"Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι"
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)


ΣΥΡΙΖΟΣΤΑΛΙΝΟΦΑΣΙΣΤΑΡΑΔΙΚΟ: Πώς πεθαίνουν οι δημοκρατίες

Γράφει ο ΦΑΛΗΡΕΥΣ


Διαβάζω ένα ενδιαφέρον βιβλίο που δυστυχώς μας αφορά. Λέγεται «How Democracies Die» (κυκλοφορεί και στα ελληνικά, πρόσεξα) και το έχουν γράψει δύο καθηγητές του Χάρβαρντ, ο Steven Levitsky και ο Daniel Ziblatt. Το βιβλίο πραγματεύεται τον τρόπο με τον οποίο πεθαίνουν οι δημοκρατίες στη σύγχρονη εποχή.  


Υποστηρίζουν ότι οι δημοκρατίες πεθαίνουν εκ των έσω, υφιστάμενες τη διάβρωση των θεσμών, και όχι πια με εξωτερικές παρεμβάσεις, όπως τα στρατιωτικά κινήματα.

 
Το βιβλίο απευθύνεται πρωτίστως σε Αμερικανούς αναγνώστες, καθώς εστιάζει στην περίπτωση του Τραμπ, εξετάζει όμως και δεκάδες άλλα παραδείγματα διολίσθησης της δημοκρατίας προς τη δικτατορία, σε Λατινική Αμερική και Ευρώπη. Επειδή ακριβώς απευθύνεται σε Αμερικανούς, οι οποίοι μέχρι τώρα δεν είχαν αντιμετωπίσει ποτέ, στον 20ό αιώνα τουλάχιστον, το παράδοξο της ανάρρησης στην εξουσία, με δημοκρατικά μέσα, ενός δημαγωγού με ευθέως αντιδημοκρατικές τάσεις, εκπέμπει μια σχετική αθωότητα, που όμως δεν ενοχλεί. Το συνιστώ.

 
Εκεί που το βιβλίο των Levitsky και ο Ziblatt αγγίζει την περίπτωσή μας, δηλαδή την Ελλάδα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι στο «τεστ δημοκρατικότητας», στο οποίο κατέληξαν οι δύο πολιτικοί επιστήμονες μετά τη μελέτη των ιστορικών περιστατικών. Τέσσερα είναι τα κριτήρια βάσει των οποίων πιστεύουν πως μπορεί να εντοπιστεί ο επικίνδυνος για τη δημοκρατία λαϊκιστής. 


Το πρώτο είναι είτε η απόρριψη είτε η χαλαρή δέσμευση στους κανόνες του δημοκρατικού παιγνιδιού, π.χ. «η αστική δημοκρατία δεν είναι αληθινή δημοκρατία». 


Το δεύτερο είναι η άρνηση της νομιμοποίησης των πολιτικών αντιπάλων του, π.χ. «είστε χούντα, δεν είστε κυβέρνηση»


Το τρίτο είναι η ανοχή ή ακόμη και η ενθάρρυνση της βίας, π.χ. «το γιαούρτι δροσίζει, δεν πονάει». 


Το τέταρτο, τέλος, είναι η προθυμία να περιορίσει τις ελευθερίες των αντιπάλων του ή των ΜΜΕ, π.χ. «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από γενέσεως ελληνικού κράτους».
 
Είτε τότε ως αντιπολίτευση είτε τώρα ως κυβέρνηση, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ πληρούν και τις τέσσερις προϋποθέσεις.  


Αλλά ο εξυπνότερος λαός του κόσμου...



 δεν ανησυχεί. Σου λέει, εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία. Σωστά, αλλά και η χωριάτικη σαλάτα...

Δεν υπάρχουν σχόλια: