Του ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ
Μας ενθουσιάζουν οι «έκτακτες καταστάσεις». Φουντώνει ο δημοσιογραφικός λυρισμός. «Είδαμε άσπρη μέρα». «Στα λευκά η Ελλάδα απ’ άκρη σ’ άκρη». «Νιφάδες πεταλούδες», «νιφάδες σαν καρύδι». Η καθημερινότητα καταπιέζει τον ποιητή που κρύβουμε μέσα μας. Οι έκτακτες καταστάσεις τον απελευθερώνουν. «Τι ζούμε!». Κι ό,τι ζούμε δεν το έχουμε ξαναζήσει ποτέ.
Θυμάμαι εκείνο το τραγούδι «Μπήκε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα ’χει χάσει». Λες και δεν έρχεται κάθε χρόνο ο χειμώνας. Κι όσο φουντώνει ο λυρισμός τόσο ξεχειλίζει ο θυμός μας. Ψάχνουμε κάποιον να καταγγείλουμε.
Ο αριστερός λυρισμός τρέχει να προλάβει. «Η κυβέρνηση έκανε αυτό που ξέρει να κάνει, να κλείνει». Το χιούμορ αναφέρεται στον προληπτικό αποκλεισμό της Εθνικής Οδού. Η απόφαση της πολιτικής προστασίας μάς στέρησε τις ωραίες εικόνες από τις «διπλωμένες νταλίκες», τους αποκλεισμένους οδηγούς, τη βενζίνη που τελειώνει και μαζί της και ο κλιματισμός. Τις καταγγελίες των αποκλεισμένων στην Εθνική Οδό.
Για να αντιμετωπισθεί το στερητικό σύνδρομο αναμένεται επίσημη καταγγελία της αξιωματικής αντιπολίτευσης: η κυβέρνηση έκοψε την Ελλάδα στα δύο. Οπως κάποτε οι αγρότες στον κόμβο της Βιοκαρπέτ, τις Θερμοπύλες της δικής μας ιστορίας. Φίλος με πληροφόρησε ότι ο κόμβος καταργείται. Ελπίζω να προνοήσουν για κάποιο μνημείο, ένα τρακτέρ, μια ψησταριά, κάτι που να μας θυμίζει πως ο τόπος είναι ιστορικός. «Ο,τι δεν κατάφεραν ο Τσιόδρας και ο Χαρδαλιάς, το κατάφερε ο χιονιάς» – α ρε Καρανίκα, τι ιδέες σού δίνω.
Η αλήθεια είναι ότι αν βρισκόμουν στη θέση όσων δεν έχουν ηλεκτρικό από προχθές δεν θα είχα διάθεση για σαρκασμό. Θα καταριόμουν τα πεύκα, τα σύρματα, τη ΔΕΗ, τον ΔΕΔΔΗΕ, τoν ΑΔΜΗΕ και όποιο άλλο αρκτικόλεξο κυκλοφορεί ελεύθερο ανάμεσά μας. Την κυβέρνηση και όλο το σύστημα μαζί.
Για ποιο σύστημα μιλάτε;
Το σύστημα παρ’ ημίν είναι αντισυστημικό. Οπως και ο πρίγκηψ Γεώργιος του Αντρέα είχε δηλώσει αντιεξουσιαστής στην εξουσία. Ακουσα από κάποιον αρμόδιο πως είχε αρχίσει το έργο της «υπογειοποίησης» των καλωδίων, όμως ήρθαν τα μνημόνια και σταμάτησε. Υποθέτω πως κάποιοι επιτήδειοι θα αντάλλαξαν την αξία των μισθών τους με το κόστος του έργου.
Γιατί την είπαν «Μήδεια» τη χιονόπτωση; Γιατί της έδωσαν το όνομα της απατημένης παιδοκτόνου; Προς τι ο σεξισμός;
Ας τη βάφτιζαν Αλάριχο ή Τζένκις Χαν. Δεν γνωρίζετε ότι στην τραγωδία αυτή χρωστάει ο Ευριπίδης την κατηγορία του μισογυνισμού; Γιατί δεν αντιδράτε κυρίες μου;
Στις επόμενες ημέρες...
όταν θα φουντώσουν οι καταγγελίες για την κυβέρνηση που έφερε τον χιονιά για να μας κλείσει μέσα, δεν θα πρέπει να χάσετε την ευκαιρία. Οχι στη «Μήδεια», όχι στις μάσκες, όχι στον κορωνοϊό, όχι στον σεξισμό, όχι στη δεξιά, όχι στον φιλελευθερισμό, ναι στον εξηλεκτρισμό και στα κολχόζ, ναι στον σοσιαλισμό. Ιδέες ρίχνω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου