"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΣΥΡΙΖΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Το είδος και η σχολή

Του ΠΕΡΙΚΛΗ ΔΗΜΗΤΡΟΛΟΠΟΥΛΟΥ

Πώς να σχολιάσει κανείς ένα πόθεν έσχες τίγκα στα διαμερίσματα και τρία καρότσια σουπερ μάρκεττίγκα στα ψώνια;  


Δεν χρειάζεται να σπάσει το κεφάλι του. Αρκεί να διαβάσει τον Αλέξη Τσίπρα. «Φροντίζουμε πάντα με επιμονή» είπε στην «Αυγή» ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ «η εικόνα του καθενός από εμάς, είτε αφορά σε οικονομικά ζητήματα είτε σε διαπροσωπικές σχέσεις, είτε, βέβαια, σε πολιτικές απόψεις, να είναι μια εικόνα καθαρότητας, διαφάνειας και αφοσίωσης στα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας».
 

Αν ο πρώτος πληθυντικός θα μπορούσε να μπερδέψει, το παραινετικό ύφος δεν αφήνει καμία αμφιβολία: ο Αλέξης Τσίπρας απευθύνεται σε αυτούς που θα μπορούσαν να περιγραφούν ως «δικοί του». Στα στελέχη του κόμματος. Στους βουλευτές του κόμματος. Στους ευρωβουλευτές του κόμματος. Στον Δημήτρη Παπαδημούλη του κόμματος. Σε ένα κομματικό είδος που, αν και μονοπρόσωπο, έχει δημιουργήσει μια διακριτή σχολή. Υπάρχουν, ας πούμε, τα tweet και υπάρχουν και τα tweet Παπαδημούλη. Ο ανθρωπισμός και ο ανθρωπισμός Παπαδημούλη. Το χιούμορ και το χιούμορ Παπαδημούλη.

Δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει κανείς πως ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου προσέφερε σε πυκνό χρόνο άφθονα δείγματα. Οκτώ διαμερίσματα μέσα σε έναν χρόνο, ναι. Αλλά «τρία από αυτά φιλοξενούν πρόσφυγες», εξήγησε ο ίδιος στον ραδιοσταθμό Στο Κόκκινο. Αυτός είναι ο ιδιότυπος ανθρωπισμός. Ο Παπαδημούλης φιλοξενεί στα διαμερίσματά του, αλλά δεν φιλοξενεί ακριβώς. Οι φιλοξενούμενοι πληρώνουν ενοίκιο, αλλά δεν πληρώνουν ακριβώς. Το ενοίκιο καταβάλλεται από ΜΚΟ «στο πλαίσιο του προγράμματος ΕΣΤΙΑ». Και αφού «οι μισθώσεις συνεχίζονται και με την κυβέρνηση της ΝΔ», πού είναι το σκάνδαλο;  


Στη φιλοξενία που δεν είναι φιλοξενία; 


Στο νοίκι που μπαίνει στην ώρα του; 


Στον παπαδημούλειο ανθρωπισμό που στο παπαδημούλειο σύμπαν θολώνει ακόμη περισσότερο από το παπαδημούλειο χιούμορ; 


«Αυτοί δεν μας έλεγαν "αν θέλετε πρόσφυγες, να τους πάρετε στα σπίτια σας;"». Ε, τους πήρε στο σπίτι του, αλλά όχι ακριβώς στο σπίτι του. Τους πήρε στα σπίτια που νοικιάζει επιδοτούμενα.

Αν ο Δημήτρης Παπαδημούλης επιτηδεύτηκε με τέτοια κτηματομεσιτική φόρα στο real estate είναι επειδή επιτηδεύεται στην Ευρωβουλή όχι μόνο ως ευρωβουλευτής αλλά και ως τουιτεράς. Τουιτάρει τον εαυτό του να λέει πως τα 500 δισ. του γαλλογερμανικού ταμείου ανάκαμψης είναι «μικρό αλλά ανεπαρκές βήμα» - σαν τίποτε να μην μπορεί να συγκριθεί με οκτώ διαμερίσματα και τρία καρότσια σουπερμάρκετ. Τουιτάρει το μήνυμα του αρχηγού του, παρά τις αιχμές του αρχηγού του, για τα 101 χρόνια από τη γενοκτονία των Ποντίων. Αλλά ριτουιτάρει και τους υπερασπιστές του. Κάποιον που λέει πως «ενόχλησε επειδή νοίκιασε τα σπίτια του σε πρόσφυγες και όχι σε νοικοκυραίους». Εναν άλλον που συμπεραίνει πως «το πρόβλημα της ΝΔ με τον Παπαδημούλη και τον κάθε Παπαδημούλη είναι ότι χαλούν την πιάτσα όταν αποκτούν περιουσία με χρήμα δηλωμένο και δικαιολογημένο καθώς γίνεται σύγκριση με όλους εκείνους οι οποίοι στοιβάζουν πλούτη Κροίσων αποκλειστικώς διά μέσου της πολιτικής».

Εχει ανάγκη συνηγορίας, ακόμη και της συνηγορίας των ανωνυμογράφων, κάποιος που υπερασπίζεται τόσο αποτελεσματικά τον εαυτό του;  


Τον χτυπούν, λέει, επειδή είναι ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και κατέχει μια διεθνή διακεκριμένη θέση. 


Δεν χτυπούν τον υπερκαταναλωτή και τον κτηματομεσίτη, χτυπούν τον διεθνή αντιπρόεδρο.  


Αλλά ...


αυτή είναι η σχολή.  


Υπάρχει η πολιτική. Και υπάρχει και η πολιτική Παπαδημούλη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: