Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Αν καταλαμβάνουμε την πρώτη θέση σε ό,τι αφορά την πεποίθηση ότι η πίστη στον Θεό ταυτίζεται με την ηθική και είμαστε πρώτοι στον δυτικό κόσμο σε ό,τι αφορά τη σημασία που έχει η θρησκεία στη ζωή μας, γιατί αρνούμαστε να πειθαρχήσουμε στις σαφείς οδηγίες για τον περιορισμό της πανδημίας;
Η παγκόσμια έρευνα σε 34 χώρες με τη συμμετοχή 38.426 πολιτών, που δημοσιεύθηκε στην «Κ» (26/7), ανέδειξε την Ελλάδα επικεφαλής σε θέματα θρησκευτικής πίστης ανάμεσα στις ανεπτυγμένες οικονομίες, με ποσοστά που κυμαίνονται από 53% έως 82%, ανάλογα με το ερώτημα. Πώς όμως αυτό το αυξημένο αίσθημα ανάγκης να αναγνωρίσουμε το ανεξερεύνητο προκαλεί από την άλλη μια διαρκή σύγκρουση με το αυτονόητο;
Εναποθέτουμε στη σφαίρα του «θαύματος» τα ζητήματα υγείας;
Κι έτσι, και γαμήλια γλέντια εξακολουθούν να διοργανώνονται, όπως το πρόσφατο στη Θεσσαλονίκη με απολογισμό τουλάχιστον 11 κρούσματα, και θρηνούμε για την απαγόρευση των πανηγυριών, και πάρτι σε πολυτελείς κατοικίες της Μυκόνου ανακαλύπτουν συνεχώς οι Αρχές, εξαναγκάζοντας έναν ολόκληρο μηχανισμό να ασχολείται με την άρνηση ορισμένων να αντιληφθούν την πραγματικότητα που μας περιβάλλει. Και βέβαια υπάρχει το περιστατικό με την πιστή που αποβλήθηκε από την εκκλησία γιατί ο ιερέας ενοχλήθηκε με τη μάσκα της!
Το εύρημα της έρευνας έχει πολλές όψεις και αναγνώσεις.
Η πίστη μπορεί να ποικίλλει από άτομο σε άτομο. Το ίδιο και ο κορωνοϊός. Μόνο που...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου