Του Γιάννη Σιδέρη
Το έχουμε καταλάβει ότι έχουμε εγκλωβιστεί.
Το έχουμε καταλάβει ότι έχουμε εγκλωβιστεί.
Δεν είμαστε μια «αποθήκη ψυχών» όπως με ποιητική θεατρικότητα αυτοχαρακτηριζόμαστε.
Είμαστε μια ανθρωποπαγίδα στην οποία εγκλωβίζονται πρόσφυγες, μετανάστες αλλά και μεις οι γηγενείς. Και εγκλωβιστήκαμε όταν ο πλέριος ανθρωπισμός του ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τα σύνορα για να στείλει στη Μέρκελ ένα εκατομμύριο πρόσφυγες που χρειαζόταν η γερμανική βιομηχανία.
Τώρα ο αρμόδιος για τη Μεταναστευτική πολιτική Γιώργος Κουμουτσάκος μας ενημέρωσε ότι υπάρχει συγκέντρωση χιλιάδων Σύρων μεταναστών στη Σμύρνη από την επαρχία Ιντλίμπ, που είναι έτοιμοι να μας κοπιάσουν. Γνωστοποίησε ότι η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει τρόπο ενίσχυσης των θαλάσσιων συνόρων, αλλά παραδέχτηκε ότι «είναι δύσκολο να στεγανοποιηθούν» (ε και;) ! Παράλληλα ότι «έχουμε εισροές από την Ανατολή και μηδενικές εκροές από τα βόρεια σύνορα μας» - η ανθρωποπαγίδα που λέγαμε.
Μας ενημέρωσε επίσης ότι έχουμε εκκρεμότητες άνω των 70.000 χιλιάδων αιτήσεων ασύλου που δεν έχουν εκδικαστεί» και ότι η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε κουλτούρα επιστροφών (εντάξει αυτό το ξέραμε), ενώ η κυβέρνηση δίνει μάχες στο εσωτερικό και το εξωτερικό για τις διαδικασίες άσυλου. Αναφέρθηκε επίσης και στην κυβερνητική προσπάθεια για την συγκρότηση μιας «ομάδας της Μεσογείου μέσα στην Ευρώπη» με τη Βουλγαρία, την Ελλάδα και την Κύπρο, ώστε να ασκηθούν πιέσεις στην Ευρώπη και να δώσουν την ανάλογη προσοχή οι εταίροι για τις ροές προσφύγων και μεταναστών (μόνο που η Βουλγαρία δεν σταυρώνει παθητικά τα χέρια περιμένοντας την Ευρώπη. Το κοινοβούλιο πρόσφατα ενέκρινε την αποστολή 11.000 στρατιωτών στα σύνορα με Τουρκία «για να μην περάσει ούτε ένας μετανάστης»)!
Κοντολογίς, η εντύπωση που συνάγεται είναι ότι σχεδόν όλα επαφίενται στην Ευρώπη. Για τη δράση της Ελλάδας από μόνη της και στο δικό τη χώρο δεν ακούσαμε κάτι. Σαφώς και τα πράγματα δεν είναι εύκολα και ξεπερνούν τις δυνατότητες ενός μικρού, διαρκώς ξεχαρβαλωμένου και περιφερειακού κράτους, με εκτενή θαλάσσια σύνορα. Άλλωστε και ο Ερντογάν μπορεί να χρησιμοποιεί ως όπλο εξωτερικής πολιτικής το μεταναστευτικό, αλλά δεν το ελέγχει απόλυτα. Η πρόσφατη εισροή στην Ελλάδα έγινε επειδή αναγκάστηκε να διώξει πρόσφυγες και μετανάστες από την περιοχή της Κωνσταντινούπολης, καθώς οι κάτοικοι είχαν αγανακτήσει, και αυτοί κατέληξαν στα παράλια της Σμύρνης.
Και βέβαια δεν είναι μόνο Σύριοι πρόσφυγες από το Ιντλίμπ. Είναι μετανάστες: Αφγανοί, Τυνήσιοι, Μαροκινοί, Αλγερινοί, Αιγύπτιοι, αλλά και από τις χώρες της Κεντρικής Αφρικής, αφού έκλεισε εν μέρει η Ιταλία και στράφηκαν στην οδό του Αιγαίου (όταν ο Καντάφι έλεγε ότι με την επίθεσή σας χτυπάτε έναν τοίχο που συγκρατεί τα πλήθη των μεταναστών από την Αφρική, ουδείς ασχολείτο. Η Αμερική δεν είχε κανένα πρόβλημα, η ΕΕ ήθελε να πέσει ο «δικτάτορας», και οι καθ’ ημάς φιλελεύθεροι και αριστεροί σε συνήχηση, πανηγύριζαν την έκρηξη της «Αραβικής Άνοιξης).
Η ανάγκη απαιτεί πέραν των κοινών ευρωπαϊκών δράσεων, εδώ και τώρα η κυβέρνηση να σχεδιάσει μόνη της για τη χώρα. Δεν θα μας το λύσουν οι άλλοι. Και κυρίως να επαναδιαπραγματευτεί με την Ευρώπη τη δράση και τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ. Επιβαρύνουν το πρόβλημα αντί να συμβάλουν. Άλλωστε ΜΚΟ που αξίζουν σεβασμό είναι αυτές που πάνε εκεί, στους τόπους των τραγωδιών. Εδώ μιλάμε για ένα πολυπλόκαμο δίκτυο με κέρδη δισεκατομμυρίων, που ουδείς ξέρει ποιος δρα νόμιμα και ποιος όχι.
Από πάντα ήμασταν χώρα-καφενείο. Ήταν ενδεικτική η δήλωση μετανάστη από την Καραϊβική. Τον είχαν ρωτήσει γιατί διάλεξε να εισέλθει στην Ευρώπη από την Τουρκία ενώ πιο κοντά ήταν η Πορτογαλία και ή Ισπανία, και απάντησε ότι είχε μάθει πως από Τουρκία σε Ελλάδα είναι πολύ εύκολο!
Όμως η έκρηξη των ροών επί ΣΥΡΙΖΑ, δεν είχε καμία σχέση με τον πόλεμο στην Συρία (ο πόλεμος άρχισε το 2011 και η μαζική εισροή έγινε το 2015). Ο τότε αρμόδιος υπουργός Γιάννης Μουζάλας - νοοτροπίας ΜΚΟ, καθότι και ο ίδιος μέλος κάποιας - «διαπραγματεύτηκε» την ευρωπαϊκή βοήθεια. Τόσο… επιτυχώς που δέχτηκε η Ευρώπη να μας δίνει ελάχιστα χρήματα και τα πολλά να τα δίνει απευθείας στις ΜΚΟ «γιατί δεν μας εμπιστεύονται» - λόγια του ιδίου! Κι έτσι οι ΜΚΟ εγκαθίδρυσαν το βασίλειο της ανεξέλεγκτης αυθαιρεσίας μέσα στη χώρα μας! Εκ των υστέρων ο Μουζάλας άφηνε αιχμές για την κακοδιαχείριση εκ μέρους των, αλλά ήταν αργά.
Ως κυβέρνηση δεν έκαναν καν τα στοιχειώδη. Επέτρεψαν τις καταλήψεις κτιρίων από ένα αδιάφανο μείγμα που αποτελείτο από αγνούς αλληλέγγυους, επαγγελματίες της φιλανθρωπίας (όπως έδειξε το city Plaza), χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ, και αμφιλεγόμενων τύπων που δρούσαν στο όνομα του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης με το αζημίωτο.
Μπορεί οι καταλήψεις να τελειώνουν, αλλά...
Τώρα ο αρμόδιος για τη Μεταναστευτική πολιτική Γιώργος Κουμουτσάκος μας ενημέρωσε ότι υπάρχει συγκέντρωση χιλιάδων Σύρων μεταναστών στη Σμύρνη από την επαρχία Ιντλίμπ, που είναι έτοιμοι να μας κοπιάσουν. Γνωστοποίησε ότι η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει τρόπο ενίσχυσης των θαλάσσιων συνόρων, αλλά παραδέχτηκε ότι «είναι δύσκολο να στεγανοποιηθούν» (ε και;) ! Παράλληλα ότι «έχουμε εισροές από την Ανατολή και μηδενικές εκροές από τα βόρεια σύνορα μας» - η ανθρωποπαγίδα που λέγαμε.
Μας ενημέρωσε επίσης ότι έχουμε εκκρεμότητες άνω των 70.000 χιλιάδων αιτήσεων ασύλου που δεν έχουν εκδικαστεί» και ότι η προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε κουλτούρα επιστροφών (εντάξει αυτό το ξέραμε), ενώ η κυβέρνηση δίνει μάχες στο εσωτερικό και το εξωτερικό για τις διαδικασίες άσυλου. Αναφέρθηκε επίσης και στην κυβερνητική προσπάθεια για την συγκρότηση μιας «ομάδας της Μεσογείου μέσα στην Ευρώπη» με τη Βουλγαρία, την Ελλάδα και την Κύπρο, ώστε να ασκηθούν πιέσεις στην Ευρώπη και να δώσουν την ανάλογη προσοχή οι εταίροι για τις ροές προσφύγων και μεταναστών (μόνο που η Βουλγαρία δεν σταυρώνει παθητικά τα χέρια περιμένοντας την Ευρώπη. Το κοινοβούλιο πρόσφατα ενέκρινε την αποστολή 11.000 στρατιωτών στα σύνορα με Τουρκία «για να μην περάσει ούτε ένας μετανάστης»)!
Κοντολογίς, η εντύπωση που συνάγεται είναι ότι σχεδόν όλα επαφίενται στην Ευρώπη. Για τη δράση της Ελλάδας από μόνη της και στο δικό τη χώρο δεν ακούσαμε κάτι. Σαφώς και τα πράγματα δεν είναι εύκολα και ξεπερνούν τις δυνατότητες ενός μικρού, διαρκώς ξεχαρβαλωμένου και περιφερειακού κράτους, με εκτενή θαλάσσια σύνορα. Άλλωστε και ο Ερντογάν μπορεί να χρησιμοποιεί ως όπλο εξωτερικής πολιτικής το μεταναστευτικό, αλλά δεν το ελέγχει απόλυτα. Η πρόσφατη εισροή στην Ελλάδα έγινε επειδή αναγκάστηκε να διώξει πρόσφυγες και μετανάστες από την περιοχή της Κωνσταντινούπολης, καθώς οι κάτοικοι είχαν αγανακτήσει, και αυτοί κατέληξαν στα παράλια της Σμύρνης.
Και βέβαια δεν είναι μόνο Σύριοι πρόσφυγες από το Ιντλίμπ. Είναι μετανάστες: Αφγανοί, Τυνήσιοι, Μαροκινοί, Αλγερινοί, Αιγύπτιοι, αλλά και από τις χώρες της Κεντρικής Αφρικής, αφού έκλεισε εν μέρει η Ιταλία και στράφηκαν στην οδό του Αιγαίου (όταν ο Καντάφι έλεγε ότι με την επίθεσή σας χτυπάτε έναν τοίχο που συγκρατεί τα πλήθη των μεταναστών από την Αφρική, ουδείς ασχολείτο. Η Αμερική δεν είχε κανένα πρόβλημα, η ΕΕ ήθελε να πέσει ο «δικτάτορας», και οι καθ’ ημάς φιλελεύθεροι και αριστεροί σε συνήχηση, πανηγύριζαν την έκρηξη της «Αραβικής Άνοιξης).
Η ανάγκη απαιτεί πέραν των κοινών ευρωπαϊκών δράσεων, εδώ και τώρα η κυβέρνηση να σχεδιάσει μόνη της για τη χώρα. Δεν θα μας το λύσουν οι άλλοι. Και κυρίως να επαναδιαπραγματευτεί με την Ευρώπη τη δράση και τη χρηματοδότηση των ΜΚΟ. Επιβαρύνουν το πρόβλημα αντί να συμβάλουν. Άλλωστε ΜΚΟ που αξίζουν σεβασμό είναι αυτές που πάνε εκεί, στους τόπους των τραγωδιών. Εδώ μιλάμε για ένα πολυπλόκαμο δίκτυο με κέρδη δισεκατομμυρίων, που ουδείς ξέρει ποιος δρα νόμιμα και ποιος όχι.
Από πάντα ήμασταν χώρα-καφενείο. Ήταν ενδεικτική η δήλωση μετανάστη από την Καραϊβική. Τον είχαν ρωτήσει γιατί διάλεξε να εισέλθει στην Ευρώπη από την Τουρκία ενώ πιο κοντά ήταν η Πορτογαλία και ή Ισπανία, και απάντησε ότι είχε μάθει πως από Τουρκία σε Ελλάδα είναι πολύ εύκολο!
Όμως η έκρηξη των ροών επί ΣΥΡΙΖΑ, δεν είχε καμία σχέση με τον πόλεμο στην Συρία (ο πόλεμος άρχισε το 2011 και η μαζική εισροή έγινε το 2015). Ο τότε αρμόδιος υπουργός Γιάννης Μουζάλας - νοοτροπίας ΜΚΟ, καθότι και ο ίδιος μέλος κάποιας - «διαπραγματεύτηκε» την ευρωπαϊκή βοήθεια. Τόσο… επιτυχώς που δέχτηκε η Ευρώπη να μας δίνει ελάχιστα χρήματα και τα πολλά να τα δίνει απευθείας στις ΜΚΟ «γιατί δεν μας εμπιστεύονται» - λόγια του ιδίου! Κι έτσι οι ΜΚΟ εγκαθίδρυσαν το βασίλειο της ανεξέλεγκτης αυθαιρεσίας μέσα στη χώρα μας! Εκ των υστέρων ο Μουζάλας άφηνε αιχμές για την κακοδιαχείριση εκ μέρους των, αλλά ήταν αργά.
Ως κυβέρνηση δεν έκαναν καν τα στοιχειώδη. Επέτρεψαν τις καταλήψεις κτιρίων από ένα αδιάφανο μείγμα που αποτελείτο από αγνούς αλληλέγγυους, επαγγελματίες της φιλανθρωπίας (όπως έδειξε το city Plaza), χρηματοδοτούμενων ΜΚΟ, και αμφιλεγόμενων τύπων που δρούσαν στο όνομα του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης με το αζημίωτο.
Μπορεί οι καταλήψεις να τελειώνουν, αλλά...
οι ροές δεν θα τελειώσουν. Θα συνεχίζουν να έρχονται και να μη φεύγουν. Θα μένουν εγκλωβισμένοι στην ανθρωποπαγίδα της Ευρώπης, η οποία απλώς θα μας δίνει κανα κονδύλιο παραπάνω, χτυπώντας μας στην πλάτη και επαινώντας μας για τα φιλόξενα αισθήματά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου