ΣΥΡΙΖΟΣΟΥΡΓΕΛΟΞΕΦΤΙΛΑΡΑΔΙΚΟ: Του μυρίζουν, τι να κάνει;

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ

Ο Γιούκλιντ, που δεν είναι ούτε αφελής ούτε ανιστόρητος –έτσι τουλάχιστον υποστηρίζει ο ίδιος–, φοβάται τη «μόλυνση» από την ενδεχόμενη πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ.  

Η ομολογία του φόβου ή, μάλλον, η γλώσσα του Γιούκλιντ, η μεταφορά που χρησιμοποίησε, προκάλεσε βαθιά ενόχληση στους κύκλους των πασοκογενών, καθώς ο όρος «μόλυνση» κρίθηκε «ρατσιστικός», όπως λέμε σήμερα με τη λέξη πασπαρτού για οτιδήποτε δεν θεωρείται πολιτικώς ορθό.

Τον αδικούν όμως, διότι ο Γιούκλιντ χίλια στραβά έχει, κάποτε όμως του ξεφεύγει και καμιά αλήθεια – όχι πολύ συχνά, μόνο όταν είναι αδιάθετος. Είναι αλήθεια, πάντως, αυτό που λέει: η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ βδελύσσεται τους γνήσιους πασόκους, για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ότι, κατά κανόνα, το «Εσωτερικό» (ΚΚΕ Εσ.) συγκέντρωνε κόσμο ανώτερης κοινωνικής προέλευσης από την κοινή μπασκλασαρία, η οποία έτρεχε η καημένη στο ΠΑΣΟΚ και προβιβαζόταν σε Πασοκαρία.

Ευλόγως θα αναρωτηθεί βέβαια ο καθένας πώς ο Γιούκλιντ, αφού δεν είναι αφελής ώστε να μη φοβάται τη μόλυνση από τους πασόκους, ανέχεται τόσο καιρό τη συνύπαρξη στον ΣΥΡΙΖΑ με τη Μαριλίζα, τον Ραγκούση, τον Κουρουμπλή και άλλους μολυσματικούς! 

Υπάρχει απάντηση. Δεν είναι γνωστό, αντιθέτως τηρείται άκρα μυστικότητα γύρω από τη διαδικασία, αλλά οι μέχρι τώρα μετεγγραφέντες πασόκοι έχουν όλοι τους περάσει διαδικασία βιομηχανικής απολύμανσης με χλώριο.

Πρόκειται για τη γνωστή πρακτική που ακολουθεί η αμερικανική βιομηχανία του πτηνοτροφικού τομέα, με τη διαφορά ότι έχει προσαρμοσθεί στις ανάγκες ανθρωπίνων όντων και όχι ψόφιων και ξεπουπουλιασμένων κοτόπουλων. Μολονότι οι μετεγγραφέντες πασόκοι μπορούν να θεωρηθούν ψόφιοι και ξεπουπουλιασμένοι, με την πολιτική έννοια. (Δεν μπορούν ωστόσο να θεωρηθούν κοτόπουλα, καθόσον η κατεξοχήν πτηνοτροφική μονάδα της προηγούμενης Βουλής ήταν το κόμμα που συγκυβέρνησε με τον ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο τώρα δεν υπάρχει πια...) 

Για να επανέλθω όμως στην αφήγηση, αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο οι μετεγγραφές άργησαν πολύ, όπως θα θυμάστε. Δεν ήταν μόνο η ιδέα που έπρεπε να ωριμάσει, ήταν και η χλωρίωση που ήθελε χρόνο!

Υπό το πρίσμα αυτό, ο Γιούκλιντ σωστά φοβάται τη μόλυνση, διότι υπάρχει σαφής αναλογία μεταξύ πασοκοποίησης του ΣΥΡΙΖΑ και μετανάστευσης. Μια οργανωμένη κοινωνία οφείλει να έχει διαδικασίες ενσωμάτωσης των μεταναστών στον κοινωνικό ιστό· αν όμως οι μεταναστευτικές ροές ξαφνικά εκτιναχθούν στα ύψη, οι υποδομές είναι φυσικό να καταρρεύσουν και, από εκεί και πέρα, ξεκινά το πρόβλημα της σύγκρουσης. Παρομοίως και η πασοκοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αν αρχίσουν να συρρέουν σαν τους πρόσφυγες στον ΣΥΡΙΖΑ οι εναπομείναντες πασόκοι, τότε, ναι, θα υπάρχει πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ειδικός θάλαμος χλωρίωσης είναι χωρητικότητας μόνον πέντε ατόμων και τίθεται σε λειτουργία μόνον τέσσερις ώρες την ημέρα – η συντήρησή του είναι πανάκριβη και τα ανταλλακτικά πρέπει να τα παραγγείλεις στην Αμερική. Επιπλέον, ο καθένας που περνάει τη διαδικασία πρέπει να κάνει επανειλημμένες επισκέψεις στον θάλαμο.  

Εν ολίγοις, το θέμα δεν είναι τόσο απλό. Μήπως θα έπρεπε ο ΣΥΡΙΖΑ να συμβληθεί με το Δημόσιο Λοιμοκαθαρτήριο, ώστε να είναι έτοιμος να απορροφήσει μεγάλη εισροή πασόκων;  

Δεν ξέρω αν υπάρχει πια Δημόσιο Λοιμοκαθαρτήριο, αλλά σε αυτό το αχανές κράτος μας κάτι παρεμφερές θα υφίσταται...

Προτού αποχαιρετήσω τον Γιούκλιντ, μία απορία:  

Αφού δηλώνει ότι δεν είναι αφελής ούτε ανιστόρητος, τότε πώς συμβαίνει ο Γιούκλιντ να είναι αριστερός;  

Αλλά ας τα αφήσουμε αυτά να τα τακτοποιήσει ο ίδιος με τον «θέραπιστ». Θα βλέπει κάποιον φαντάζομαι· αν όχι να βρει κάποιον να ξεκινήσει. Είναι και άγος και άχθος να είσαι αριστερός στον 21ο αιώνα...