ΕΘΝΙΚΑ ΣΟΥΡΓΕΛΑ - ΣΥΡΙΖΟΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΙΚΟ: Επαναλαμβάνοντας το παλιό ξόρκι πασοκικού αυτοϋπνωτισμού!

Του ΜΙΧΑΛΗ ΤΣΙΝΤΣΙΝΗ
 

«Είμαστε εδώ», έλεγε πίσω του το σύνθημα – άλλο ένα προϊόν μίμησης του ΠΑΣΟΚ που κάποτε ήταν «εδώ».  

Ο ίδιος ανέλαβε να το μεταφράσει, κλίνοντάς το σε πρώτο αρχηγικό ενικό: «Είμαι εδώ».

Αυτό είναι το σπάνιο επίτευγμα του Αλέξη Τσίπρα: Παρά την ήττα του, δεν σκέφτηκε κανείς ούτε στιγμή να τον αμφισβητήσει. Αντιθέτως, δύο μήνες μετά, όλα τα ανώτερα στελέχη του κόμματος τον χειροκροτούσαν όρθια στο Βελλίδειο, δικαιολογώντας και τον πρώτο ενικό.

Αυτό είναι και η μεγαλύτερη απειλή για τον Τσίπρα: Να εγκλωβιστεί μέσα στην ηχώ αυτών των χειροκροτημάτων. Να πιστέψει και ο ίδιος –όπως φαίνεται να πιστεύει το κόμμα του– ότι προορίζεται να κερδίσει τις επόμενες εκλογές ό,τι κι αν κάνει.

Η εμφάνισή του στη ΔΕΘ είχε πολλές ενδείξεις μιας τέτοιας πρώιμης, μοιρολατρικής αυτοπεποίθησης. Σαν να μην είχε μεσολαβήσει η εκλογική αποδοκιμασία, ο Τσίπρας επέστρεψε στον αντιπολιτευόμενο εαυτό του – τον εαυτό που διατήρησε ενεργό ακόμη και ως πρωθυπουργός, μονίμως καταγγέλλοντας το παλαιό σύστημα. Τα media, τα σκάνδαλα, η διαπλοκή, η νεοφιλελεύθερη επέλαση.  

Συγκρατημένο ήταν μόνο το στυλ. Το ρεπερτόριο ήταν το ίδιο που δικαιολογεί τον αυτοχαρακτηρισμό του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ ως «αντισυστημικού».

Τίποτε –ούτε το κόμμα ούτε ο χρόνος– δεν πιέζει τον Τσίπρα να εγκαταλείψει τη μανιέρα του. Εχει ταλέντο στην καταγγελία, και στο ταλέντο του βασίζεται για την επιστροφή του.  

Μόνο που το είδος της αντιπολίτευσης που τον καθιέρωσε δεν έχει πια τις (αντι)μνημονιακές του δεξαμενές. Τα voodoo economics –«πρώτα αυξήσεις και μετά ανάπτυξη»– και τα voodoo politics –το διεφθαρμένο σύστημα που μας χρεοκόπησε θα μας ξαναχρεοκοπήσει– απέδιδαν επειδή τρεις διαδοχικές κυβερνήσεις έκοβαν συντάξεις και μισθούς και έβαζαν φόρους. Τώρα;  

Θα φουντώσει άραγε πάλι το ποτάμι της οργής επειδή παίρνει δάνειο ο επενδυτής στο Ελληνικό; Ή μήπως θα ξεσηκωθεί η κοινωνία επειδή η Αστυνομία επιστρέφει στα Εξάρχεια και στον περίβολο της ΑΣΟΕΕ;
Ναι, ο Τσίπρας έχει χάρισμα στο αντιπολιτεύεσθαι. Αλλά η αντιπολίτευση στην οποία έχει διαπρέψει δεν μπορεί να έχει την ίδια απήχηση σε περιβάλλον οικονομικής ανάκαμψης.  

Πώς ανταποκρίνεται η αξιωματική αντιπολίτευση στο νέο περιβάλλον; 

Δεν ανταποκρίνεται. Ο αρχηγός της μίλησε συνολικά τρεις ώρες και είκοσι τέσσερα λεπτά σε ένα βήμα, υποτίθεται, πρωτίστως οικονομικό, χωρίς να αρθρώσει ούτε μία νέα ιδέα για την οικονομία.

Ηρωας μιας μικρής πολιτικής πανίδας που μετά το 2012 εκπλήρωσε τις πιο «άγριες» πολιτικές της φαντασιώσεις, ο Τσίπρας φαίνεται να έχει πιστέψει ότι παραμένει επιτυχημένος ακόμη και στην αποτυχία του.  

Φαίνεται σαν να πιστεύει ότι...

 του αρκεί να περιμένει απαράλλαχτος να τον δικαιώσει ο χρόνος. 

Σαν να επαναλαμβάνει μέσα του το παλιό ξόρκι πασοκικού αυτοϋπνωτισμού: «Τον Ιούλιο του 2023 θα είμαι μόλις 49 ετών».