Για τον φεμινισμό και τις φεμινίστριες ο πόλεμος των δύο φύλων έχει περίπου την ίδια ηλικία με τον Τρωικό. Ή, για να μεταφερθούμε σε βιβλικό περιβάλλον, από τον καιρό που ο Θεός αποφάσισε να δημιουργήσει τον κόσμο. Ο πόλεμος των δύο φύλων είναι κτήμα εσαεί της ανθρώπινης φύσης, όπως θα έλεγε ο Θουκυδίδης. Είναι απορίας άξιον πώς, ύστερα από τόσες χιλιετίες εμπόλεμης κατάστασης και αλληλοεξόντωσης, το ανθρώπινο γένος καταφέρνει ακόμη να αναπαράγεται, αφού έχει ανάγκη και τις δύο εμπόλεμες πλευρές.
Είναι επίσης απορίας άξιον πώς το ένα από τα δύο φύλα, το Δεύτερο, κατά την Bellona του φεμινισμού Σιμόν ντε Μποβουάρ, καταφέρνει ακόμη να στέκεται όρθιο παρά την τόση απαξίωση, καταπίεση και άλλα κακά.
Τέλος πάντων, μην πάρετε και κατά γράμμα τη μικρή αυτή εισαγωγή. Κυρίως να λάβετε υπ’ όψιν σας πως ό,τι έγινε έγινε και ο πόλεμος των δύο φύλων, παρά τις εκατόμβες που προκάλεσε κατά το παρελθόν, τελείωσε.
Η λύση ήταν τόσο απλή σαν το αυγό του Κολόμβου. Και τη λύση την έδωσε ο σοφός και, εννοείται, προοδευτικός –πλεονασμός, αφού ο σοφός είναι κατ’ ανάγκην προοδευτικός– Γάλλος νομοθέτης ο οποίος αποφάσισε ότι οι μαθητές στα σχολεία δεν θα δηλώνουν πλέον όνομα πατρός και μητρός, αλλά όνομα γονέως νούμερο ένα και γονέως νούμερο δύο.
Στους δύο ο τρίτος δεν χωρεί. Ο πόλεμος των δύο φύλων επιτέλους τελείωσε με την απάλειψη των δύο φύλων. Και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία κι άσε τους άλλους να τσακώνονται για το φύλο των αγγέλων.
Υποτίθεται ότι το μέτρο αυτό ελήφθη για να μην έρχονται σε δύσκολη θέση τα τέκνα των ομόφυλων ζευγών. Λογικόν. Και εδώ που τα λέμε κι εγώ θα προτιμούσα η κόρη μου να μου λέει «είσαι και ο πρώτος» αντί για το κοινότοπον «μπαμπά». Φρονώ όμως ότι ο νόμος μπορεί να λύνει μια κατάσταση που ταλανίζει το ανθρώπινο γένος από τότε που ο Πάρις απήγαγε την Ελένη, όμως παραμένει προβληματικός.
Ποιο όνομα θα βάλει το παιδί στη θέση του νούμερο ένα και ποιο θα βάλει στη θέση του νούμερο δύο;
Αν είναι το όνομα του πατρός, δεν αναπαράγεται η διάκριση;
Εμείς τουλάχιστον έχουμε το ουδέτερο γένος. Μπορεί το παιδί να γράφει στο νούμερο ένα «το Δημήτρη», αντί για το «ο Δημήτρης». Οι Γάλλοι όμως που δεν διαθέτουν γένος ουδέτερον στη γλώσσα τους τι κάνουν;
Αν και απ’ ό,τι διαβάζω υπάρχουν άλλοι σοφοί, εξίσου προοδευτικοί, που προτείνουν την εισαγωγή του ουδετέρου στη γλώσσα τους. Αυτό κι αν είναι γλωσσική μεταρρύθμιση, όχι σαν τις δικές μας που περιορίζονται στην κατάργηση της τρίτης κλίσης.
Γλιτώσαμε από τον ολοκληρωτισμό που περιγράφει ο Οργουελ στο «1984». Απλώς...
μας ξέφυγαν οι λεπτομέρειες.
Η αστυνομία της σκέψης δεν χρειάζεται να φοράει στολή. Πολλοί από εμάς την κουβαλάμε μέσα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου