Toυ ΜΑΝΟΥ ΒΟΥΛΑΡΙΝΟΥ
Η φράση σύμφωνα με την οποία «το πανελλήνιο είναι συγκλονισμένο» μπορεί να ξανακούστηκε από τα δελτία των ειδήσεων, αλλά στην πραγματικότητα το διπλό φονικό στα Ανώγεια δυστυχώς όχι μόνο δεν συγκλόνισε, αλλά αμφιβάλλω και αν εξέπληξε.
Η Κρήτη έχει συνδεθεί και με την οπλοφορία και με την οπλοχρησία και όπου υπάρχει οπλοφορία και οπλοχρησία οι σκοτωμοί δεν είναι έκπληξη αλλά θλιβερό επακόλουθο.
Ενα θλιβερό επακόλουθο για το οποίο πέρα από την προφανή ευθύνη των δραστών υπάρχει και η ευθύνη όλων όσων επιμένουν να εξιδανικεύουν μια στάση ζωής που δεν έχει χρόνο και διάθεση για ασήμαντες λεπτομέρειες όπως ο σεβασμός στο νόμο ή την ανθρώπινη ζωή.
Υπάρχει η ευθύνη όσων μας τα κάνουν εδώ και δεκαετίες τσουρέκια με την «κρητική λεβεντιά» και τη μετατρέπουν σε ελευθέρας για κάθε αντικοινωνική συμπεριφορά.
Εδώ και δεκαετίες υφιστάμεθα μια πλύση εγκεφάλου η οποία προσπαθεί να μας πείσει ότι το νταηλίκι, η αδιαφορία για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα, η χωρίς μέτρο κατανάλωση αλκοόλ (ή η κατανάλωση με μέτρο από παιδιά), η κάθε λογής παραβατικότητα και γενικά συμπεριφορές που είναι απαράδεκτες σε οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδας, ειδικά στην Κρήτη είναι στοιχεία της πολιτιστικής παράδοσης. Μιας παράδοσης που όχι μόνο πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό αλλά να προκαλεί και τον θαυμασμό. Γιατί το να κάνεις συλλογή με όπλα και να περνάς την ώρα του πυροβολώντας πινακίδες μπορεί να είναι αντικοινωνική εγκληματικότητα στη Θήβα, στην Κρήτη όμως είναι λεβεντιά. Αν στη Σάμο παρεξηγηθείς χοντρά επειδή αρνήθηκες ένα κέρασμα θα είναι επειδή έπεσες σε ημίτρελους ντόπιους ενώ αν το ίδιο συμβεί στην Κρήτη θα είναι επειδή δεν μπόρεσες να εκτιμήσεις την κρητική φιλοξενία. Γιατί «άλλο οι Κρητικοί».
Προφανώς όταν αντιλαμβάνεσαι μια περιοχή της χώρας ως κάτι «άλλο» κάποιοι από τους κατοίκους του «άλλου» θα εκμεταλλευτούν τη διαφορετική αντιμετώπιση και κάποιοι από αυτούς ίσως πιστέψουν στ’ αλήθεια ότι η καταγωγή τους τους δίνει δικαιώματα που κανείς άλλος δεν έχει και τους επιτρέπει συμπεριφορές για τις οποίες οπουδήποτε αλλού αρμόδια είναι τα ποινικά δικαστήρια.
Για να το πω πιο απλά, αν σε κάποιους η πολιτεία (αλλά και οι πολίτες) συμπεριφέρονται σα να είναι υπέρανω του νόμου τότε αυτοί αναπόφευκτα θα γράψουν τον νόμο εκεί που φαντάζεστε.
Εδώ και δεκαετίες υφιστάμεθα μια πλύση εγκεφάλου η οποία προσπαθεί να μας πείσει ότι το νταηλίκι, η αδιαφορία για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα, η χωρίς μέτρο κατανάλωση αλκοόλ (ή η κατανάλωση με μέτρο από παιδιά), η κάθε λογής παραβατικότητα και γενικά συμπεριφορές που είναι απαράδεκτες σε οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδας, ειδικά στην Κρήτη είναι στοιχεία της πολιτιστικής παράδοσης. Μιας παράδοσης που όχι μόνο πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό αλλά να προκαλεί και τον θαυμασμό. Γιατί το να κάνεις συλλογή με όπλα και να περνάς την ώρα του πυροβολώντας πινακίδες μπορεί να είναι αντικοινωνική εγκληματικότητα στη Θήβα, στην Κρήτη όμως είναι λεβεντιά. Αν στη Σάμο παρεξηγηθείς χοντρά επειδή αρνήθηκες ένα κέρασμα θα είναι επειδή έπεσες σε ημίτρελους ντόπιους ενώ αν το ίδιο συμβεί στην Κρήτη θα είναι επειδή δεν μπόρεσες να εκτιμήσεις την κρητική φιλοξενία. Γιατί «άλλο οι Κρητικοί».
Προφανώς όταν αντιλαμβάνεσαι μια περιοχή της χώρας ως κάτι «άλλο» κάποιοι από τους κατοίκους του «άλλου» θα εκμεταλλευτούν τη διαφορετική αντιμετώπιση και κάποιοι από αυτούς ίσως πιστέψουν στ’ αλήθεια ότι η καταγωγή τους τους δίνει δικαιώματα που κανείς άλλος δεν έχει και τους επιτρέπει συμπεριφορές για τις οποίες οπουδήποτε αλλού αρμόδια είναι τα ποινικά δικαστήρια.
Για να το πω πιο απλά, αν σε κάποιους η πολιτεία (αλλά και οι πολίτες) συμπεριφέρονται σα να είναι υπέρανω του νόμου τότε αυτοί αναπόφευκτα θα γράψουν τον νόμο εκεί που φαντάζεστε.
Και κάθε φορά που εξυμνείται μια κουλτούρα νταηλικιού, οπλοφορίας και οπλοχρησίας, οι πιθανότητες αυτή η κουλτούρα να σκοτώσει αυξάνονται και η «έκπληξη» θα γίνεται όλο και πιο υποκριτική.
«Και τι σε νοιάζει εσένα ρε Βουλαρίνε τι γίνεται στην Κρήτη; Ας ζήσουν κι ας πεθάνουν όπως θέλουν» θα πει ο προβοκάτορας αναγνώστης και για άλλη μια φορά θα έχει άδικο. Όχι μόνο γιατί η υποκρισία των έκπληκτων δεν αντέχεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας, αλλά κυρίως επειδή από όλα όσα περιγράφω αυτοί που κυρίως υποφέρουν είναι εκείνοι οι Κρητικοί που ζουν παγιδευμένοι σε μια συμβίωση με ανεξέλεγκτους παραβατικούς. Επειδή τα πραγματικά θύματα της «λεβεντιάς» και της «ιδιαιτερότητας» είναι εκείνοι οι Κρητικοί που δεν αντέχουν μια λεβεντιά και μια ιδιαιτερότητα που κάθε τόσο βάφονται με αίμα. Και αυτοί οι Κρητικοί δεν είναι απλώς πολλοί. Είναι η πλειοψηφία. Μόνο που είναι αδύναμοι και εγκαταλελειμμένοι από μια πολιτεία που μοιάζει να έχει βολευτεί στο παραμύθι της «διαφορετικότητας» και της «λεβεντιάς».
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, εμείς προφανώς δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους πολλούς Κρητικούς επιβάλλοντας τον νόμο, αλλά υπάρχει κάτι που μπορούμε να κανουμε γι αυτούς:
«Και τι σε νοιάζει εσένα ρε Βουλαρίνε τι γίνεται στην Κρήτη; Ας ζήσουν κι ας πεθάνουν όπως θέλουν» θα πει ο προβοκάτορας αναγνώστης και για άλλη μια φορά θα έχει άδικο. Όχι μόνο γιατί η υποκρισία των έκπληκτων δεν αντέχεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ελλάδας, αλλά κυρίως επειδή από όλα όσα περιγράφω αυτοί που κυρίως υποφέρουν είναι εκείνοι οι Κρητικοί που ζουν παγιδευμένοι σε μια συμβίωση με ανεξέλεγκτους παραβατικούς. Επειδή τα πραγματικά θύματα της «λεβεντιάς» και της «ιδιαιτερότητας» είναι εκείνοι οι Κρητικοί που δεν αντέχουν μια λεβεντιά και μια ιδιαιτερότητα που κάθε τόσο βάφονται με αίμα. Και αυτοί οι Κρητικοί δεν είναι απλώς πολλοί. Είναι η πλειοψηφία. Μόνο που είναι αδύναμοι και εγκαταλελειμμένοι από μια πολιτεία που μοιάζει να έχει βολευτεί στο παραμύθι της «διαφορετικότητας» και της «λεβεντιάς».
Φίλες, φίλοι και οι υπόλοιποι, εμείς προφανώς δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους πολλούς Κρητικούς επιβάλλοντας τον νόμο, αλλά υπάρχει κάτι που μπορούμε να κανουμε γι αυτούς:
Μπορούμε...
να σταματήσουμε να αναπαράγουμε στερεότυπα που εξυμνούν παραβατικές συμπεριφορές και διευκολύνουν τη δράση των παραβατικών.
Μπορούμε να σταματήσουμε να μπερδεύουμε το νταηλίκι με τη λεβεντιά και μπορούμε να σταματήσουμε να βρίσκουμε ελαφρυντικά που βασίζονται στην καταγωγή.
Κι αν δεν θέλουμε να κάνουμε τίποτα από όλα αυτά, μπορούμε τουλάχιστον να σταματήσουμε να κάνουμε τους έκπληκτους κάθε φορά που ακούμε ή διαβάζουμε πως κάπου στην Κρήτη μια σφαίρα τερμάτισε μια ζωή. Και μπράβο μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου