ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ
Η τύχη πάει συνήθως σετάκι με την γκαντεμιά. Ολα γυρίζουν, ό,τι ανεβαίνει μετά κατεβαίνει... και τα συναφή. (Ενα το κρατούμενο). Και παρά τις λαϊκές προλήψεις που θεωρούν κάποιες μέρες γρουσούζικες, όταν είναι να σου κάτσει το κακό (ή το καλό) οι μέρες δεν παίζουν απολύτως κανέναν ρόλο. (Κρατούμενο νούμερο δύο). Λαμβάνοντας τα παραπάνω υπόψη ας δούμε παρέα μερικές ιστορίες ανθρώπων που είναι επιβεβαιωμένα τυχεράκηδες, αλλά παράλληλα και απίστευτα γκαντέμηδες! Ο ορισμός τού «τυχεροί μέσα στην ατυχία τους»...
Frane Selak - ο άνθρωπος που ξεγέλασε τον θάνατο (πολλές φορές!): Δάσκαλος μουσικής, γεννημένος το 1929 στην Κροατία. Είδε τον χάρο με τα μάτια του κάμποσες φορές, αλλά τον ξεγέλασε όλες!
Τον Γενάρη του 1962 εκτροχιάστηκε το τρένο στο οποίο επέβαινε και κατέληξε σε παγωμένο ποτάμι. Ο Σέλακ σώθηκε με εκδορές, αλλά 17 επιβάτες σκοτώθηκαν στο δυστύχημα.
Εναν χρόνο μετά ταξίδευε με αεροπλάνο, όταν η πόρτα εκτινάχτηκε, ο Σέλακ κατέληξε στον αέρα αλλά σαν από θαύμα έπεσε πάνω σε ένα βουνό σανό. Δεν συνέβη το ίδιο και με τους 19 άλλους επιβάτες που σκοτώθηκαν.
Το 1966 το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε έπεσε (μαντεύετε πού) σε παγωμένο ποτάμι. Τέσσερα άτομα σκοτώθηκαν, ο Σέλακ πάλι όχι.
Το 1970 τράκαρε, αλλά κατόρθωσε να βγει αλώβητος από το αυτοκίνητό του που δευτερόλεπτα αργότερα τυλίχτηκε στις φλόγες.
Το 1995 τον χτύπησε λεωφορείο και τη γλίτωσε με μικροτραύματα. Και αυτές είναι μόνο μερικές από τις κακο-(καλο-)τυχίες του.
Τελικά το 2003 ο τυχερός γκαντέμης κέρδισε 1.000.000 δολάρια στο Λότο και δήλωσε: «Το ήξερα ότι ο Θεός με προσέχει όλα αυτά τα χρόνια» προσθέτοντας: «Μπορεί κάποιος να πει ότι είμαι ο πιο άτυχος άνθρωπος στον κόσμο. Μπορεί να πει και ότι είμαι ο πιο τυχερός. Προτιμώ το δεύτερο». Πάντως όταν του ζητήθηκε να ταξιδέψει και πάλι με αεροπλάνο στην Αυστραλία για να κάνει ένα διαφημιστικό, αρνήθηκε. Με το δικαιολογητικό ότι δεν θέλει να «προκαλεί την τύχη του».
Major Summerford - ο κεραυνομαγνήτης!: Κατά τη διάρκεια βόλτας που έκανε το 1918 με το άλογό του σε μια πεδιάδα, ο Μέιτζορ χτυπήθηκε από κεραυνό και έμεινε παράλυτος από τη μέση και κάτω. Λίγα χρόνια μετά μετακόμισε στο Βανκούβερ, αλλά οι κεραυνοί τον είχαν πάρει στο κατόπι. Το 1924, ενώ ψάρευε δίπλα σε κάποιο ποτάμι, τον ξαναχτύπησε κεραυνός αφήνοντάς τον τελείως παράλυτο από τη δεξιά του πλευρά. Λίγα χρόνια αργότερα, και πάνω που είχε σχεδόν αναρρώσει από το δεύτερο χτύπημα, ο Μέιτζορ έκανε τη βολτούλα του σε κάποιο πάρκο. Εκεί τον ξαναχτύπησε κεραυνός που τον άφησε τελείως παράλυτο. Ηταν το 1930. Ο Μέιτζορ πέθανε δύο χρόνια αργότερα. Ούτε και νεκρό όμως τον άφησαν σε ησυχία οι κεραυνοί: τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατό του, ένας κεραυνός χτύπησε το νεκροταφείο όπου ο Μέιτζορ ήταν θαμμένος και σμπαραλιάστηκε μία και μόνον ταφόπετρα. Υποψιάζεστε ποιανού ήταν έτσι;
Henry Ziegland - μια σφαίρα με το όνομά του: Το 1883 ο Χένρι χώρισε με την αρραβωνιαστικιά του και εκείνη από τον καημό της αυτοκτόνησε. Ο αδελφός της βρήκε τον Χένρι στην αυλή του σπιτιού του και τον πυροβόλησε για να εκδικηθεί για το κακό που τους έκανε. Νομίζοντας ότι είχε σκοτώσει τον Χένρι, ο αδελφός της κοπέλας έστρεψε το όπλο στον εαυτό του και αυτοκτόνησε. Η σφαίρα όμως βρήκε επιδερμικά το πρόσωπο του Χένρι και καρφώθηκε σε ένα δέντρο της αυλής. Πολλά χρόνια αργότερα ο Χένρι αποφάσισε να ξεφορτωθεί το τεράστιο δέντρο και για να μην χρονοτριβεί άνοιξε τρύπες και έβαλε δυναμίτιδα στον κορμό. Από την έκρηξη η σφηνωμένη σφαίρα εκτινάχτηκε κατευθείαν πάνω στον Χένρι. Και τον σκότωσε με κάμποσα χρόνια καθυστέρηση...
Elizabeth Hodges - ο μοναδικός άνθρωπος που χτυπήθηκε από ...μετεωρίτη!: Στις 30 Νοεμβρίου του 1954 και ενώ η Ελίζαμπεθ έπαιρνε τον μεσημεριανό της υπνάκο στον καναπέ του σαλονιού της, ένα ιπτάμενο αντικείμενο που έπεφτε με απίστευτη ταχύτητα από τον ουρανό διαπέρασε τη σκεπή του σπιτιού της στην Αλαμπάμα των ΗΠΑ, και τη χτύπησε με δύναμη στο πόδι και το χέρι. Ηταν ένας μετεωρίτης, βάρους 4 κιλών! Η Ελίζαμπεθ (που αν ο μετεωρίτης την είχε χτυπήσει στο κεφάλι θα ήταν από τότε μακαρίτισσα) τελικά δώρισε το ιπτάμενο διαστημικό κοτρόνι στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Αλαμπάμα και σήμερα εκτίθεται στο Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα.
Για περισσότερους τυχερούς γκαντέμηδες, δείτε και τα:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου