Ετσι και τον πάρει χαμπάρι ο Θανάσης ο Πλέυρης, ούτε ψύλλος στον κόρφο του Εντι Μέρφι #μπατσος pic.twitter.com/JKzn2SdRzv
— Manos Voularinos (@ManosVoularinos) August 20, 2024
Ωραίος ο κ. Θάνος Πλεύρης! Ανακοίνωσε ότι «θα αναλάβω πρωτοβουλία (…) ώστε πλέον ο όρος “μπάτσος” απευθείας να κινεί αυτόφωρο ποινικό αδίκημα, να μη χρειάζεται κανένας να κάνει μηνυτήρια αναφορά» (ΣΚΑΪ, 20.8.2024).
Μόνο να τον παρακαλέσουμε να συμπεριλάβει στην τροπολογία μία ακόμη παράγραφο, για να ποινικοποιηθούν και οι λέξεις «αλήτης» και «ρουφιάνος». Και αυτό διότι διάφορα χαζά, εκτός από το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», φωνάζουν στις διαδηλώσεις και «αλήτες ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι».
Υπάρχουν δύο εξηγήσεις για τη λογοκριτική αντίδραση του πρώην υπουργού, στις αήθειες που εκτόξευσε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Νίκος Παππάς κατά ενός πολίτη, ο οποίος έτυχε να είναι αστυνομικός· ό,τι κι αν είχε πει στο παρελθόν ο τελευταίος.
Η πρώτη εξήγηση είναι αυτό που τραγούδησε κάποτε ο Διονύσης Σαββόπουλος: «Στα ρεζιλίκια μας τοκίζοντας ποτέ κανείς δεν χάνει». Το σώμα των αστυνομικών είναι πολυπληθές –αναλογικώς το μεγαλύτερο στην Ευρώπη– κι επομένως χιλιάδες πιθανώς να τον θυμηθούν όταν σταυρώσουν τα ψηφοδέλτιό τους στις επόμενες εκλογές.
Η δεύτερη εξήγηση είναι ακόμη χειρότερη. Μπορεί να το πιστεύει, μπορεί να είναι από εκείνους τους πολιτικούς που έχουν μια απαγόρευση για κάθε πρόβλημα, ακόμη και την απαγόρευση λέξεων· έστω χυδαίων, έστω υβριστικών.
Φανταζόμαστε ότι ο κ. Πλεύρης εναντιώνεται στο «κίνημα woke», που ποινικοποίησε ένα σκασμό λέξεις, υπό τον μανδύα της απαγόρευσης του ρατσιστικού λόγου. Αναρωτιόμασταν παλιότερα αν «καταπολεμώνται ο ρατσισμός, η μισαλλοδοξία, ο σεξισμός κ.λπ. με την αποσιώπηση της δημόσιας έκφρασής τους, υπό την απειλή της άσκησης νόμιμης βίας;
Ή μήπως ισχύει αυτό που, κατ’ αντιστοιχίαν, είπε ο μεγάλος Αμερικανός νομικός Robert G. Ingersoll «το αδίκημα που ονομάζεται βλασφημία εφευρέθηκε από τους παπάδες, για να υποστηρίξει δόγματα που δεν μπορούν να φροντίσουν τον εαυτό τους»;
Χρειάζεται, λοιπόν, ο αντιρατσισμός τα δεκανίκια του κράτους για να υποστηριχτεί ή οι αντιρατσιστικές νομοθεσίες είναι μια βολική κρεμάστρα για ένα πραγματικό πρόβλημα, το οποίο έπρεπε μόνη της η κοινωνία των πολιτών να αντιμετωπίσει;» («Κρατικοποίηση του αντιρατσισμού», 12.5.2017).
Το αυτό ισχύει και για τη λέξη «μπάτσος», παρόλο που…
η εκφορά της δεν είναι «ρατσιστική συμπεριφορά», κατά πως γράφει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αστυνομικών Υπαλλήλων (18.8. 2024).
Προφανώς η ΠΟΑΣΥ θεωρεί ότι «τώρα που βρήκανε παπά ας θάψουν πέντε-έξι» λέξεις. Και όταν λέμε παπά, δεν εννοούμε τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τους λογοκριτικούς αντιρατσιστικούς νόμους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου