ΕΘΝΙΚΟΙ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΕΣ - ΣΥΡΙΖΟΛΑΜΟΓΙΑΡΑΔΙΚΟ: Βλακογενιά με πέταλα

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Πείτε ότι σας περισσεύουν τρία εκατομμύρια ευρώ και αποφασίζετε να βοηθήσετε με αυτά την κυβέρνηση της χώρας, στην οποία βρίσκεται η έδρα των επιχειρήσεών σας. 

Επειδή, όσα και αν έχετε, τρία εκατομμύρια δεν είναι στραγάλια, προτού τα δώσετε δεν θα βεβαιωνόσασταν με κάποιον τρόπο ότι ο ευεργετούμενος από την εξυπηρέτηση γνωρίζει ότι τα δίνετε εσείς και όχι κάποιος άλλος; 

Αυτό λέει η κοινή λογική: τα δίνεις, αφού μπορείς και θέλεις να τα δώσεις, αλλά φροντίζεις να γνωρίζει ο παραλήπτης ποιος τα δίνει. Διότι τα προσφέρεις ως εξυπηρέτηση και οι εξυπηρετήσεις αυτού του είδους και αυτού του ύψους δεν γίνονται ανωνύμως από φιλανθρωπία, αλλά για την υποχρέωση που γεννάει η ευεργεσία στον ευεργετούμενο. Σωστά; 

Επομένως, αν ευσταθούν οι ισχυρισμοί Καλογρίτσα, στη μήνυσή του κατά της εταιρείας των αδελφών Χούρι εκ Λιβάνου, δεν υπάρχει περίπτωση να μην το γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας.

Διαφωνεί, ωστόσο, ο κομμουνιστής –στις ιδέες, όχι στην τσέπη, ούτε στο ντύσιμο, ούτε στα αυτοκίνητα– Γεώργιος Κατρούγκαλος, για τον οποίο η κοινή λογική (sic) λέει ότι «αν η τότε κυβέρνηση ήθελε να φτιάξει τον Καλογρίτσα καναλάρχη, θα είχε γίνει». Υπονοεί, δηλαδή, ότι, αφού δεν έγινε αυτό, η κυβέρνηση δεν το ήθελε. 

Εδώ γελάμε, διότι πόσα πράγματα ήθελε εκείνη η κυβέρνηση τα οποία ποτέ δεν έγιναν; Δεν ήθελε, λ.χ., τη διαγραφή του «επαχθούς, απεχθούς και επονείδιστου» δημοσίου χρέους; Γιατί δεν έγινε, αφού η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ το ήθελε τόσο;
 
Το επιχείρημα του σοφού Κατρούγκαλου δεν είναι παρά μία εκδοχή του συνωμοσιολογικού τρόπου σκέψης: τα «σκοτεινά κέντρα» κάνουν πάντα αυτό που θέλουν και, άρα, για να μην έγινε κάτι, σημαίνει ότι τα «σκοτεινά κέντρα» δεν το ήθελαν. Με μόνη τη διαφορά ότι υποκαθιστά τα «σκοτεινά κέντρα» του θρύλου με την κυβέρνηση στην οποία μετείχε.  

Δεν είναι κοινή λογική αυτό που προσφέρει ο Κατρούγκαλος. Είναι ο βολονταρισμός της πλάκας, τον οποίο η Αριστερά ανήγαγε σε θρησκεία.

Παρακολουθώντας το κουβάρι των σκανδάλων της «πρώτης φοράς Αριστερά» καθώς ξετυλίγεται, μένω κατάπληκτος με την προχειρότητα, την τσαπατσουλιά και την ελαφρότητα της παρέας, την οποία ο ποιητής (στον ελεύθερο χρόνο του) Στέλιος Παππάς, πατέρας του Νίκου Παππά, ύμνησε ποιητική αδεία ως «δρακογενιά». 

Ποια δρακογενιά και μπούρδες; 

Αυτή η παρέα είναι...

 η βλακογενιά (με πέταλα και περικεφαλαία) και το απέδειξε με τα έργα της.