τιμές έχουν φτάσει τα 94 σεντς η λίμπρα.
Σημειώνεται ότι τιμή πλησίον του ενός δολαρίου στο εκκοκκισμένο βαμβάκι μεταφράζεται σε 1,78 ευρώ το κιλό, πράγμα που σημαίνει πως αντιστοιχεί σε μια τιμή για το σύσπορο κοντά στα 55 λεπτά το κιλό, όταν πέρυσι βρισκόταν περίπου στο μισό.
Συγκεκριμένα η ζημιά από το πράσινο σκουλήκι είναι σημαντική και φαίνεται πως θα είναι μεγαλύτερη στη Β. Ελλάδα και ιδιαίτερα στην περιοχή των Σερρών, όπου υπάρχουν χωράφια τα οποία δεν έχουν ακόμα καρπούς («καρύδια»). Στην περιοχή της Θεσσαλίας η εκτίμηση είναι πως συνολικά η ζημιά στις καλλιέργειες θα είναι περίπου στο 30% με 35%, δηλαδή πρακτικά για τα 1,5 εκατομμύρια στρέμματα που καλλιεργήθηκαν θα έχουμε απώλεια της τάξεως των 130.00 τόνων, γεγονός που συνεπάγεται απώλεια για την τοπική οικονομία της τάξεως των 60 εκατομμυρίων ευρώ με βάση τα τρέχοντα επίπεδα τιμών του σύσπορου.
Με δεδομένες τις εκτεταμένες καταστροφές στον Θεσσαλικό Κάμπο αλλά και στους νομούς Πέλλας και Κομοτηνής, φορείς αγροτών επισημαίνουν τον κίνδυνο να χαθεί και η συνδεδεμένη ενίσχυση στο βαμβάκι, αφού χιλιάδες αγρότες δεν θα πάρουν τα 200 κιλά ανά στρέμμα, που είναι το κατώτατο πλαφόν.
πηγη ΙΣΟΤΙΜΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου